New Orleans Pelicans
|
|||
 Hala New Orleans Arena w czasie meczu New Orleans Hornets - Utah Jazz. |
|||
| Pełna nazwa | Charlotte Hornets 1988-2002 New Orleans Hornets 2002-2005, 2007-2013 New Orleans/Oklahoma City Hornets 2005-2007 New Orleans Pelicans 2013-obecnie |
||
| Przydomek | Pelikany | ||
| Barwy | granatowo, złoto, czerwone | ||
| Data założenia | 1988 | ||
| Liga | NBA Konferencja Zachodnia Dywizja Południowo-zachodnią |
||
| Adres | Nowy Orlean, Luizjana | ||
| Hala sportowa | Smoothie King Center | ||
| Właściciel | Tom Benson | ||
| Prezes | Dell Demps | ||
| Trener | Alvin Gentry | ||
| Asystent trenera | Randy Ayers Bryan Gates Fred Vinson Dave Hanners |
||
|
|||
|
|||
| Strona internetowa | |||
New Orleans Pelicans – amerykański klub koszykarski, mający siedzibę w Nowym Orleanie w stanie Luizjana. Występuje w dywizji południowo-zachodniej, konferencji zachodniej w National Basketball Association (NBA). Pelicans dołączyli do NBA w sezonie 1988/1989 pod nazwą Charlotte Hornets, mając siedzibę w Charlotte w Karolinie Północnej. Do Nowego Orleanu zespół trafił dopiero w 2001 roku, zmieniając nazwę na New Orleans Hornets. W 2005 roku huragan Katrina sprawił, że klub został zmuszony przenieść się do Oklahoma City w stanie Oklahoma, gdzie przez dwa lata występował pod nazwą New Orleans/Oklahoma City Hornets. W sezonie 2007/2008 znów rozgrywał swoje mecze w Nowym Orleanie. Przed sezonem 2013/2014 drużyna ta zmieniła nazwę na Pelicans, a także barwy na czerwień, złoto i granat[1]. W dniu 24 stycznia 2013 roku zostało zaprezentowane nowe logo Pelicans[2].
W przeciągu 25 sezonów występów w National Basketball Association, Pelicans zanotowali bilans 961–1041, dwunastokrotnie kwalifikując się do playoffs. Ich największymi osiągnięciami są: pięć wygranych serii w playoffs, oraz jeden tytuł mistrza dywizji.
Spis treści
Historia[edytuj]
Początki Pelicans to 1985, kiedy to NBA postanowiła rozbudować się o cztery nowe zespoły, a biznesmen z Charlotte, George Shinn, podjął to wyzwanie. Klub zadebiutował w NBA w 1988, razem z Miami Heat. Najbardziej znanymi zawodnikiem debiutującej drużyny byli: obrońca Kelly Tripucka i rozgrywający, najniższy zawodnik w dziejach NBA, Muggsy Bogues. Po pierwszych latach niepowodzeń odmiana przyszła wraz z dwoma kolejnymi wyborami: w drafcie 1991 z numerem 1. silnego skrzydłowego Larry Johnsona oraz rok później środkowego Alonzo Mourninga, wybranego z nr 2. Dynamiczna para stworzyła nową jakość w drużynie, która w 1993 po raz pierwszy uzyskała dodatni bilans po sezonie zasadniczym (44-38) i zadebiutowała w fazie play-off. Od tej pory zespół jest w gronie ligowych średniaków, dość regularnie kwalifikując się do fazy play-off, ale nie odnosząc w niej żadnych sukcesów.
W 1996 klub wybrał w drafcie młodego gracza Kobe Bryanta, ale wobec niechęci do gry w Charlotte, wymienił go od razu za centra Vlade Divaca z Los Angeles Lakers. Na początku nowego tysiąclecia udziałami w klubie był zainteresowany, wychowany w Karolinie Północnej Michael Jordan, ale przedsięwzięcie nie doszło do skutku, po tym jak Shinn nie zgodził się na oddanie całej kontroli nad operacjami koszykarskimi w ręce Jordana. Po kilku ruchach kadrowych (m.in. oddanie Johnsona i Mourninga) popularność zespołu w mieście zaczęła spadać. Gdy do tego doszedł proces właściciela, oskarżonego o gwałt, zespół stracił poparcie lokalnej społeczności, a frekwencja na meczach dramatycznie spadła. Podstawowymi zawodnikami drużyny byli wtedy: Glen Rice, Anthony Mason, Davis Wesley, Derrick Coleman, Baron Davis i Jamal Mashburn. Po przepychankach z władzami miasta w sprawie budowy nowej hali, w 2002 Shinn przeniósł drużynę do Nowego Orleanu. Zbudowana ostatecznie nowa hala służy obecnie drużynie Charlotte Hornets.
