Narojki (gmina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Narojki
gmina wiejska
1919-1934[1]
Państwo

 Polska

Województwo

białostockie

Powiat

bielski

Siedziba

Narojki

Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, w centrum znajduje się punkt z opisem „Narojki”
52°28′12,0000″N 22°42′36,0000″E/52,470000 22,710000

Narojki (od 1934 Drohiczyn) – dawna gmina wiejska istniejąca do 1934 roku w woj. białostockim. Siedzibą władz gminy były Narojki[2].

W okresie międzywojennym gmina Narojki należała do powiatu bielskiego w woj. białostockim. Gminę zniesiono z dniem 1 października 1934 roku, a z jej obszaru utworzono nową gminę Drohiczyn; część obszaru zniesionej gminy włączono także do gmin Grodzisk i Siemiatycze[3] .

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku gminę zamieszkiwało 8543 osoby, wśród których 6990 było wyznania rzymskokatolickiego, 1338 prawosławnego, 4 ewangelickiego, 4 greckokatolickiego, a 117 mojżeszowego. Jednocześnie 7613 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, 764 białoruską, 14 rusińską, 9 rosyjską, 1 gruzińską, a 52 żydowską. Było tu 1355 budynków mieszkalnych[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. białostockiego.
  2. Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  3. Dz.U. z 1934 r. nr 70, poz. 675
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 24.