Mleczan Ringera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Mleczan Ringera – potoczna nazwa roztworu Ringera z dodatkiem mleczanu (łac. Solutio Ringeri Lactate, ang. lactated Ringer’s solution). Jest to roztwór izotoniczny w stosunku do krwi człowieka, należący do krystaloidów, przeznaczony do wlewów dożylnych[1].

Skład i właściwości fizykochemiczne[1][2][3][4][edytuj | edytuj kod]

  • Co odpowiada w przybliżeniu następującym stężeniom jonów:

Mechanizm działania[edytuj | edytuj kod]

  • Wypełnienie łożyska naczyniowego.
  • Dostarczenie podstawowych elektrolitów (z wyjątkiem magnezu) w stężeniach fizjologicznych. Dzięki dodatkowi mleczanu sodu stężenie jonów chlorkowych jest skorygowane do wartości fizjologicznych, co dodatkowo odróżnia ten roztwór od „podstawowego” roztworu Ringera[5].
  • Mleczany mogą być wykorzystane w wątrobie w procesie utleniania i glukoneogenezy. Proces ten zużywa wolny H+ do produkcji glikogenu i dwuwęglanów[6][7], które służą jako bufor przeciwdziałający kwasicy, będącej istotnym elementem np. choroby oparzeniowej[8], wstrząsu krwotocznego.

Wskazania do stosowania[edytuj | edytuj kod]

Przeciwwskazania[edytuj | edytuj kod]

Sytuacje wymagające zachowania szczególnej ostrożności[edytuj | edytuj kod]

  • niewydolność nerek;
  • zasadowica (metaboliczna lub oddechowa);
  • zaburzenia utylizacji mleczanów – np. ciężka niewydolność wątroby, niedobór tiaminy (głównie alkoholicy) lub insuliny (cukrzyca);
  • zwiększona produkcja mleczanów – np. niedotlenienie, przewlekła niewydolność krążenia;
  • leczenie pochodnymi biguanidu (np. metformina), które zarówno zwiększają produkcję mleczanów (przez nasilenie glikolizy beztlenowej), jak i zmniejszają ich utylizację (poprzez hamowanie glukoneogenezy);
  • hiperglikemia (mleczan jest substratem do glukoneogenezy).

Inne[edytuj | edytuj kod]

  • W sytuacji, gdy nie ma możliwości podawania dożylnego, może być ewentualnie podawany doustnie (niedobry smak), a u zwierząt także podskórnie.
  • W postaci aerozolu (np. preparat Ringosol) może być stosowany donosowo (nawet u noworodków) w celu nawilżania i oczyszczania śluzówki, np. w przebiegu nieżytu alergicznego lub niealergicznego, po operacji przegrody nosa itp.
  • Bardzo podobny w składzie do mleczanu Ringera jest roztwór Hartmann, stworzony przez Alexis Hartmann w celu leczenia kwasicy u dzieci.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Toni Hundle: „Płynoterapia okołooperacyjna” – prezentacja on-line w opracowaniu Pauliny Kołat. s. 15. (pol.).
  2. Waldemar Machała, „Resuscytacja małą objętością” – prezentacja on-line, s. 6 [zarchiwizowane 2007-07-09] (pol.).
  3. Wapń (chlorek wapnia) + potas (chlorek potasu) + sód (chlorek sodu) + mleczan sodu, [w:] Indeks Leków MP, lista preparatów, Medycyna Praktyczna [dostęp 2008-09-09].
  4. Strona firmy Fresenius Kabi Polska. s. Solutio Ringeri Lactate. [dostęp 2008-09-09]. (pol.).
  5. Stanisław Janicki (red.), Adolf Fiebig (red.), Małgorzata Sznitowska (red.): Farmacja stosowana. Podręcznik dla studentów farmacji. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2006, s. 457. ISBN 83-200-3551-1.
  6. Toni Hundle: „Płynoterapia okołooperacyjna” – prezentacja on-line w opracowaniu Pauliny Kołat. s. 18. (pol.).
  7. White SA, Goldhill DR. Is Hartmann’s the solution?. „Anaesthesia”. 52. 5, s. 422–427, maj 1997. PMID: 9165959. 
  8. Jan Fibak (red.): Chirurgia Podręcznik dla studentów. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2002, s. 730. ISBN 83-2002708-X.
  9. Jan Fibak (red.): Chirurgia Podręcznik dla studentów. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2002, s. 736–737. ISBN 83-2002708-X.