Poświętne (gromada w powiecie kozienickim)
| gromada | |||
| 1954–1973 | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo | |||
| Powiat | |||
| Data powstania |
29 września 1954 | ||
| Data likwidacji |
1 stycznia 1973 | ||
| Siedziba | |||
| Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
| Liczba reprezentantów | |||
| |||
Poświętne – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Poświętne siedzibą GRN w Poświętnym utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie kozienickim w woj. kieleckim, na mocy uchwały nr 13e/54 WRN w Kielcach z dnia 29 września 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Poświętne, Jedlnia, kol. Jaśce, Jaroszki, Brzezinki, Zadobrze i Stoki ze zniesionej gminy Jedlnia w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 17 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
1 stycznia 1959 do gromady Poświętne przyłączono obszar zniesionej gromada Jedlnia[8] (planowaną datę 1 stycznia 1958 zmieniono ostatecznie na 1 stycznia 1959[9]).
31 grudnia 1959 z gromady Poświętne wyłączono wieś Kolonka i oddziały nr nr 134, 138–151 i 213–216 lasów państwowych Nadleśnictwa Jedlnia, włączając je do osiedla Jedlnia-Letnisko w powiecie radomskim w tymże województwie[10].
31 grudnia 1961 do gromady Poświętne przyłączono obszar zniesionej gromady Mąkosy[11].
1 stycznia 1970 do gromady Poświętne przyłączono z osiedla Jedlnia-Letnisko w powiecie radomskim obszar lasów państwowych obejmujący oddziały oznaczone nr 70–74, 88–95, 106–112 i 116–122 o powierzchni 746,04 ha[12].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[13].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
- ↑ a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
- ↑ Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
- ↑ Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
- ↑ Uchwała Nr 13e/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 29 września 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu kozienickiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 20 grudnia 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 29 września 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 31 grudnia 1954 r., Nr. 15, Poz. 104)
- ↑ Uchwała Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Kozienicach z dnia 4 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 9 października 1954 r., Nr. 11, Poz. 28)
- ↑ Uchwała Nr 26/57 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 21 listopada 1957 r. w sprawie zniesienia niektórych gromad w województwie kieleckim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 31 grudnia 1958 r., Nr. 12, Poz. 129)
- ↑ Data wejścia w życie zmieniona z 1 stycznia 1958 na 1 stycznia 1959 uchwałą Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach Nr 439/58 z dnia 18 listopada 1958 r.
- ↑ Dz.U. z 1959 r. nr 68, poz. 424
- ↑ Uchwała Nr 23/61 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 15 września 1961 r. o zniesieniu, połączeniu i utworzeniu niektórych gromad w województwie kieleckim (w brzmieniu uchwały Nr 30/61 z dnia 22 listopada 1961 r.) (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 30 listopada 1961 r., Nr. 14, Poz. 129)
- ↑ Dz.U. z 1969 r. nr 37, poz. 314
- ↑ Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.