Przejdź do zawartości

Niebocko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Niebocko
wieś
Ilustracja
Niebocko (2023)
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

brzozowski

Gmina

Dydnia

Liczba ludności (2022)

1536[2]

Strefa numeracyjna

13

Kod pocztowy

36-207[3]

Tablice rejestracyjne

RBR

SIMC

0350898[4]

Położenie na mapie gminy Dydnia
Mapa konturowa gminy Dydnia, po lewej znajduje się punkt z opisem „Niebocko”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Niebocko”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Niebocko”
Położenie na mapie powiatu brzozowskiego
Mapa konturowa powiatu brzozowskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Niebocko”
Ziemia49°40′43″N 22°06′43″E/49,678611 22,111944[1]

Niebockowieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie brzozowskim, w gminie Dydnia[5][4].

Części wsi

[edytuj | edytuj kod]
Integralne części wsi Niebocko[5][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0350906 Bośnia część wsi
0350912 Mała Strona część wsi
0350929 Potoki część wsi
0350935 Przedmieście część wsi
0350941 Przylaski część wsi
0350958 Rzeki część wsi
0350964 Wielka Strona część wsi
0350970 Wypchaj część wsi

Położenie i charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Niebocko jest dobrze usytuowane komunikacyjnie. Przebiega przez nie droga wojewódzka łącząca takie miejscowości jak: Sanok i rejon bieszczadzki, Brzozów, Rymanów i Krosno, Dynów, Przemyśl i Dubiecko. Trasa ta była już od wieków wykorzystywana jako pewny i sprawdzony trakt komunikacyjny.

Niebocko sąsiaduje z takimi miejscowościami jak: Grabownica Starzeńska od strony południowo-zachodniej, Lalin od południa, Grabówka od południowego wschodu, Dydnia od wschodu i Jabłonka od północnego wschodu.

Niebocko jest jedną z 15 wsi wchodzących w skład gminy Dydnia (liczącej blisko 8,5 tysiąca mieszkańców).

Wieś Niebocko wcześniej w dokumentach historycznych miała następujące nazwy: Nyeboczko, Nyeboczsko, Nyeboczska Wolia, Nyewoczsko, Nieboczsko, Nieboczko i Biebocko – wzmiankowane w dokumentach od 1674 roku.

Dawna zabudowa Niebocka. Chałupa pogórzańska z roku 1892 przeniesiona do skansenu w Sanoku

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Park i dwór w Niebocku na mapie z 1851
Opuszczony XIX-wieczny dwór Wiktorów i Krasińskich

Pierwszym, a zarazem najwcześniejszym śladem istnienia człowieka w rejonie brzozowskim to okres paleolitu. Świadczą o tym znalezione na podstawie prowadzonych prac wykopaliskowych przedmioty, tj. rylec, drapacz, grocik trzoneczkowaty oraz półtylczak. W epoce brązu na te tereny napłynęła ludność łużycka, która przyczyniła się do rozwoju osadnictwa. Okres rzymski to zagęszczenie osadnictwa głównie nad Sanem. Okres od VIII do XII wieku to rywalizacja o te ziemie różnych książąt: polskich, ruskich i węgierskich (ostatni okres wiąże się z rozbiciem dzielnicowym w Polsce). Wiek XIII to najazdy Tatarów pod wodzą Czyngis–chana i Batu-chana, a z tym związane ciągłe pustoszenia, palenia i grabieże tych terenów. Zapisało się pewne przysłowie: „Gdzie Tatar przeszedł, tam trawa już nie wyrośnie”. Następne lata to rządy Węgrów, a rok 1772 ostatecznie oddziela Ruś od Polski.

W połowie XIX wieku właścicielką posiadłości tabularnej w Niebocku była Aniela Kraińska[6].

