Kazimierz Kopecki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Kopecki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 kwietnia 1904
Morawsko

Data i miejsce śmierci

11 marca 1984
Gdańsk

Miejsce spoczynku

cmentarz Oliwski

Zawód, zajęcie

inżynier elektryk, wykładowca

Stanowisko

rektor Politechniki Gdańskiej (1954, 1960–1966), poseł na Sejm PRL III i IV kadencji (1961–1969)

Odznaczenia
Order Budowniczych Polski Ludowej Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk Medal 10-lecia Polski Ludowej Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego
Grób profesora Kazimierza Kopeckiego na cmentarzu Oliwskim

Kazimierz Kopecki (ur. 28 kwietnia 1904 w Morawsku, zm. 11 marca 1984 w Gdańsku) – inżynier elektryk, profesor i rektor Politechniki Gdańskiej, bezpartyjny poseł na Sejm PRL III i IV kadencji. Budowniczy Polski Ludowej.

Działalność naukowa[edytuj | edytuj kod]

Syn Władysława i Idy z domu Turnau. Od 1919 uczęszczał do gimnazjum klasycznego oo. Jezuitów w Chyrowie, które ukończył z wynikiem celującym w 1922. Od 1920 służył jednocześnie jako ochotnik w Wojsku Polskim, należał do 5 Pułku Artylerii Ciężkiej[1]. W latach 1922–1928 student Wydziału Mechanicznego Politechniki Lwowskiej. Już od 1927 pracował jako asystent w Laboratorium Pomiarów i Maszyn Elektrycznych, prowadząc ćwiczenia dla studentów III i IV roku. W latach 1928–1938 pracował w Pomorskiej Elektrowni Krajowej „Gródek” w Toruniu, najpierw jako inżynier, później – kierownik działu.

Zajmował się problemami ekonomicznymi elektryfikacji kraju oraz wprowadzaniem nowoczesnej taryfy opłat za energię elektryczną. Uczestnik elektryfikacji Gdyni, budowy elektrowni parowej w Gdyni oraz budowy elektrowni wodnych w Gródku i Żurze. Był także dyrektorem Elektrowni i Tramwajów Miejskich w Toruniu.

We wrześniu 1939 został komendantem obrony cywilnej Torunia. Podczas II wojny światowej pracował w Krakowie jako robotnik w Elektrowni Miejskiej.

Od kwietnia 1945 zamieszkał w Gdańsku, gdzie wziął czynny udział w odbudowie, uruchomieniu i organizacji Politechniki Gdańskiej. Zorganizował Wydział Elektryczny, na którym wykładał od listopada 1945 i którego dziekanem był w latach 1945–1950[2]. W 1946 został powołany na profesora nadzwyczajnego, w 1950 na Politechnice Warszawskiej uzyskał stopień doktora nauk technicznych, a w 1958 otrzymał nominację na profesora zwyczajnego.

W latach 1951–1954 i w roku akademickim 1959/1960 pełnił funkcję prorektora Politechniki Gdańskiej, zaś w latach 1954–1955 i 1960–1966 rektora tej uczelni. Od 1945, przez 24 lata był kierownikiem Katedry Urządzeń Elektrycznych, Sieci i Gospodarki Elektrycznej, przemianowanej później na Katedrę Elektroenergetyki. Z katedry tej wyłoniły się w latach późniejszych: Katedra Elektrotechniki Przemysłowej (1957), Katedra Automatyki (1966) i Ośrodek Obliczeniowy (1966). W 1969 z połączenia kilku katedr utworzono Instytut Elektroenergetyki i Automatyki, którego dyrektorem był aż do przejścia na emeryturę w 1974.

W latach 1961–1969 poseł na Sejm PRL. Od 1968 przewodniczący Miejskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu, a od 1969 – Polskiego Komitetu Gospodarki Energetycznej Naczelnej Organizacji Technicznej. Od 1969 członek Polskiego Komitetu ds. UNESCO.

W 1978 opracował dwutomową ekspertyzę nt. zagadnień paliwowo-energetycznych i surowcowych. Był autorem ponad 300 prac z dziedziny energetyki, wieloletnim przewodniczącym Komitetu Problemów Energetyki Polskiej Akademii Nauk, wieloletnim członkiem Polskiego Komitetu Światowej Rady Energetycznej, członkiem honorowym The University of Manchester. W latach 1970–1975 był także członkiem Komitetu Badań i Prognoz PAN „Polska 2000”.

W 1975 został uhonorowany tytułem doktora honoris causa Politechniki Gdańskiej[3].

