Paweł Michalski
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Strona internetowa |
Paweł Michalski (ur. 11 marca 1973 w Łodzi) – polski alpinista i himalaista, zdobywca pięciu ośmiotysięczników. Członek kadry narodowej Polskiego Związku Alpinizmu (wspinaczka wysokogórska), a także Łódzkiego Klubu Wysokogórskiego. Zorganizował i brał udział w kilkunastu ekspedycjach w Himalaje i Karakorum. Wspinał się w górach na wszystkich kontynentach.
Pracuje jako adiunkt na uczelni. Stopień doktora nauk ekonomicznych w zakresie nauk o zarządzaniu w specjalności zarządzanie projektami, psychologia zarządzania, logistyka uzyskał w 2011 roku, broniąc pracę pod tytułem „Logistyka projektu ekspedycyjnego” w Kolegium Zarządzania i Finansów Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie[1].
Zdobyte ośmiotysięczniki (bez używania dodatkowego tlenu i bez korzystania z pomocy tragarzy wysokościowych)
- 2019 – Manaslu (8156 m) – drogą normalną[2]
- 2012 – Broad Peak (8051 m) – od strony Pakistanu[3]
- 2008 – Gasherbrum II (8035 m) – droga normalna[4]
- 2007 – Gasherbrum I (8068 m) – przez Kuluar Japoński[5]
- 2006 – Cho Oyu (8201 m) – droga normalna[6]
- Inne wyprawy[7]
- 2016 – Kazbek (5033 m) – droga normalna z wariantem trawersu
- 2015 – Dufourspitze (4634 m) – droga klasyczna
- 2010 – Mont Blanc (4807 m) – przez Dome du Guter
- 2004 – Aconcagua (6962 m) – przez Lodowiec Polaków
- 2004 – Pico de Orizaba (5610 m)
- 2004 – Iztaccihuatl (5230 m)
- 2004 – La Malinche (4461 m)
- 2004 – Tajumulco (4220 m)
- 2004 – Tacana (4092 m)
- 2003 – Mount Vinson (4897 m)
- 2003 – Mont Blanc (4807 m) – przez Gonella
- 2001 – Carstensz Pyramid (5029 m)
- 2001 – Mount Kościuszko (2227 m)
- 2001 – Elbrus (5632 m)
- 2000 – Denali (McKinley) (6194 m) – przez West Buttress
- 1999 – Aconcagua (6962 m) – przez Plaza de Mulas
- 1998 – Kilimandżaro (5895 m)
- 1996 – Mont Blanc (4807 m) – przez Grand Mullets
Wyprawy wysokogórskie
[edytuj | edytuj kod]W 2009 r. Paweł Michalski podjął swoją pierwszą próbę zdobycia Broad Peak (8051 m.) w Karakorum. W czasie ataku szczytowego na przełęczy Broad Peak (7950 m.), Michalski postanowił zawrócić z obawy przed bardzo silnym wiatrem. Wspinacze, którzy kontynuowali atak, dotarli do wierzchołka Rocky Summit (8028 m). Zawrócili, gdy z grani została zdmuchnięta przez wiatr wspinaczka włoska Cristina Castagna. Żadna wyprawa, nie osiągnęła wierzchołka głównego, w tym sezonie[8].
W 2010 r. Paweł Michalski wraz z Włochem Simone La Terra podjęli próbę zdobycia Manaslu (8156 m.). Pomimo przeprowadzenia 2 ataków szczytowych, ze względu na fatalne warunki atmosferyczne, nie udało się osiągnąć wierzchołka. W tym samym roku (czerwiec/lipiec), wspinacze zaatakowali Nanga Parbat (8126 m.). Wraz z Aleksandrą Dzik i Marcinem Kaczkanem, Michalski i La Terra przez pomyłkę (pomylono kuluar wyprowadzający na szczyt), zdobyli szczyt północny Nanga Parbat (8070 m.). Było to prawdopodobnie pierwsze polskie i włoskie wejście na ten wierzchołek[9].
W 2011 r. Paweł Michalski wraz z rumuńskim wspinaczem Alexem Gavanem , próbowali zdobyć Kanczendzonge (8586 m.). W ataku szczytowym, partner Michalskiego wycofał się (problemy żołądkowe). Samotny atak zakończył się na wysokości ok. 8430 m. (ze względu na stosunkowo późną godzinę oraz trudności techniczne).
