Mieczysław Skulski (major)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mieczysław Skulski
major dyplomowany piechoty major dyplomowany piechoty
Pełne imię i nazwisko

Mieczysław Witold Skulski

Data i miejsce urodzenia

23 lipca 1893
Lwów

Przebieg służby
Lata służby

1911–1933

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

71 Pułk Piechoty

Stanowiska

dowódca batalionu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Kawaler Orderu Marii Teresy Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Mieczysław Witold Skulski (ur. 23 lipca 1893 we Lwowie) – major dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, jeden z pięciu Polaków odznaczonych austriackim Orderem Marii Teresy za czyny męstwa w czasie I wojny światowej[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 23 lipca 1893 we Lwowie[2]. Ukończył Wojskową Niższą Szkołę Realną w Straß, w Styrii, a następnie Szkołę Kadetów Piechoty we Lwowie[2]. Na stopień chorążego został mianowany ze starszeństwem z 1 września 1911 i wcielony do Galicyjskiego Pułku Piechoty Nr 20 w Krakowie[3]. W latach 1912–1913 wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 listopada 1913 w korpusie oficerów piechoty i przeniesiony do Pułku Piechoty Nr 73 w Pradze[4]. W szeregach tego oddziału walczył podczas I wojny światowej[5][6]. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 maja 1915 w korpusie oficerów piechoty[7][8]. 26 maja 1916 wyróżnił się jako komendant kompanii zdobyciem Monte Mosciagh, w czasie wiosennej ofensywy na Asiago[9]. W maju 1917 został przeniesiony do Kompanii Piechoty Przybocznej Gwardii[2][10].

24 października 1919 został przeniesiony z 1 Pułku Strzelców Podhalańskich do Dowództwa Okręgu Generalnego Kraków na stanowisko adiutanta sztabowego oficera inspekcyjnego piechoty przy DOGen. Kraków[11]. 1 grudnia 1919 został mianowany kapitanem w piechocie[12]. 1 czerwca 1921 nadal pełnił służbę w Dowództwie Okręgu Generalnego Kraków, a jego oddziałem macierzystym był 3 Pułk Strzelców Podhalańskich[13]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 383. lokatą w korpusie oficerów piechoty[14]. 1 listopada 1922 został „powołany do służby Sztabu Generalnego z prawem jednorocznego doszkolenia w Wyższej Szkole Wojennej”. W dalszym ciągu był oficerem 3 psp przydzielonym do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr V w Krakowie[15]. 3 listopada 1922 został powołany do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza II kursu doszkolenia[16][17]. 15 października 1923, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do 29 Dywizji Piechoty w Grodnie na stanowisko szefa sztabu[18]. 31 marca 1924 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 lipca 1923 i 111. lokatą w korpusie oficerów piechoty[19]. 15 października 1924 został przeniesiony do 26 Pułku Piechoty we Lwowie na stanowisko dowódcy I batalionu[20][21][22]. W 1925 został przydzielony do Inspektoratu Armii Nr 5[23]. 14 października 1926 został przydzielony do Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych na stanowisko oficera sztabu generała do prac przy GISZ, generała brygady Stanisława Burhardt-Bukackiego[24]. W lutym 1927 został oddany do dyspozycji szefa Sztabu Generalnego z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Oddziału III SG[25], a w następnym miesiącu przydzielony do Oddziału III SG[26][27]. W marcu 1930 został przeniesiony na stanowisko delegata SG przy Okręgowej Dyrekcji Kolei Państwowych we Lwowie[28][29]. W marcu 1932 został przeniesiony do 71 Pułku Piechoty w Zambrowie na stanowisko dowódcy batalionu[30][31] ale już w listopadzie tego roku został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr I[32]. Z dniem 31 marca 1933 został przeniesiony w stan spoczynku[33]. W 1936 mieszkał w Brzeżanach przy ul. Rzeźnickiej 28, a w sierpniu 1937 we Lwowie przy ul. św. Jacka 32 m. 7[34].

W lipcu 1942 został zatrzymany przez funkcjonariuszy Kripo jako jeden z Polaków podejrzanych o współpracę z obywatelami Szwecji na rzecz polskiego ruchu oporu[35]. 15 grudnia 1943 został objęty aktem oskarżenia[36]. 22 marca 1944 stanął przed berlińskim Trybunałem Ludowym[36]. Został uniewinniony[37].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Die Theresienritter 1928 ↓, s. 14, wśród odznaczonych Krzyżem Rycerskim Orderu Marii Teresy znaleźli się Emil Prochaska, Tadeusz Rozwadowski, Stanisław Wieroński i Jerzy Zwierkowski.
  2. ↑ a b c d Hofmann i Hubka 1944 ↓, s. 300.
  3. ↑ Schematismus 1912 ↓, s. 367, 505.
  4. ↑ Schematismus 1914 ↓, s. 277, 524.
  5. ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 413.
  6. ↑ a b Ranglisten 1917 ↓, s. 550.
  7. ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 100.
  8. ↑ Ranglisten 1917 ↓, s. 104.
  9. ↑ Die Theresienritter 1928 ↓, s. 14.
  10. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 145.
  11. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 95 z 26 listopada 1919, poz. 3732.
  12. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 99 z 29 grudnia 1919, poz. 4287.
  13. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 231, 873.
  14. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 43.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 42 z 1 listopada 1922, s. 821.
  16. ↑ Stawecki 1997 ↓, s. 66.
  17. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 382, 407.
  18. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 63 z 27 września 1923, s. 587.
  19. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924, s. 170.
  20. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 107 z 10 października 1924, s. 594.
  21. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 186, 349.
  22. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 55 z 22 maja 1925, s. 268.
  23. ↑ Lista oficerów SG 1925 ↓, s. 11.
  24. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 44 z 14 października 1926, s. 355.
  25. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 11 lutego 1927, s. 49.
  26. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 17 marca 1927, s. 78.
  27. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 121, 173.
  28. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930, s. 104.
  29. ↑ Lista oficerów dyplomowanych 1931 ↓, s. 8.
  30. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932, s. 232.
  31. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 26, 599.
  32. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 15 listopada 1932, s. 397.
  33. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 20 maja 1933, s. 121.
  34. ↑ Na adres w Brzeżanach wysłano zaświadczenie, a na adres lwowski wysłano Odznakę Pamiątkową Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych.
  35. ↑ Szczurowski 2016 ↓, s. 43.
  36. ↑ a b Kolińska 2010 ↓, s. 34.
  37. ↑ Szczurowski 2016 ↓, s. 44.
  38. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 29 maja 1929, s. 162.
  39. ↑ Schematismus 1914 ↓, s. 524.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mieczysław_Skulski_(major)&oldid=71899886”