Ozeasz (król Izraela)

Ozeasz
‏הוֹשֵׁעַ‎
	; Portret Ozeasza w Promptuarii Iconum Insigniorum
	król Izraela
Okres	od 732 p.n.e.; do 722 p.n.e.
Poprzednik	Pekach
Następca	—
	Dane biograficzne
Data i miejsce śmierci	~722 p.n.e. ; Asyria
Ojciec	Elah

Ozeasz, Hoszea (‏הוֹשֵׁעַ‎, zdrobnienie od Jehoszua, „Jahwe jest zbawieniem"; asyr. Ausi) − dziewiętnasty i ostatni król Izraela (państwa północnego), syn Eli, opisywany w 2 Księdze Królewskiej. Panował w latach 732–722 p.n.e.^[a]

Według Biblii Ozeasz objął rządy w Izraelu w wyniku przewrotu pałacowego przeciwko Pekachowi. Król Asyrii, Tiglat-Pileser III, przypisuje sobie ustanowienie go królem^[1]. Giuseppe Ricciotti uważa, że stał się on królem za sprawą stronnictwa proasyryjskiego i za zgodą władcy Asyrii^[2]. Ozeasz panował w państwie okrojonym do samej tylko Samarii – reszta kraju została przyłączona do Asyrii w wyniku wojny syro-efraimskiej. Początkowo był wierny Asyrii i płacił jej regularnie trybut w wysokości 10 talentów złota i 100 talentów srebra. Później jednak zaprzestał płacenia daniny i sprzymierzył się z Egiptem^[3]^[b]. Wtedy Salmanasar V wyruszył przeciwko Ozeaszowi, zdobył Samarię i całkowicie przyłączył Izrael do Asyrii. Sam król został wzięty do niewoli i prawdopodobnie stracony^[4].

Zobacz też

Uwagi

↑ Chronologia królów Judy i Izraela Edwina Thielego.
↑ Według Biblii z faraonem So. Nie jest znany władca o takim imieniu. Być może jest to skrót od imienia faraona Osorkona IV. Według części badaczy jest to zniekształcona nazwa Sais i chodzi o wezyra lub księcia rezydującego w tym mieście, być może Tefnachta. Por. Alfred Tschirschnitz: Dzieje ludów biblijnych. Wyd. I. Warszawa: M. Sadren i S-ka, 1994, s. 43–44. ISBN 83-86340-00-3.

Przypisy

↑ Alfred Tschirschnitz: Dzieje ludów biblijnych. Wyd. I. Warszawa: M. Sadren i S-ka, 1994, s. 74. ISBN 83-86340-00-3.
↑ Giuseppe Ricciotti: Dzieje Izraela. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1956, s. 355.
↑ 2Krl 17,4 w przekładach Biblii.
↑ Alfred Tschirschnitz: Dzieje ludów biblijnych. Wyd. I. Warszawa: M. Sadren i S-ka, 1994, s. 253. ISBN 83-86340-00-3.

[1] Chronologia królów Judy i Izraela Edwina Thielego.

[5] Według Biblii z faraonem So. Nie jest znany władca o takim imieniu. Być może jest to skrót od imienia faraona Osorkona IV. Według części badaczy jest to zniekształcona nazwa Sais i chodzi o wezyra lub księcia rezydującego w tym mieście, być może Tefnachta. Por. Alfred Tschirschnitz: Dzieje ludów biblijnych. Wyd. I. Warszawa: M. Sadren i S-ka, 1994, s. 43–44. ISBN 83-86340-00-3.

[2] Alfred Tschirschnitz: Dzieje ludów biblijnych. Wyd. I. Warszawa: M. Sadren i S-ka, 1994, s. 74. ISBN 83-86340-00-3.

[3] Giuseppe Ricciotti: Dzieje Izraela. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1956, s. 355.

[4] 2Krl 17,4 w przekładach Biblii.

[6] Alfred Tschirschnitz: Dzieje ludów biblijnych. Wyd. I. Warszawa: M. Sadren i S-ka, 1994, s. 253. ISBN 83-86340-00-3.

[a]

[1]

[2]

[3]

[b]

[4]

Królowie zjednoczonego Izraela	Saul (1012–1004) Dawid (1004–965) Salomon (965–926)
Królowie Judy (państwo południowe)	Roboam (926–910) Abiasz (910–908) Asa (908–872) Jozafat (872–852) Joram (852–845) Ochozjasz (845–844) Atalia (845–839) Joasz (839–800) Amazjasz (800–785) Azariasz (785–747) Jotam (758–743) Achaz (742–725) Ezechiasz (725–697) Manasses (696–642) Amon (641–640) Jozjasz (639–609) Joachaz (609) Jojakim (608–598) Jojakin (598) Sedecjasz (598–587)
Królowie Izraela (państwo północne)	Jeroboam I (926–907) Nadab (907–906) Basza (906–883) Ela (883–882) Zimri (882) Omri (882–871) Achab (871–852) Ochozjasz (852–851) Joram (851–845) Jehu (845–818) Joachaz (818–802) Joasz (802–787) Jeroboam II (787–747) Zachariasz (747–746) Szallum (747–746) Menachem (746–737) Pekachiasz (736–735) Pekach (734–733) Ozeasz (732–724)