W 2013 r. Paweł Michalski, ponownie z Simone La Terra, brał udział w wyprawie na Dhaulagiri (8167 m.)[10]. Zespół w składzie Agnieszka Bielecka, Simone La Terra oraz Paweł Michalski wycofał się z wysokości 8100 m. ze względu na pogarszającą się pogodę i późną porę. Nikt nie zdobył szczytu w tym sezonie.
W 2014 r. Paweł Michalski brał udział w wyprawie na K2 (8611 m.), zorganizowanej w ramach programu Polski Himalaizm Zimowy im. Artura Hajzera. Wyprawa zakończyła się sukcesem. Dwóch członków ekspedycji – Janusz Gołąb i Marcin Kaczkan stanęli na szczycie. Paweł Michalski oraz Artur Małek byli zmuszeni wycofać się 150 metrów poniżej szczytu, ze względu na pogarszającą się pogodę[11].
W 2015 r. Paweł Michalski był uczestnikiem projektu wspinaczkowego 6 Summits Challenge. Jego celem było wejście na Lhotse. W dn. 25.04.2015 r. Nepal został nawiedzony przez trzęsienie ziemi o sile 7,8 stp. w skali Richtera. Michalski w tym czasie przebywał w bazie pod Lhotse/Everest. Wyprawa została przerwana, aby udzielić pomocy poszkodowanym w tej tragedii[12].
W 2016 r. Paweł Michalski ponownie brał udział w wyprawie na K2 (8611 m.), zorganizowanej w ramach programu Polski Himalaizm Zimowy im. Artura Hajzera. Pozostałymi uczestnikami byli: Jerzy Natkański, Piotr Tomala, Marek Chmielarski, Jarosław Botor. Pomimo szybkiego postępu w zdobywaniu góry, wyprawa nie osiągnęła sukcesu. Potężna lawina śnieżna pogrzebała obóz 3 (7200m). Nikt w tym sezonie nie zdobył wierzchołka K2[13].
W 2017 r. Paweł Michalski podjął, wraz z Simone La Terra próbę zdobycia Makalu (8481 m.) i Lhotse (8516 m.) w jednym sezonie wspinaczkowym. Anomalie pogodowe występujące w rejonie Everest'u, Lhotse i Makalu, wywołały niespotykanie niskie temperatury. Zespół podjął dwa nieudane (z powodu niskich temperatur) ataki szczytowe na Makalu, osiągając wysokość ok. 8000m. Nie podjęto akcji górskiej na Lhotse. Ekspedycja trwała 72 dni[14][15].
Wiosną 2018 r. Paweł Michalski wraz z Alexem Gavanem i Simone La Terra podjęli próbę zdobycia Dhaulagiri (8167 m.). Podczas akcji górskiej, w dn. 28.04.2018, namiot w którym znajdował się Simone La Terra , został porwany przez huraganowy wiatr na wysokości ok. 7000m. Po akcji ratowniczej, trwającej 2 następne dni, ciało himalaisty zostało odnalezione na wysokości ok. 6000m i przetransportowane śmigłowcem do Katmandu[16][17].
Jesienią 2018 r. Paweł Michalski brał udział w wyprawie na Manaslu (8156 m), zorganizowanej w ramach programu Polski Himalaizm Zimowy im. Artura Hajzera. Pozostałymi uczestnikami byli: Rafał Fronia, Paweł Kopeć, Piotr Głowacki, Damian Bielecki, Grzegorz Bielejec, Krzysztof Stasiak, Mariusz Lange. Niesprzyjające warunki powodowe (bardzo duże opady śniegu), spowodowały, że wyprawa nie osiągnęła sukcesu[18].