W Nowym Orleanie klub NBA pojawił się po 17 latach przerwy – poprzednio grał tu zespół Jazz. W 2004, na skutek przekształceń ligi, zespół został przesunięty do Konferencji Zachodniej, grając w Dywizji Południowo-zachodniej, wraz z tak silnymi klubami, jak San Antonio Spurs, Dallas Mavericks i Houston Rockets. Silni przeciwnicy oraz kontuzje podstawowych graczy spowodowały katastrofalny start w nowej dywizji z początkowym bilansem 2-29 i, ostatecznie, 18-64. Nowy trener, Byron Scott zdecydował, że nadszedł czas na zmiany. Pozbyto się weteranów Davisa i Mashburna. Na początku sezonu 2004-2005 do klubu został oddany w wymianie z Phoenix Suns drugi Polak grający w NBA Maciej Lampe.
W wyniku zniszczeń spowodowanych w sierpniu 2005 przez huragan Katrina drużyna została przeniesiona do Oklahoma City, jednak już w 2007 zespół powrócił do Nowego Orleanu. Jedynym sukcesem w tych latach było zdobycie tytułu Rookie of the Year w 2006 przez Chrisa Paula. Mimo nienadzwyczajnych wyników, popularność zespołu w Oklahoma City była na tyle duża, że właśnie tam zdecydowano się przenieść zespół Seattle SuperSonics (obecnie Oklahoma City Thunder).
Wróciwszy do macierzystej siedziby zespół, wzmocniony nowymi nabytkami, m.in. Jannero Pargo, Bonzi Wellsem i Mike Jamesem, zakończył sezon 2007-08 z rekordowym bilansem 56-26, zdobywając pierwszy w historii tytuł mistrza Dywizji i przynosząc swojemu trenerowi, Byronowi Scottowi tytuł Trenera roku oraz zaszczyt prowadzenia drużyny Zachodu podczas Meczu Gwiazd. Mimo to, w fazie play-off zespół poległ w drugiej rundzie.
Przed rozpoczęciem sezonu 2013-14 władze Hornets postanowiły zmienić nazwę klubu. Wybór padł na Pelicans (pl. Pelikany), gdyż pelikan brunatny jest od 1966 roku jednym z oficjalnych symboli stanu Luizjana. Rok później porzuconą nazwę Hornets przejęli Charlotte Bobcats, a wraz z nią - zgodę na to wyrazili NBA oraz New Orleans Pelicans - wszystkie sportowe dokonania Charlotte Hornets z lat 1988-2002, choć oba kluby, mimo posiadania tej samej nazwy, nie są ze sobą powiązane. W wyniku tych zabiegów oficjalna historia New Orleans Pelicans w NBA rozpoczyna się dopiero w sezonie 2002-03. Dotyczy to także wszelkich rekordów ustanawianych przez graczy obecnych w zespole przed i po przeprowadzce do Luizjany.
Zawodnicy[edytuj]
Kadra[edytuj]
Stan na 2 czerwca 2015[3]
| Nr | Poz. | Nar. | Nazwisko i imię | Data urodzenia | Wzrost | Masa ciała |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 42 | C |  |
Ajinça, Alexis | 1988–05–06 | 218 cm | 112 kg |
| 33 | PF |  |
Anderson, Ryan | 1988–05–06 | 208 cm | 109 kg |
| 3 | C |  |
Aşık, Ömer | 1986–07–04 | 213 cm | 116 kg |
| 8 | F | |
Babbitt, Luke | 1989–06–20 | 206 cm | 102 kg |
| 30 | G | |
Cole, Norris | 1988–10–13 | 188 cm | 79 kg |
| 44 | F | |
Cunningham, Dante | 1987–04–22 | 203 cm | 100 kg |
| 23 | C/F | |
Davis, Anthony | 1993–03–11 | 208 cm | 100 kg |
| 16 | PG | |
Douglas, Toney | 1986–03–16 | 188 cm | 84 kg |
| 1 | G/F | |
Evans, Tyreke | 1989–09–19 | 198 cm | 100 kg |
| 32 | G | |
Fredette, Jimmer | 1989–02–25 | 188 cm | 88 kg |
| 10 | SG | |
Gordon, Eric | 1988–12–25 | 193 cm | 98 kg |
| 11 | PG | |
Holiday, Jrue | 1990–06–12 | 193 cm | 93 kg |
| 20 | G/F | |
Pondexter, Quincy | 1988–03–10 | 201 cm | 100 kg |
| 5 | C | |
Withey, Jeff | 1990–03–07 | 213 cm | 107 kg |
Trenerzy[edytuj]
- Dick Harter (1988-1990)
- Gene Littles (1990-1991)
- Allan Bristow (1991-1996)
- Dave Cowens (1996-1999)
- Paul Silas (1999-2003)
- Tim Floyd (2003-2004)
