Portal:Szwecja

Szwecja w polskojęzycznej Wikipedii

My, Szwedzi, jesteśmy chyba tacy zahartowani i twardzi dzięki surowym warunkom naturalnym, w których żyjemy. Co jeszcze? Opanowanie i chłód emocjonalny; rzadko kiedy tracimy głowę i wpadamy w panikę. Jesteśmy rozsądnym narodem, który rzadko kieruje się emocjami.

– Bent Hamer

Jeżeli chcesz edytować tę stronę, przejdź tutaj.

Kartka z kalendarza

Portal:Szwecja/rocznice/06-26

Czy wiesz...

…o co Sanna Nielsen toczyła boje w Solnie?

…który film obejrzał Olof Palme tuż przed swoją śmiercią?

…co w XVII wieku mieściło się w ratuszu w Göteborgu poza siedzibą urzędu miasta?

...kto najprawdopodobniej założył Sztokholm?

…ile dzieci wychowują wspólnie duchowna luterańska sprawująca urząd biskupa Sztokholmu Eva Brunne wraz ze swoją partnerką Gunillą Lindén?

... jakie były polityczne korzyści małżeństwa Gustawa Wazy z Katarzyną saską?

Ilustracja tygodnia

Hala główna Dworca Centralnego w Sztokholmie

Artykuł na medal

Niemieckie żądanie umożliwienia przejazdu tranzytowego uzbrojonej 163. Dywizji Piechoty III Rzeszy przez terytorium Szwecji z okupowanej Norwegii do Finlandii, z wykorzystaniem szwedzkiego taboru kolejowego, spowodowało Midsommarkrisen. Był to kryzys polityczny w Szwecji, który trwał od 22 do 25 czerwca 1941. Żądania Niemców były następstwem rozpoczętej agresji na ZSRR. W wyniku tych żądań polityka neutralności Szwecji została zachwiana. Odmowa Niemcom groziła wciągnięciem słabo uzbrojonej Szwecji w wojnę, natomiast zgoda na niemieckie żądania oznaczała opowiedzenie się po stronie III Rzeszy, wbrew wcześniej deklarowanej przez Szwecję neutralności. Zarówno w szwedzkim rządzie, jak i w parlamencie nastąpił podział na zwolenników i przeciwników udzielenia zgody na tranzyt. Po burzliwej debacie rząd Szwecji wyraził zgodę na transport niemieckiej dywizji. W wyniku tej decyzji od 25 czerwca do 12 lipca 1941 Szwedzkie Koleje Państwowe przetransportowały 14 712 żołnierzy oraz sprzęt wojskowy 163. Dywizji Piechoty III Rzeszy.

Czytaj więcej...

Dobry artykuł

Gramatyka języka szwedzkiego wywodzi się w bezpośredniej linii z języka staronordyjskiego, jednak w porównaniu z nim o wiele mniejszą rolę pełni fleksja, a syntetyczny przodek nabiera powoli cech języka analitycznego. Gramatyka szwedzka, należąc do gramatyk języków germańskich, jest podobna do systemów gramatycznych innych języków germańskich zarówno pod względem morfologicznym, jak i syntaktycznym. W języku szwedzkim istnieją dwa rodzaje gramatyczne, a deklinacje i koniugacje nie uwzględniają osoby i liczby. Zanikł również system przypadków, zredukowany do mianownika i dopełniacza. System przypadków zrekompensował ścisły szyk szwedzkiego zdania.

Czytaj więcej...