Przejdź do zawartości

Nagi instynkt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nagi instynkt
Basic Instinct
ilustracja
Gatunek

thriller, neo-noir

Rok produkcji

1992

Data premiery

20 marca 1992
5 czerwca 1992 (Polska)[1]

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

123 min

Reżyseria

Paul Verhoeven

Scenariusz

Joe Eszterhas

Główne role

Michael Douglas
Sharon Stone

Muzyka

Jerry Goldsmith

Zdjęcia

Jan de Bont

Scenografia

Terence Marsh

Kostiumy

Ellen Mirojnick

Montaż

Frank J. Urioste

Produkcja

Alan Marshall

Wytwórnia

Carolco Pictures
Canal+

Dystrybucja

TriStar Pictures
PL: Imperial Entertainment

Budżet

ok. 49 000 000 USD

Kontynuacja

Nagi instynkt 2

Nagi instynkt (ang. Basic Instinct) – amerykański film fabularny z 1992 roku, erotyczny thriller, w reżyserii Paula Verhoevena, według scenariusza Joe Eszterhasa.

Opis fabuły

[edytuj | edytuj kod]

Były gwiazdor rockowy i właściciel klubu nocnego w San Francisco ginie we własnym łóżku, zamordowany szpikulcem do lodu. Do sprawy przydzielony jest detektyw Nick Curran (Michael Douglas). Główną podejrzaną jest piękna Catherine Trammell (Sharon Stone), pisarka i kochanka ofiary, która w swej powieści opisała podobną zbrodnię. Prowadzący śledztwo policjant wdaje się z nią w niebezpieczny romans.

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Kontrowersje

[edytuj | edytuj kod]

Film wzbudził kontrowersje natury obyczajowej śmiałymi scenami erotycznymi. Najbardziej znana scena z filmu, którą niektórzy oceniali jako pornograficzną, przedstawiała główną bohaterkę palącą papierosa i siedzącą na krześle przed przesłuchującymi ją policjantami. W pewnym momencie Catherine Tramell, zakładając nogę na nogę na krześle, odsłoniła okolicę krocza i widoczne było, że pod ubraniem nie nosiła żadnej bielizny. Scena ta stała się głośnym symbolem tego filmu i była oskarżana o wulgarną pornografię. Sceny tej nie było w scenariuszu Joe Eszterhasa, lecz została wymyślona przez reżysera Paula Verhoevena[2]. Mimo że aktorka twierdziła, że została nakłoniona do niej podstępem, scena ta przyniosła Sharon Stone ikoniczną sławę[2].

W 2006 roku ukazał się sequel filmu pt. Nagi instynkt 2.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Nagi Instynkt [online] [dostęp 2024-07-06].
  2. a b Joe Eszterhas: Hollywoodzkie zwierzę. Warszawa: Wydawnictwo Książkowe Twój Styl, 2005, s. 42. ISBN 83-7163-425-0.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]