Mistrzostwa Świata Juniorów w Hokeju na Lodzie 2017

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mistrzostwa Świata Juniorów w Hokeju na Lodzie
2016 2018
Miejsce finału

Montreal
Toronto (Kanada)

Podium
Pierwsze miejsce

Stany Zjednoczone USA

Drugie miejsce

Kanada Kanada

Trzecie miejsce

Rosja Rosja

Statystyki indywidualne
MVP

Kanada Thomas Chabot

Król strzelców

Rosja Kiriłł Kaprizow

41. Mistrzostwa Świata Juniorów w Hokeju na Lodzie – turniej hokejowy, który odbył się pomiędzy 26 grudnia 2016 – 5 stycznia 2017 w Kanadyjskich miastach Montrealu i Toronto. Mecze rozgrywane były w dwóch halach: Bell Centre o pojemności 21 287 miejsc oraz Air Canada Centre o pojemności 19 746 miejsce. Były to trzynaste zawody o mistrzostwo świata rozegrane w Kanadzie.

Obrońcą tytułu mistrzowskiego była reprezentacja Finlandii, która w 2016 roku w Helsinkach pokonała reprezentację Rosji po dogrywce 4:3.

Elita[edytuj | edytuj kod]

Lp. Drużyna
Stany Zjednoczone USA
Kanada Kanada
Rosja Rosja
4 Szwecja Szwecja
5 Dania Dania
6 Czechy Czechy
7 Szwajcaria Szwajcaria
8 Słowacja Słowacja
9 Finlandia Finlandia
10 Łotwa Łotwa
Bell Centre
Air Canada Centre

W tej części mistrzostw uczestniczyło 10 najlepszych drużyn na świecie. System rozgrywania meczów jest inny niż w niższych dywizjach. Najpierw drużyny rozgrywały mecze w fazie grupowej (2 grupy po 5 zespołów), systemem każdy z każdym. Do fazy pucharowej, czyli ćwierćfinałów awansowało po 4 drużyny z obu grup. Najsłabsza drużyna z każdej z grup zagrała w fazie play-off do dwóch zwycięstw. Drużyna, która przegrała dwukrotnie spadła do niższej dywizji.


Pierwsza dywizja[edytuj | edytuj kod]

Grupa A

Lp. Drużyna
1 Białoruś Białoruś
2 Niemcy Niemcy
3 Francja Francja
4 Kazachstan Kazachstan
5 Austria Austria
6 Norwegia Norwegia

Grupa B

Lp. Drużyna
1 Węgry Węgry
2 Polska Polska
3 Słowenia Słowenia
4 Włochy Włochy
5 Ukraina Ukraina
6 Wielka Brytania Wielka Brytania

W mistrzostwach pierwszej dywizji uczestniczyło 12 zespołów, które zostały podzielone na dwie grupy po 6 zespołów. Rozegrały one mecze systemem każdy z każdym. Zwycięzca turnieju grupy A awansował do mistrzostw świata elity w 2018 roku, zaś najsłabsza drużyna grupy B spadła do drugiej dywizji.

Turnieje Grupy A i B odbyły się w dniach 11–17 grudnia 2016 roku w niemieckim Bremerhaven oraz w stolicy Węgier Budapeszcie.

Druga dywizja[edytuj | edytuj kod]

Grupa A

Lp. Drużyna
1 Litwa Litwa
2 Japonia Japonia
3 Rumunia Rumunia
4 Estonia Estonia
5 Holandia Holandia
6 Chorwacja Chorwacja

Grupa B

Lp. Drużyna
1 Korea Południowa Korea Południowa
2 Hiszpania Hiszpania
3 Serbia Serbia
4 Belgia Belgia
5 Meksyk Meksyk
6 Australia Australia

W mistrzostwach drugiej dywizji uczestniczyło 12 zespołów, które zostały podzielone na dwie grupy po 6 zespołów. Rozegrały one mecze systemem każdy z każdym. Zwycięzca turnieju grupy A awansował do mistrzostw świata pierwszej dywizji w 2018 roku, zaś najsłabsza drużyna grupy B spadła do trzeciej dywizji.

Turniej Grupy A odbył się w dniach 11–17 grudnia 2016 roku w stolicy Estonii Tallinnie.

Turniej Grupy B odbył się w dniach 7–13 stycznia 2017 w hiszpańskim Logroño.

Trzecia dywizja[edytuj | edytuj kod]

Lp. Drużyna
1 Turcja Turcja
2 Chiny
3 Islandia Islandia
4 Nowa Zelandia Nowa Zelandia
5 Izrael Izrael
6 Bułgaria Bułgaria
7 Chińskie Tajpej
8 Południowa Afryka Południowa Afryka

W mistrzostwach trzeciej dywizji uczestniczyło 7 zespołów. W związku z dużą liczbą chętnych do gry w tej dywizji we wrześniu IIHF postanowiła o zmianie formuły rozgrywania tego turnieju. Zostaną utworzone dwie czterozespołowe grupy, podobnie jak u seniorów. Zwycięzca turnieju awansował do mistrzostw świata drugiej dywizji w 2018 roku.

Turniej odbył się w dniach 16–22 stycznia 2017 roku w nowozelandzkim Dunedin.


Bibliografia[edytuj | edytuj kod]