Przejdź do zawartości

Michaił Susłow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michaił Susłow
Михаил Андреевич Суслов
Ilustracja
Michaił Susłow (1964)
Data i miejsce urodzenia

21 listopada 1902
Szachowskoje, gubernia saratowska

Data i miejsce śmierci

25 stycznia 1982
Moskwa

sekretarz KC WKP(b)/KPZR
Okres

od 22 maja 1947
do 25 stycznia 1982

Przynależność polityczna

KPZR

członek Prezydium Biura Politycznego KC KPZR
Okres

od 16 października 1952
do 5 marca 1953

członek Biura Politycznego KC KPZR
Okres

od 12 lipca 1955
do 25 stycznia 1982

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Georgi Dimitrowa (Bułgaria) Order Klementa Gottwalda

Michaił Andriejewicz Susłow (ros. Михаил Андреевич Суслов, ur. 8 listopada?/21 listopada 1902 we wsi Szachowskoje w guberni saratowskiej, zm. 25 stycznia 1982 w Moskwie) – działacz Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego i polityk radziecki, dwukrotny Bohater Pracy Socjalistycznej (1962 i 1972). Sprawował kontrolę nad ideologią partii komunistycznej, propagandą i kulturą.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia ekonomiczne w Instytucie Plechanowa w Moskwie w latach 1924–1929. Do polityki włączył się w 1931 roku, gdy został członkiem komisji kontroli nadzorującej przeprowadzenie czystek na Uralu i Ukrainie. Od 21 marca 1939 członek Centralnej Komisji Rewizyjnej WKP(b), 20 lutego 1941 roku wszedł w skład Komitetu Centralnego, a od 22 maja 1947 do śmierci był sekretarzem KC WKP(b)/KPZR. W czasie II wojny światowej nadzorował deportacje ludności z Kaukazu, a po wojnie także z Litwy. Od 16 października 1952 do 5 marca 1953 był członkiem Prezydium Politbiura i po dwóch latach od śmierci Stalina wszedł w skład ścisłej grupy rządzącej; od 12 lipca 1955 do śmierci ponownie był członkiem Prezydium/Biura Politycznego KC KPZR. Od 1937 deputowany do Rady Najwyższej ZSRR, w latach 1950–1954 członek Prezydium Rady Najwyższej ZSRR.

W 1957 roku przeciwstawił się próbie usunięcia Chruszczowa, lecz w 1964 roku poparł spisek przeciw niemu. Pozostał najbliższym współpracownikiem Leonida Breżniewa, opowiadając się za utrzymaniem twardej linii politycznej. Zmarł w 1982 roku i został pochowany na Cmentarzu przy Murze Kremlowskim.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]