- Byron Scott (2004-2009)
- Jeff Bower (2009-2010)
- Monty Williams (2010-2015)
- Alvin Gentry (od 2015)
Zastrzeżone numery[edytuj]
| New Orleans Pelicans zastrzeżone numery | |||
| Nr. | Imię i nazwisko | Pozycja | Lata gry |
|---|---|---|---|
| 7 | Pete Maravich | PG | 1974–1979 |
| 13 | Bobby Phills | SG | 1997–2000 |
Włączeni do Basketball Hall of Fame[edytuj]
Nagrody i wyróżnienia[edytuj]
- Sezon
|
|
NBA All-Defensive First Team[10]
NBA All-Defensive Second Team[10]
|
- All-Star Weekend
|
Uczestnicy NBA All-Star Game[13]
Trenerzy All-Star
|
Uczestnicy Rookie Challenge[15]
Zwycięzcy Skills Challenge[17]
|
Statystyczni liderzy NBA[edytuj]
|
Liderzy w asystach[18]
Liderzy w przechwytach[19]
|
Liderzy w blokach[20]
Liderzy w skuteczności rzutów wolnych[21]
Liderzy w skuteczności rzutów za 3 punkty[22]
|
Sukcesy[edytuj]
| Tytuł | Liczba | Rok |
|---|---|---|
Mistrz NBA  |
0 | |
| Mistrz konferencji NBA | 0 | |
| Mistrz dywizji NBA | 1 | 2008 |
| Występy w play-off | 6 | 2003, 2004, 2008, 2009, 2011, 2015 |
Poszczególne sezony[edytuj]
| Wyniki ze wszystkich sezonów New Orleans Pelicans | ||
|---|---|---|
|
||
| Na podstawie:[23]. Stan na koniec sezonu 2015/16 | ||
Przypisy
- ↑ Patrick Michael: Hornets to Officially Become New Orleans Pelicans in 2013-14 (ang.). Yahoo! Inc., 2013-01-24. [dostęp 2013-01-24].
- ↑ Ben Golliver: New Orleans Pelicans announce name change from Hornets, unveil logo (ang.). Time Inc. A Time Warner Company, 2013-01-24. [dostęp 2013-01-24].
- ↑ Pelicans 2014-15 Roster (ang.). nba.com. [dostęp 2015-01-16].
- ↑ NBA Rookie of the Year Award Winners (ang.). nba.com. [dostęp 2 lipca 2014].
- ↑ NBA Sixth Man of the Year Award Winners (ang.). nba.com. [dostęp 2 lipca 2014].
- ↑ NBA Sportsmanship Award Winners (ang.). nba.com. [dostęp 2 lipca 2014].
- ↑ NBA Coach of the Year Award Winners (ang.). nba.com. [dostęp 2 lipca 2014].
- ↑ NBA Executive of the Year Award Winners (ang.). nba.com. [dostęp 2 lipca 2014].
- ↑ a b c All-NBA Teams (ang.). nba.com. [dostęp 2 lipca 2014].
- ↑ a b All-Defensive Teams (ang.). nba.com. [dostęp 2 lipca 2014].
- ↑ NBA History - All-Rookie 1st Team (ang.). espn.go.com. [dostęp 2 lipca 2014].
- ↑ NBA History - All-Rookie 2nd Team (ang.). espn.go.com. [dostęp 2 lipca 2014].
- ↑ New Orleans Pelicans All-Star Game Selections (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 2 lipca 2014].
- ↑ 2008 NBA All-Star Game Box Score (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 2 lipca 2014].
- ↑ NBA ALL-STAR ROOKIES GAMES HISTORY (ang.). nba-allstar.com. [dostęp 2 lipca 2014].
- ↑ NBA All-Star Game MVP's (ang.). nba.com. [dostęp 2 lipca 2014].
- ↑ NBA & ABA All-Star Game Contest Winners (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 2 lipca 2014].
- ↑ NBA Assists Leaders Year by Year (ang.). landofbasketball.com. [dostęp 2 lipca 2014].
- ↑ NBA Steals Leaders Year by Year (ang.). landofbasketball.com. [dostęp 2 lipca 2014].
- ↑ NBA Blocks Leaders Year by Year (ang.). landofbasketball.com. [dostęp 2 lipca 2014].
- ↑ NBA & ABA Year-by-Year Leaders and Records for Free Throw Pct (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 2 lipca 2014].
- ↑ NBA & ABA Year-by-Year Leaders and Records for 3-Pt Field Goal Pct (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 2 lipca 2014].
- ↑ New Orleans Pelicans Franchise Index (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 2016-04-15].
Linki zewnętrzne[edytuj]
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