Prof. Kazimierz Kopecki był pasjonatem filatelistyki. W pierwszych latach po II wojnie światowej działał w Gdańskim Towarzystwie Filatelistów, następnie w sopockim kole Polskiego Związku Filatelistów (gdzie pełnił funkcję wiceprzewodniczącego). Organizował oddział (potem okręg) związku w Gdańsku, był członkiem jego zarządu oraz przewodniczącym okręgowej Komisji Problemowo-Badawczej, sędzią krajowym na wystawach filatelistycznych. Prowadził zajęcia na kursach dla sędziów filatelistycznych, wygłaszał referaty szkoleniowe, a także sam wystawiał swoje zbiory, m.in. „Kłajpeda” na wystawie Balpex 1959. Został wyróżniony wieloma odznakami filatelistycznymi, a także tytułem członka honorowego Polskiego Związku Filatelistów (na XII Walnym Zjeździe Delegatów PZF w 1977).

Od 1928 był aktywnym członkiem Stowarzyszenia Elektryków Polskich. W 1933 pełnił funkcję prezesa Oddziału Toruńskiego. Po wojnie, w 1945 walnie przyczynił się do reaktywacji Oddziału Wybrzeża Morskiego w Gdańsku, biorąc udział w pracach zespołu organizacyjnego oraz pełniąc funkcję wiceprezesa oddziału w kadencji 1945–1946. Po przekształceniu oddziału w 1947 w Oddział Gdański SEP Kazimierz Kopecki dwukrotnie pełnił funkcję prezesa zarządu w latach 1947–1948 oraz 1954–1956. W 1972 uzyskał godność członka honorowego SEP nadaną przez Walny Zjazd Delegatów.

Był żonaty z Jadwigą z domu Kucharską (1907–1983[potrzebny przypis]). Miał córki Krystynę (ur. 1929) i Marię (ur. 1933)[4].

Dwóch jego starszych braci, Adam Kopecki i Stefan Kopecki[5], zostało zamordowanych w Katyniu. Rodzina Kopeckich przekazała swój dawny teren w Morawsku pod budowę kościoła parafialnego. Matka Ida Kopecka w 1922 doznała cudownego uzdrowienia za wstawiennictwem bł. Andrzeja Boboli, i ten cud stał się podstawą kanonizacji[6]. Kazimierz Kopecki został pochowany na cmentarzu Oliwskim (kwatera 29-2-7)[7].

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Przybyszewski 2004 ↓, s. 124.
  2. Dziekani Wydziału Elektrycznego Politechniki Gdańskiej [online], eia.pg.edu.pl [dostęp 2020-09-25].
  3. Osoby uhonorowane tytułem doktora honoris causa PG [online], pg.gda.pl [dostęp 2020-09-25] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-21].
  4. Przybyszewski 2004 ↓, s. 125.
  5. Niedziela, 11 kwietnia 2010 roku [online], archiwalna.przemyska.pl [dostęp 2020-09-25] [zarchiwizowane z adresu 2017-04-21].
  6. Twarze Politechniki, Profesor Kazimierz Kopecki – pasjonat i wizjoner, „Pismo PG (Pismo Politechniki Gdańskiej)”, XXI (3/4), kwiecień 2014, s. 7–8, Cytat: Po latach byłby chyba głęboko poruszony i wzruszony podczas uroczystości odsłonięcia w Morawsku pomnika upamiętniającego jego dwóch starszych braci zamordowanych w Katyniu. Pomnik ten był wyrazem wdzięczności mieszkańców i miejscowego proboszcza za pozostawienie parafii terenu, na którym stoi dzisiaj kościół katolicki wybudowany na miejscu rozebranego dworu, należącego od lat do rodziny Kopeckich. Wydarzenie to, zaplanowane na 10 kwietnia 2010 r. nieoczekiwanie nabrało szczególnie bolesnego znaczenia, zmuszając organizatorów do przełożenia uroczystości na dzień następny, a historia jakby zatoczyła koło....
  7. Wyszukiwarka miejsca pochówku w Gdańsku [online], cmentarze-gdanskie.pl [dostęp 2020-09-25].
  8. Lista osób odznaczonych w Belwederze. „Nowiny”, s. 2, Nr 159 z 23 lipca 1980. 
  9. Dziennik Polski”, r. XXXVI,nr 159 (11215), s. 1.
  10. M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1589.
  11. M.P. z 1955 r. nr 112, poz. 1450.
  12. Nadzwyczajna sesja Sejmu [w:] „Trybuna Robotnicza”, nr 172, 22 lipca 1966, s. 1.
  13. Członkowie honorowi SEP.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]