Omlet biszkoptowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Omlet biszkoptowy podany z przetworem owocowym i bitą śmietaną.
Omlet biszkoptowy z kiełbasą

Omlet biszkoptowy (omlet rzymski[1]) – rodzaj omletu[2][3]. Podawany na słodko lub słono[1][2][3].

Omlet biszkoptowy przyrządzany jest z żółtek, ubitej na sztywno piany z białek (w takiej samej liczbie co żółtka), niewielkiej ilości przesianej mąki pszennej (opcjonalnie) oraz odrobiny soli do smaku[4][2]. Piana z białek pełni tu funkcję czynnika spulchniającego[4][2]. Tak przygotowaną masę jajeczną wylewa się na rozgrzaną patelnię z niedużą ilością roztopionego masła[1][2]. Omlet biszkoptowy smaży się nie mieszając, na wolnym ogniu i pod przykryciem[4][2]. Ścięty omlet przewraca się na drugą stronę i dosmaża na tej samej patelni lub dopieka w piekarniku do zrumienienia[4][2]. Podobnie jak omlet naturalny, potrawę tę podaje się na gorąco, tuż po przyrządzeniu, gdyż szybko traci pulchność i soczystość[2]. Gotowy placek należy wyłożyć na ogrzany talerz lub półmisek[2]. Omlet zsuwa się do połowy z patelni, wykłada na zsuniętą część nadzienie i przykrywa drugą połową[2]. Omletu nie zwija się, jeśli ma być polany sokiem[1].

Podobnie jak omlet naturalny, omlet biszkoptowy można podawać na słono – jako danie obiadowe lub kolacyjne[1][2]. Jako nadzienie wybiera się wtedy dodatki takie jak gotowane warzywa (szpinak, groszek zielony, fasola szparagowa, szparagi, kalafiory, brukselka, marchew, pomidory), smażone lub duszone grzyby, wędliny (szynka) a nawet farsz mięsny[1][2][3].

Zazwyczaj jednak występuje jako deser. Typowe dodatki do omletu biszkoptowego na słodko to świeże lub smażone owoce, dżemy, konfitury, marmolady, rzadziej sery[1][2][3]. Całość posypuje się cukrem pudrem lub polewa sosem owocowym lub sokiem owocowym[2].

Grzybek[edytuj | edytuj kod]

W kuchni polskiej omlet biszkoptowy nazywany jest, ze względu na swój kształt, grzybkiem[5].

Pokrojony na mniejsze kawałki „grzybek” podawany był jako dodatek do zup[5][6][7]. Dokładna receptura mogła zależeć od rodzaju zupy – np. do zup owocowych „grzybek” mógł być słodki i typowo biszkoptowy, natomiast do zup słonych (szczawiowej, koperkowej, pomidorowej) wytrawny i cięższy, z dodatkiem mleka[7].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g „Potrawy z jaj smażonych”. W: Krystyna Flis, Aleksandra Procner: Technologia gastronomiczna z towaroznawstwem: podręcznik dla technikum. Część 2. Wyd. XVIII. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2009, s. 20. ISBN 978-83-02-02862-5 (część 2), ISBN 978-83-02-03170-0 (całość).
  2. a b c d e f g h i j k l m n Anna Szczepańska: „Potrawy z jaj” podrozdział „Jaja smażone”: „Omlety”. W: praca zbiorowa (koordynator: Maria Szczygłowa): Dobra kuchnia: żywienie w rodzinie. Wyd. V. Warszawa: Wydawnictwo „Watra”, 1976, s. 217–219.
  3. a b c d „Wybrane dania zasadnicze”. W: Ryszard Jargoń: Obsługa konsumenta, cz. 2. WSiP, 2009, s. 191. ISBN 83-02-07880-8 ISBN 978-83-02-07880-4. link
  4. a b c d „Zastosowanie ubitych jaj w potrawach”. W: Krystyna Flis, Aleksandra Procner: Technologia gastronomiczna z towaroznawstwem: podręcznik dla technikum. Część 2. Wyd. XVIII. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2009, s. 29–30. ISBN 978-83-02-02862-5 (część 2), ISBN 978-83-02-03170-0 (całość).
  5. a b Maciej Kuroń /Jakub Kuroń: Omlet biszkoptowy. kuron.com.pl. [dostęp 2022-02-21].
  6. Zofia Bagieńska: „Zupy i dodatki do zup” podrozdział „Dodatki do zup”: przepis „Grzybek do zup”. W: praca zbiorowa (koordynator: Maria Szczygłowa): Dobra kuchnia: żywienie w rodzinie. Wyd. V. Warszawa: Wydawnictwo „Watra”, 1976, s. 107.
  7. a b „Soup Egg-Cake Cubes / grzybek do zup”, „Baked Soup Sponge Egg Cubes / grzybek biszkoptowy”. W: Robert Strybel, Maria Strybel: Polish Heritage Cookery. Nowy Jork: Hippocrene Books, 2005, s. 231. ISBN 0-7818-1124-4. OCLC 64684189.