Pita

Ćwiartka placka pita, typu greckiego, zapieczonego już do konsumpcji i przyprawionego oregano.

Pita typu arabskiego, pieczona nad ogniem

Pita (po arabsku كماج lub خبز عربي, cyrylica пита, po grecku πίτα, po hebrajsku פִּתָּה lub פיתה, po turecku pide) – okrągłe, pszenne, płaskie placki, popularne w krajach Bliskiego Wschodu i Maghrebu; jedzone są najczęściej z pikantnymi sosami. Mają tę właściwość, że podczas pieczenia pęcznieją, tworząc naturalną kieszonkę na farsz. Podstawowe składniki to mąka, woda i drożdże. Obecnie jako „pita” określa się też naleśnikowate ciasto używane do podawania kebabów w formie fast food. Pita pochodzi prawdopodobnie ze starożytnej Syrii. W krajach arabskich nazywana jest też libańskim, syryjskim lub arabskim chlebem.

Pity gastronomiczne typu greckiego nie tworzą kieszonki na farsz, a zwinięte w kształt rożka, służą do wypełnienia ich potrawą gyros. Tajemnicą produkcyjną jest powtarzalne uzyskiwanie pity typu greckiego, właściwej dla długotrwałego przechowywania i także zamrożenia, ale jednocześnie, już po zapieczeniu jej, tuż przed zwinięciem w rożek, elastycznej i lekko chrupiącej. Ponadto, w języku greckim, słowo „pita” oznacza każdy typ placka, prócz pizzy. I tak np. „milopita” jest to placek lub ciasto z jabłkami („milo” – jabłko).