Nurzaniec błotny

Nurzaniec błotny

Pelodytes punctatus
(Daudin, 1802)
Nurzaniec błotny
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	płazy
Rząd	płazy bezogonowe
Podrząd	Mesobatrachia
Rodzina	nurzańcowate
Rodzaj	Pelodytes
Gatunek	nurzaniec błotny
Kategoria zagrożenia (CKGZ)
najmniejszej troski

Nurzaniec błotny (Pelodytes punctatus) – gatunek płaza z rodziny nurzańcowatych.

Występowanie

Zachodnia Europa, Hiszpania, Francja, Belgia, północno-zachodnie Włochy. Żyje na lądzie, na wilgotnych łąkach, wrzosowiskach, oraz wśród zarośli w dolinach rzek. Występuje na terenach nizinnych. Nie potrafi zagrzebywać się w ziemi.

Opis

Osiąga długość około 5 cm. Ciało jest krępe głowa płaska, skóra pokryta brodawkami. Źrenice oczu szparkowate, pionowo ustawione. Rezonatory bardzo słabo rozwinięte, niewidoczne na zewnątrz. Brak modzeli podeszwowych. U samców w okresie godowym występują jedynie niewielkie, ciemno ubarwione, modzele godowe na 2 pierwszych palcach przednich kończyn, na przedramieniu i ramieniu oraz na brzuchu w okolicy mostka. Ubarwienie grzbietu bardzo zmienne, zazwyczaj szare, brązowe lub oliwkowe z zielonkawymi, nieregularnymi plamami. brzuch biały.

Odżywianie

Głównie owady i dżdżownice.

Rozród

Na czas godów wchodzi do wody. Odbywają się one wiosną, w silnie zarośniętych, niewielkich, stojących zbiornikach. Na południowym obszarze występowania ma miejsce druga pora godowa przypadająca jesienią. Głos samców jest bardzo słaby. Skrzek w ilości od 1 000 do 1 600 jaj składany jest w postaci krótkiego, grubego, pojedynczego rulonu mocowanego do roślin wodnych. Kijanki osiągają zwykle 3, maksymalnie 6 cm długości.