Paweł Kunachowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paweł Kunachowicz
Data urodzenia

1970

Zawód, zajęcie

radca prawny,
przedsiębiorca,
alpinista,
przewodnik górski

Narodowość

polska

Paweł Andrzej Kunachowicz (ur. 1970) – polski radca prawny, przedsiębiorca, ultramaratończyk, alpinista, międzynarodowy przewodnik wysokogórski certyfikowany w IFMGA.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodzenie[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1970 roku[1] jako syn Krzysztofa Kunachowicza (ur. 1927)[2], inżyniera, pracownika Instytutu Lotnictwa, zastępcy głównego konstruktora do spraw awioniki i systemów elektrycznych przy konstrukcji samolotu PZL I-22 Iryda[3][4]; i Hanny z domu Sławińskiej.

Jego wuj Andrzej „Negro” Sławiński oraz jego kuzyn Rafał Sławiński zostali wspinaczami górskimi[5].

Jego dziadek Andrzej Kunachowicz był pułkownikiem kawalerii Wojska Polskiego i uczestnikiem obu wojen światowych[6].

Działalność prawnicza i biznesowa[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim[7]. Studiował także na Vrije Universiteit w Amsterdamie oraz na Uniwersytecie w Strasbourgu[8]. Po uzyskaniu dyplomu pracował przez dwa lata na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, w Katedrze Prawa Handlowego[8]. Następnie podjął pracę w firmie prawniczej Hogan & Hartson w Waszyngtonie oraz w funduszu Caresbac Polska[8]. Wyspecjalizował się w prawie gospodarczym i administracyjnym, m.in. w prywatyzacji i restrukturyzacji firm. Od 1998 roku prowadził wraz ze wspólnikami praktykę prawniczą w ramach spółki Kunachowicz & Co[8].

W lipcu 2012 roku wszedł w skład rady nadzorczej Amber Gold[9]. Był sekretarzem rady tego przedsiębiorstwa[9]. Zrezygnowawszy z członkostwa w radzie spółki, zakończył współpracę z Amber Gold z dniem 2 sierpnia 2012[9]. W związku ze współpracą z Amber Gold zeznawał 8 listopada 2017 przed sejmową komisją śledczą do sprawy Amber Gold[10][11][12][13][14].

Od lutego 2016 zasiadał w zarządzie spółki Nexynet z siedzibą w Warszawie[1].

Współprowadzi otwartą w 2017 roku restaurację Guga w Gdańsku[15][16][17].

Wspinaczka górska i bieganie[edytuj | edytuj kod]

Już w szkole podstawowej przejawiał zainteresowanie bieganiem, startując w biegach na tysiąc metrów[18]. W dojrzałym życiu z czasem zrezygnował z pracy w kancelarii prawniczej, by poświęcić się aktywnościom fizycznym, w szczególności wspinaczce wysokogórskiej i bieganiu.

W 2002 roku w Berlinie przebiegł pierwszy w życiu maraton z czasem 3:37:51[18]. W 2009, 2010 i 2012 roku uczestniczył w biegu Biegnij Warszawo[19], dwukrotnie plasując się w pierwszej dwusetce (w 2012 na niemal dziesięć tysięcy uczestników)[19], i zajmując pośród osób ze swojego rocznika w 2009 – pierwsze, a w 2012 – drugie miejsce[19]. Z czasem zaczął startować w ultramaratonach. Przebiegł m.in. Ultra Trail du Mont Blanc (166 kilometrów, 2018)[5], TDS z Courmayer do Chamonix (120 kilometrów), Ultra Trail de la Serra de Montsant (100 kilometrów)[20].

W 2002 roku trawersował Spitsbergen[5]. Był na dwóch dużych wyprawach w Himalajach, gdzie wspiął się na wysokość 6700 metrów n.p.m.[18]. W Andach wspiął się na wysokość 6789 metrów n.p.m.[18], zdobywając Huascarán[7]. Wspinał się w przedziale VI–VII w skali UIAA[18]. Wszedł m.in. na Les Droites, Piz Badile i Aiguille du Dru, trzy spośród siedmiu klasycznych północnych ścian alpejskich[18]. Zjechał na nartach ze szczytu Muztagata (7546 metrów n.p.m.) w Pamirze, w Chinach[7].

