Pita
Pita (arab. كماج lub خبز عربي, cyrylica пита, gr. πίτα, hebr. פִּתָּה lub פיתה, tur. pide) – okrągłe, pszenne, płaskie placki, popularne w krajach Bliskiego Wschodu[1]. Słowo „pita” wywodzi się z języka greckiego i znaczy „płaski placek”, które z kolei pochodzi od starogreckiego słowa pektos, czyli „solidny”[potrzebny przypis] Jak wskazują szacunki, płaski chleb przypominający pitę pieczono już 12 tysięcy lat temu[2]. Pita pochodzi prawdopodobnie ze starożytnej Syrii[3]. W krajach arabskich nazywana jest też libańskim, syryjskim lub arabskim chlebem. Jej podstawowe składniki to mąka, woda oraz drożdże, dzięki którym podczas pieczenia pęcznieje, tworząc naturalną kieszonkę na farsz[2]. Obecnie mianem „pita” określa się też naleśnikowate ciasto używane do podawania kebabów typu fast food. Pitę produkuje się metodą przemysłową. Wyspecjalizowana piekarnia może wytworzyć 200 tys. sztuk pit na dobę[4].
Pity gastronomiczne typu greckiego nie tworzą kieszonki na farsz, a jako naleśniki zwinięte w kształt rożka służą do wypełnienia ich potrawą gyros. Tajemnicą produkcyjną jest powtarzalne uzyskiwanie pity typu greckiego, odpowiedniej dla długotrwałego przechowywania jak i zamrożenia, a zarazem – już po zapieczeniu, tuż przed zwinięciem w rożek – elastycznej i lekko chrupiącej[5].
W języku greckim określenie „pita” oznacza poza tym każdy rodzaj placka oprócz pizzy – np. „milopita” to placek lub ciasto z jabłkami („milo” – jabłko).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pita, sjp.pwn.pl [dostęp 2022-02-22].
- ↑ a b Wirtualna Polska Media S.A, Pita, czyli placek z kieszonką, kuchnia.wp.pl, 26 lipca 2013 [dostęp 2022-01-30] (pol.).
- ↑ Joanna Szubierajska, Pita – właściwości, skład i rodzaje pity, ekologia.pl, 31 października 2019 [dostęp 2022-01-30].
- ↑ Jak powstaje chleb pita? - Fabryki w Polsce • iAutomatyka.pl, iAutomatyka.pl, 15 września 2020 [dostęp 2022-01-30] (pol.).
- ↑ Greckie chlebki pita – miękkie i elastyczne, bez kieszonek, Karo in the Kitchen, 6 listopada 2017 [dostęp 2022-01-30] (pol.).