Przejdź do zawartości

Moringowate

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Moringaceae)
Moringowate
Ilustracja
Moringa olejodajna
Systematyka[1]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Klad

rośliny naczyniowe

Klad

Euphyllophyta

Klad

rośliny nasienne

Klasa

okrytonasienne

Klad

różowe

Rząd

kapustowce

Rodzina

moringowate

Nazwa systematyczna
Moringaceae Martinov
Tekhno-Bot. Slovar: 404. 3 Aug 1820[2]
Typ nomenklatoryczny

Moringa Rheede ex Adans. (1763)[2]
M. oleifera Lamarck (Encycl. 1: 398. 1 Aug. 1785)[3]

Moringowate (Moringaceae) – monotypowa rodzina roślin z rzędu kapustowców. Należy do niej jeden rodzaj moringa (Moringa) liczący 12[1]–13[4] gatunków. Są to kserofity[5] występujące w Indiach, na wybrzeżach półwyspu Arabskiego, Madagaskaru i Namibii[4]. Charakterystyczną cechą budowy jest występowanie kanałów gumowych w rdzeniu i wypełnionych gumami przestrzeni w korze[5]. Gatunkiem szeroko rozpowszechnionym w uprawie w strefie tropikalnej jest moringa olejodajna[4]. Ma ona bardzo pożywne liście o dużej zawartości wapnia, żelaza, witaminy C i białek. Nasiona wykorzystywane są do oczyszczania wody. Z kory pozyskuje się włókna służące do wyrobu sznurów i lin[6]. Łatwo korzeniące się pędy służą do tworzenia żywopłotów[5]. Olej pozyskiwany z nasion ma zastosowanie w przemyśle kosmetycznym. Podobnie wykorzystywany jest olej z gatunku Moringa drouhardii[6]. Olej z nasion Moringa peregrina jest bardzo trwały (nie ulega niemal jełczeniu) i stosowany jest jako delikatny smar (np. w zegarmistrzostwie) oraz w kosmetyce[5].

Moringa drouhardii
Moringa ovalifolia

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Drzewa, krzewy i krzewinki, często z bulwiasto zgrubiałymi korzeniami[4] i zgrubiałymi (butelkowatymi[5]) pniami[6], o gładkiej korze[5]. Drewno jest zwykle miękkie, łamliwe[4], żółtawe i włókniste[6].
Liście
1-3-krotnie pierzasto złożone, z listkami wyrastającymi naprzeciwlegle[4]. Listki całobrzegie, zwykle opadają w porze suchej, podczas gdy ogonki i osie liścia pozostają na drzewie[6].
Kwiaty
Pięciokrotne i obupłciowe zebrane są w gęstych wiechach. Korona jest barwna od białej, przez żółtą do czerwonej. Symetria kwiatów może być w zależności od gatunku promienista lub grzbiecista. Zarówno działek kielicha, płatków korony, jak i pręcików jest 5, przy czym tym ostatnim towarzyszy również 5 prątniczków. Zalążnia górna zbudowana jest z 3 owocolistków tworzących jedną komorę z wieloma zalążkami[4].
Owoce
Duże, wydłużone torebki[4] otwierające się trzema klapami, zawierające zasobne zwykle w oleje i czasem oskrzydlone nasiona[6].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]
Pozycja systematyczna według APweb (aktualizowany system APG IV z 2016)

Rodzina siostrzana w stosunku do melonowcowatych (Caricaceae) w obrębie rzędu kapustowców (Brassicales).

kapustowce


Akaniaceae



Tropaeolaceaenasturcjowate






Moringaceaemoringowate



Caricaceaemelonowcowate





Setchellanthaceae




Limnanthaceaelimnantesowate





Koeberliniaceae




Tiganophytaceae




Bataceae



Salvadoraceae







Emblingiaceae




Pentadiplandraceae




Resedaceaerezedowate



Gyrostemonaceae




Tovariaceae




Capparidaceaekaparowate




Cleomaceae



Brassicaceaekapustowate











Podział

Rodzaj Moringa Adanson, Fam. 2: 318. Jul-Aug 1763 – moringa[3]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2018-10-23] (ang.).
  2. a b James Reveal: Indices Nominum Supragenericorum Plantarum Vascularium. [dostęp 2011-06-06]. (ang.).
  3. a b Index Nominum Genericorum (ING). Smithsonian National Museum of Natural History. [dostęp 2011-06-06]. (ang.).
  4. a b c d e f g h Heywood V. H., Brummitt R. K., Culham A., Seberg O.: Flowering plant families of the world. Ontario: Firely Books, 2007, s. 220. ISBN 1-55407-206-9.
  5. a b c d e f Wielka Encyklopedia Przyrody. Rośliny kwiatowe 2. Warszawa: Muza SA, 1998, s. 57. ISBN 83-7079-779-2.
  6. a b c d e f Maarten J.M. Christenhusz, Michael F. Fay, Mark W. Chase: Plants of the World. Richmond UK, Chicago USA: Kew Publishing, Royal Botanic Gardens, The University of Chicago Press, 2017, s. 403-404. ISBN 978-1-842466346.