Z XIX w. zachował się wraz z parkiem dwór Wiktorów i Krasińskich. Wybudowany był pod koniec XIX w., na XVIII-wiecznych piwnicach sklepionych kolebkowo. W otoczeniu dworu znajdują się resztki parku, założonego w pierwszej połowie XX w. Zachowały się stare dęby, lipy i wiązy, widoczne są także ślady alei i tarasów.

Okres międzywojenny to lata wystąpień chłopskich i walka o polepszenie bytu tutejszej ludności. Także lata powojenne długo jeszcze wiązały się z ciągłymi napadami i rabunkami oddziałów UPA oraz ludności cywilnej. Dopiero w latach pięćdziesiątych, powoli zaczęło się w pełni odradzać życie ludności we wszystkich płaszczyznach życia społecznego, gospodarczego, kulturalnego i politycznego.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Niebocko. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.

Ukształtowanie powierzchni

[edytuj | edytuj kod]

Niebocko leży wśród rozmieszczonych symetrycznie wzniesień, w niecce. Od północnego zachodu ku południowo-wschodniej stronie ciągną się pasma wzgórz przedzielone doliną, przez którą przebiega trakt komunikacyjny łączący Brzozów z Dynowem. Wysokość tych pasm waha się w granicach około 245 m n.p.m. Budowa geologiczna to na przemian leżące warstwy skalne, tj.: łupki ilaste i margliste, mułowce, piaskowce i zlepieńce, powstałe na skutek długowiecznych oddziaływań mas górotwórczych powiązanych ze zmianami klimatycznymi występującymi na przestrzeni milionów lat. Obydwa pasma wzgórz stanowią dobrze rozwiniętą sieć hydrologiczną gleby.

Fauna i flora

[edytuj | edytuj kod]

Przez wieś przepływa potok zwany Niebockim Potokiem, kierujący się w Stronę Grabownicy, Humnisk i dalej Brzozowa. Brzegi tego potoku na całej jego długości w granicach wsi zostały uregulowane w roku 2005. Konieczność taka nastąpiła z uwagi na ciągłe wylewanie podczas gwałtownych opadów deszczu i zalewanie gospodarstw rolnych i niszczenie upraw. W potoku żyją trzy gatunki ryb: brzany, płotki, ukleje.

Gospodarka

[edytuj | edytuj kod]

Niebocko jest wsią o znacznym rozdrobnieniu gospodarstw rolnych. Rolników o areale gruntu powyżej 1 ha jest we wsi 214, najwięcej jest gospodarstw o powierzchni około 3 ha. Gospodarstw dużych jest tylko kilka – dla przykładu największe gospodarstwo to 14,5 ha gruntu. We wsi znajduje się obecnie prywatny zakład przetwórstwa drzewnego „Grabo” dający pracę mieszkańcom wsi oraz osobom z sąsiednich miejscowości.

Kultura i sztuka

[edytuj | edytuj kod]

W wybudowanym w latach osiemdziesiątych budynku remizy strażackiej znajduje się siedziba banku, sklepu „Hit”, biblioteki, klubu „Amazonka” oraz sala zabaw i okolicznościowych spotkań. Rozwijana jest działalność miejscowych artystów ludowych w dziedzinach: literackiej (Hermina Zubel — laureatka konkursów poezji ludowej); muzycznej (Zygmunt Podulka — kapelmistrz orkiestry dętej). We wsi działają: zespół wokalno-instrumentalny "Przepióreczka" oraz młodzieżowy zespół pieśni i tańca "Kalina".

Oświata

[edytuj | edytuj kod]

W Niebocku znajduje się zespół szkół, w którym mieści się szkoła podstawowa im. Władysława Jagiełły, patrona parafii. W budynku mieści się też przedszkole.

Religia

[edytuj | edytuj kod]

W Niebocku znajduje się kościół pw. św. Jana Kantego, wybudowany w latach 1979-1980. Kościół jest siedzibą parafii św. Jana Kantego.

Ludzie związani z Niebockiem‎

[edytuj | edytuj kod]
 Z tym tematem związana jest kategoria: ‎Ludzie związani z Niebockiem‎.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]