W 2021 r. Paweł Michalski ponownie wspinał się na Lhotse. Podjął 2 dwie próby ataku szczytowego, osiągając maksymalną wysokość 8000 m. Niesprzyjające warunki pogodowe (2 cyklony znad Zatoki Bengalskiej oraz wcześniejsze nadejście monsunu) pozbawiły szans na zdobycie szczytu.[19]
W czerwcu 2022 r. Paweł Michalski wraz z Markiem Olczakiem podjęli próbę zdobycia głównego szczytu Nanga Parbat w Pakistanie. Aklimatyzacja, pomimo wysokich temperatur, a przez to zagrożenia spadającymi kamieniami i blokami skalnymi, przebiegła sprawnie[20]. Wspinacze przebywający w obozie 3, na kilka godzin przed atakiem szczytowym, dostali informację od schodzących z klientem, 2 doświadczonych Szerpów (którzy zawrócili z wys. ok. 7800 m.), że droga na szczyt jest niemożliwa do pokonania (twardy, niebieski lód). Michalski z partnerem schodzą na dół[21]. Trzy dni później, okazuje się, że szczyt został bez problemu zdobyty (dzień po zejściu Polaków) przez 2 pakistańskich tragarzy wysokościowych. Według ich relacji - warunki były bardzo dobre[22].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dr inż. Paweł Michalski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2014-01-06] .
- ↑ Manaslu bez tlenu z butli: Michalski, Kopeć i Olczak [online] [dostęp 2019-10-15] (pol.).
- ↑ Paweł Michalski zdobył Broad Peak!. wspinanie.pl. [dostęp 2014-03-15].
- ↑ Relacja Pawła Michalskiego z Gashebrum II. pza.org.pl. [dostęp 2014-03-15].
- ↑ Paweł Michalski wszedł na G I (8080 m). pza.org.pl. [dostęp 2014-03-15].
- ↑ Działalność górska ŁKW. lkw.org.pl. [dostęp 2014-03-15].
- ↑ Wyprawy. pawelmichalski.com. [dostęp 2014-03-15].
- ↑ Nr 4/2009 UKAZUJE SIĘ OD 1907 ROKU. - PDF [online], docplayer.pl [dostęp 2019-10-31] .
- ↑ SPRAWOZDANIE Z WYPRAWY UNIFIKACYJNEJ PZA NA NANGA PARBAT I GASHERBRUMY 2010. polskihimalaizmzimowy.pl. [dostęp 2014-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-16)].
- ↑ Sprawozdanie z wyprawy unifikacyjnej programu Polski Himalaizm Zimowy PZA Dhaulagiri wiosna 2013. polskihimalaizmzimowy.pl. [dostęp 2014-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-19)].
- ↑ Wyprawa K2 – 2014. polskihimalaizmzimowy.pl. [dostęp 2014-10-20].
- ↑ Himalaista: przyjechaliśmy zrealizować marzenie a zastaliśmy piekło – oglądaj wideo TVN24 [online], TVN24.pl [dostęp 2016-11-25] .
- ↑ Uczestnicy – Polski Himalaizm Zimowy 2016-2020 im. Artura Hajzera [online], polskihimalaizmzimowy.com [dostęp 2016-11-25] .
- ↑ Polscy himalaiści chcą zdobyć dwa ośmiotysięczniki. Ruszają 15 marca [online], www.rmf24.pl [dostęp 2019-10-30] (pol.).
- ↑ Redakcja, Łodzianin, Paweł Michalski zamierza zdobyć dwa ośmiotysięczniki w jednym sezonie [online], Łódź Nasze Miasto, 9 marca 2017 [dostęp 2019-10-30] (pol.).
- ↑ Simone La Terra zginął na Dhaulagiri [online] [dostęp 2019-10-30] (pol.).
- ↑ WPROST.pl, Nie żyje Simone La Terra. Himalaista chciał wejść na Dhaulagiri [online], Wprost, 30 kwietnia 2018 [dostęp 2019-10-30] (pol.).
- ↑ Koniec wyprawy Bogdanka MANASLU Polish Expedition 2018 [online] [dostęp 2019-10-30] (pol.).
- ↑ COVID w bazie pod Everestem [online] [dostęp 2023-01-31] (pol.).
- ↑ Lato w Karakorum: Polacy wspinają się na Nanga Parbat, K2 i Broad Peak [online] [dostęp 2023-01-31] (pol.).
- ↑ Nanga Parbat, K2, Broad Peak i Gasherbrum II – doniesienia z najwyższych gór świata [online] [dostęp 2023-01-31] (pol.).
- ↑ Robert Jałocha prowadził transmisję na żywo. | By Robert | Facebook [online], www.facebook.com [dostęp 2023-01-31] (pol.).