Przejdź do zawartości

Paweł Szulkin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paweł Szulkin
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 sierpnia 1911
Smorgonie

Data i miejsce śmierci

15 września 1987
Lyon

profesor nauk fizycznych
Alma Mater

École supérieure d’électricité

Uczelnia

Politechnika Warszawska
Politechnika Gdańska

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Medal 10-lecia Polski Ludowej

Paweł Szulkin (ur. 29 sierpnia 1911 w Smorgoniach, zm. 15 września 1987 w Lyonie) – polski fizyk, nauczyciel akademicki, rektor Politechniki Gdańskiej (1949–1951), członek PAN, przedstawiciel Polski w UNESCO.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Smorgoniach, obecnie na terytorium Białorusi, w rodzinie Idela Szulkina i Małki Frydzon. Miał brata Michała[1]. Uczęszczał do gimnazjum w Wilnie. Aresztowany za poglądy, wykupiony przez rodziców wyjechał do Paryża. Tam zdał maturę i ukończył studia w École supérieure d’électricité, stopień doktora fizyki uzyskał na Sorbonie. W latach 1936–1939 pracował jako główny konstruktor w zakładach „Elektrit” w Wilnie.

Po wybuchu II wojny światowej został wywieziony w głąb ZSRR, gdzie pracował nad konstrukcjami systemów łączności dla wojska. Był zatrudniony w Moskwie, od 1941 w Akademii Łączności im. Podbielskiego. Wstąpił do 1 Armii Wojska Polskiego, w 1943 został mianowany na majora. Wykładał tam oraz kierował Laboratorium Badań Specjalnych. Już wtedy był autorem 6 patentów i 10 publikacji nt. radiotechniki – opracowanych w 5 językach. Stworzył szereg konstrukcji aparatury dla wojsk zmotoryzowanych i lotnictwa. W 1944 z 1 Armią Wojska Polskiego wkroczył do Lublina. Został dziekanem Wydziału Elektrycznego na Politechnice Warszawskiej z siedzibą w Lublinie, gdzie prowadził wykłady z podstaw elektroniki, matematyki oraz mechaniki teoretycznej. Wykładał również fizykę na UMCS w Lublinie.

Jako zastępca dyrektora technicznego Polskiego Radia w Warszawie kierował budową radiostacji w Raszynie. Od października 1945 kierownik Katedry Radiotechniki Wydziału Elektrycznego Politechniki Gdańskiej. Od podstaw organizował laboratoria oraz kadrę naukowo-dydaktyczną. Do 1948 kierował utworzonym z jego inicjatywy Przedsiębiorstwem Państwowym Morska Obsługa Radiowa Statków. Powołany na wicedyrektora Państwowego Instytutu Telekomunikacyjnego w Warszawie, pracował jednocześnie w Katedrze Radiolokacji Politechniki Warszawskiej. W latach 1949–1951 pełnił funkcję rektora Politechniki Gdańskiej, gdzie w 1951 został mianowany profesorem zwyczajnym w Katedrze Radiotechniki Wydziału Elektrycznego PG. W tym samym roku przeniósł się na Politechnikę Warszawską. Od 1952 kierował Zakładem Elektrotechniki Teoretycznej Instytutu Podstawowych Problemów Techniki PAN.

Był członkiem korespondentem PAN, od 1961 członkiem rzeczywistym PAN, w latach 1961–1962 zastępcą sekretarza naukowego PAN. Jako przedstawiciel Polski w UNESCO został wysłany do Paryża. Od 1966 pełnił funkcję dyrektora Departamentu ds. Nauki UNESCO. W 1968 pozbawiono go prawa powrotu do kraju – zamieszkał w Lyonie, gdzie wykładał w École centrale de Lyon.

Był mężem Marii Mielnik[2], ojcem reżysera Piotra.

Zmarł 15 września 1987 w Lyonie, pochowany na cmentarzu Père-Lachaise w Paryżu (kwatera 87, kolumbarium nr 11224)[3].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rodzina 610. Apel, Frydzon, Kłobukowski, Mielnik, Szulkin (ur. ok. 1880–1950) M.J. Minakowski: Wielka Genealogia Minakowskiego [dostęp 2024-03-12].
  2. Maria Mielnik M.J. Minakowski, Genealogia Potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 2024-03-12].
  3. Szulkin Paweł (1911–1987) | Polskie groby historyczne we Francji [online], www.tombeauxpolonais.eu [dostęp 2024-03-12].
  4. M.P. z 1952 r. nr 52, poz. 701 „za zasługi położone dla Narodu i Państwa w dziedzinie nauki”.
  5. M.P. z 1945 r. nr 39, poz. 94 „w uznaniu zasług, położonych dla sprawy radiofonii w Polsce, a w szczególności odbudowy Centralnej Rozgłośni Polskiego Radia w Raszynie”.
  6. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/201 - na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]