50°52′43″N 21°50′28″E/50,878611 21,841111Opoczka Mała
| Artykuł |
50°52′43″N 21°50′28″E |
|---|---|
| - błąd |
39 m |
| WD |
50°53'N, 21°51'E, 50°50'N, 21°47'E |
| - błąd |
2315 m |
| Odległość |
861 m |
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
202[1] |
| Strefa numeracyjna |
15 |
| Kod pocztowy |
23-235[2] |
| Tablice rejestracyjne |
LKR |
| SIMC |
0786414 |
Położenie na mapie gminy Annopol  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kraśnickiego  | |
| 50°52′43″N 21°50′28″E/50,878611 21,841111
| |
Opoczka Mała – wieś w Polsce położona nad Wisłą w województwie lubelskim, w powiecie kraśnickim, w gminie Annopol[3][4].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
We wsi znajduje się cmentarz żołnierzy Armii Radzieckiej[5].
Wieś stanowi sołectwo gminy Annopol[6].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Metryka wsi sięga XIII wieku. Pierwotna nazwa wsi brzmiała Opoka, następnie Minor Opoka w roku 1533 - Opoca Minor cantoris.
W roku 1276 i następnych wieś stanowi własność kapituły sandomierskiej. Bolesław Wstydliwy nadaje wsi immunitet jaki posiadają dobra katedry krakowskiej [a]
W roku 1417 Władysław Jagiełło przenosi Opoczkę wraz z innymi dobrami kapituły na prawo magdeburskie. Około 1464-71 biskup Jan Lutkowic nadał dziesięcinę z Opoczki kościołowi w Pniowie. Z relacji Długosza 1470-80 wynika folwark posiadał 6 łanów kmiecych i karczma z rolami, prom na Wiśle dawał dochód 5 grzywien. Zagrodników nie ma. Kmiecie odrabiają 1 dzień w tygodniu dają po 1/2 grzywny, 2 kury, 30 jaj, 2 sery. Dziesięcina z folwarku oddawana była kapitule sandomierskiej, z łanów kmiecych biskupowi. Granice oznaczone z Jakubowicami, Opoką Wielką i Rachowem (Długosz L.B. t.I s.389).
W roku 1529 dziesięciny snopowe z pewnych ról kmiecych wartości 1 grzywny i 12 groszy oraz konopne 6 groszy oddawane były plebanowi w Pniowie (Liber Retaxationum s.359). Według ksiąg poborowych z lat 1531–1533 pobierano pobór z 1 łana kmiecego[7].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Immunitet obejmuje następujące przywileje i zwolnienia - od przewodu, stanu, targowego, podwód, krowy, owcy, wojny, narzazu, stróży i pana stróży, czyli stróżnego, od bobrów i bobrowników, budowy i naprawy grodów, pogoni, jurysdykcji wojewodów, kasztelanów, mincerzy, celników, sędziów, komorników i innych urzędników, od opola, gości, łowców, od przewodu wojewody, z zastrzeżeniem przewodu oraz sądu książęcego. W razie zabójstwa człowieka wolnego, lub przypisańca, zapłatę za głowę otrzyma pan wsi, jeżeli przypisaniec zabije obcego, zapłata 3 grzywien srebra przypadnie sędziemu świeckiemu, jeżeli zabójca i ofiara pochodzą z dóbr kapituły, zapłata przypadnie panu wsi. W lasach i polach kapituły kanonicy mogą łowić jelenie, sarny i inne mniejszą zwierzynę. Prałaci mogą zwolnić „ab omni servitio et solutione terrae“ po 12 osób, kanonicy po 6. W roku 1284 Leszek Czarny potwierdza immunitet nadany przez swoich poprzedników, dodając zwolnienie od oprawy oraz zastrzegając przewód rycerski, a także świadczenia na potrzeby osoby księcia i ziemi[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-07].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 861 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2016-02-29].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Zapal świeczkę w niedzielę na mogiłach Rosjan, Gazeta Wyborcza Lublin, 7 maja 2010.
- ↑ Jednostki pomocnicze gminy Annopol. Urząd Gminy Annopol. [dostęp 2016-02-29].
- ↑ a b Opoka Mała, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu [online], Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010–2014.
