Osobłoga
Osobłoga w Kierpniu koło Prudnika | |
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Lokalizacja |
kraj morawsko-śląski (powiat Bruntál), województwo opolskie (powiaty: prudnicki, krapkowicki) |
Rzeka | |
Długość | 65,5 km |
Powierzchnia zlewni |
993 km² |
Źródło | |
Miejsce | zbocze góry Kutný vrch w Górach Opawskich |
Wysokość |
750 m n.p.m. |
Współrzędne | |
Ujście | |
Recypient | Odra |
Miejsce | |
Współrzędne | |
Mapa | |
Dorzecze Osobłogi | |
Położenie na mapie Europy |
Osobłoga (też Osa, dawniej Ossobłoka[1], cz. Osoblaha, niem. Hotzenplotz, przez Austriaków nazywana Ossą) – rzeka w północno-wschodnich Czechach i południowo-zachodniej Polsce, lewobrzeżny dopływ Odry, długości 65,5 km i powierzchni zlewni 993 km² (z tego 745 km² w Polsce).
Przepływa przez kraj morawsko-śląski (powiat Bruntál) i województwo opolskie (powiaty: prudnicki, krapkowicki).
Przebieg
[edytuj | edytuj kod]Rzeka wypływa na północnym zboczu góry Kutný vrch (niem. Lachberg) w Górach Opawskich w Czechach jako Petrovický potok (pol. Potok Petrowicki) i od zbiegu ze strumieniem Muszlow we wsi Pitárné nazywa się Osoblaha. Na terytorium Polski wpływa poniżej miejscowości Osoblaha. Płynie przez Sudety Wschodnie i Nizinę Śląską (woj. opolskie). Uchodzi do Odry w Krapkowicach. Nad Osobłogą w miejscowości Bohušov znajdują się ruiny Fulštejnu (Füllstein), średniowiecznego dworu rycerskiego Herburtów, późniejszych właścicieli Felsztynu i dostojników Rzeczypospolitej.
Dopływy
[edytuj | edytuj kod]Główne dopływy:
- lewe: Karlovský potok, Lesný potok, Prudnik ze Złotym Potokiem, Lubrzanka, Biała.
- prawe: Svinný potok, Mušlov (niem. Muschelbach), Liptaňský potok, Povelický potok, Lužná, Hrozová (pl. potok Grozowy lub Wielki Potok, niem. Große Bach) z potokiem Trója (pl. Troja) i z Matějovickým potokiem (pl. Maciejowicki Potok).
Urbanizacja
[edytuj | edytuj kod]Miejscowości położone nad Osobłogą:
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom VII - wynik wyszukiwania - DIR [online], dir.icm.edu.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).