Uzyskał licencję przewodnika wysokogórskiego zrzeszonego w IFMGA. Pracuje głównie w Chamonix jako instruktor narciarski i wspinaczkowy[20]. W sezonie od maja do września zajmuje się wspinaczką alpejską, prowadząc grupy wspinaczkowe na najpopularniejsze szczyty Alp, m.in. Mont Blanc, Eiger, Matterhorn, Gran Paradiso i Dufourspitze[20]. Ponadto pracuje na wyspie Hokkaido w Japonii, w lokalnej przewodnickiej firmie Hokkaido Powder Guides (od stycznia do końca lutego). We wrześniu i październiku staje na czele wypraw w Indiach i Nepalu[20].

Posiada licencję skippera Royal Yachting Association[7].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jest w związku z Beatą Sadowską[21], z którą ma synów: Kosmę i Tytusa[15].

Książki[edytuj | edytuj kod]

  • I jak tu nie podróżować (z dzieckiem). Wydawnictwo Otwarte, 2016. Wraz z Beatą Sadowską.
  • Zmiana. Jak na nowo napisać swoją życiową historię. Wydawnictwo Pascal, 2023

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Paweł Andrzej Kunachowicz. infoveriti.pl. [dostęp 2020-08-07].
  2. Drzewo genealogiczne Rodu Janotów Bzowskich – linia drogińska (przedstawia potomków rodu urodzonych do 1945 roku). mnpe.pl. [dostęp 2020-07-27].
  3. Hanna Kunachowicz: Krzysiek – pilot poduszkowca. Moja konkurentka Iryda. Krzysztof Kunachowicz we wspomnieniach Hanny Kunachowicz. nakolannik.pl. [dostęp 2020-07-28].
  4. Samolot szkolny dla armii - trzech kandydatów, wstępne kryteria. dlapilota.pl, 11 września 2010. [dostęp 2020-07-28].
  5. a b c Dom, praca, pasja: Chamonix. cragmagazine.pl, 18 stycznia 2019. [dostęp 2020-08-07].
  6. Andrzej Kunachowicz: Trzy wojny w siodle. Wspomnienia z lat 1914–1939 legionisty, rotmistrza Szwoleżerów, dowódcy 14. Pułku Ułanów Jazłowieckich i 20. Pułku Ułanów Króla Jana III Sobieskiego. Warszawa: Wydawnictwo ZP, 2011.
  7. a b c d Paweł Kunachowicz. odmladzaniestawow.pl. [dostęp 2020-08-08].
  8. a b c d Paweł Kunachowicz. Kunachowicz.co. [dostęp 2020-08-07].
  9. a b c Krzysztof Katka: Znikająca rada nadzorcza Amber Gold. Gazeta Wyborcza Trójmiasto, 22 sierpnia 2012. [dostęp 2020-08-07].
  10. Zapis przebiegu posiedzenia komisji. sejm.gov.pl, 8 listopada 2017. [dostęp 2020-08-07].
  11. Przesłuchanie Pawła Kunachowicza byłego członka rady nadzorczej Amber Gold 08.11.2017. YouTube, 8 listopada 2017. [dostęp 2020-08-07].
  12. Kunachowicz przed komisją śledczą: Nie miałem dowodu na nielegalną działalność Amber Gold. rmf24.pl, 8 listopada 2017. [dostęp 2020-08-07].
  13. Paweł Kunachowicz: Współpraca z Amber Gold trwała cztery tygodnie. fakty.interia.pl, 8 listopada 2017. [dostęp 2020-08-07].
  14. Kunachowicz przed komisją śledczą ds. Amber Gold: Ja pana Jacka Cichockiego znałem 30 lat temu, byliśmy razem w harcerstwie. wiadomosci.dziennik.pl, 8 listopada 2017. [dostęp 2020-08-07].
  15. a b Weronika Jarek-Radłowska: Tata z pasją: Paweł Kunachowicz. Baby by Ann, 4 grudnia 2019. [dostęp 2020-08-07].
  16. O nas. gugafood.pl. [dostęp 2020-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 lutego 2020)].
  17. Agnieszka Fijałkowska: Guga Sweet. Nowa kawiarnia Beaty Sadowskiej w Gdańsku. gdansk.naszemiasto.pl, 6 kwietnia 2017. [dostęp 2020-08-08].
  18. a b c d e f Adam Klein: Beata Sadowska i Paweł Kunachowicz. bieganie.pl, 9 grudnia 2018. [dostęp 2020-08-08].
  19. a b c Paweł Kunachowicz. biegnijwarszawo.pl. [dostęp 2020-08-08].
  20. a b c d Paweł Kunachowicz. guidescompany.com. [dostęp 2020-08-08].
  21. Beata Biały: Beata Sadowska i Paweł Kunachowicz: Wolniej, kochanie. styl.pl, 17 listopada 2017. [dostęp 2020-08-08].