Przejdź do zawartości

Przejście graniczne Kukuryki-Kozłowiczy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejście graniczne
Kukuryki-Kozłowiczy
Ilustracja
Tablica informacyjna (marzec 2011)
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kukuryki

Państwo

 Białoruś

Miejscowość

Kozłowiczy

Rodzaj przejścia

drogowe

Status

zawieszone po polskiej stronie od 21 lutego 2023 r.[1]

Rodzaj ruchu

towarowy

Położenie na mapie gminy wiejskiej Terespol
Mapa konturowa gminy wiejskiej Terespol, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Przejście graniczneKukuryki-Kozłowiczy”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Przejście graniczneKukuryki-Kozłowiczy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Przejście graniczneKukuryki-Kozłowiczy”
Położenie na mapie Europy
Mapa konturowa Europy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Przejście graniczneKukuryki-Kozłowiczy”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko lewej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Przejście graniczneKukuryki-Kozłowiczy”
Położenie na mapie obwodu brzeskiego
Mapa konturowa obwodu brzeskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Przejście graniczneKukuryki-Kozłowiczy”
Ziemia52°06′57,7″N 23°33′57,1″E/52,116028 23,565861

Przejście graniczne Kukuryki-Kozłowiczypolsko-białoruskie drogowe przejście graniczne położone w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Terespol, w miejscowości Kukuryki.

Kolejka ciężarówek na DK 68 przed przejściem granicznym Kukuryki-Kozłowiczy (sierpień 2014)

Przejście graniczne Kukuryki-Kozłowiczy[2] czynne jest przez całą dobę. Dopuszczony jest ruch towarowy[3] bez względu na obywatelstwo lub przynależność państwową[4]. Połączone jest drogą celną o długości 5,2 km z terminalem samochodowym w Koroszczynie. Terminal przeznaczony jest do dokonywania kontroli celnych, sanitarnych, weterynaryjnych i fitosanitarnych międzynarodowego ruchu towarowego[5].

Do przejścia dochodzą polska droga krajowa nr 68 (w przyszłości autostrada A2) i białoruska droga magistralna M1.

Od 21 lutego 2023 roku, od godziny 19:00[6], działanie przejścia granicznego będzie zawieszone do odwołania[1]. Przyczyną ma być wprowadzenie przez władze białoruskie ograniczeń dla polskich firm przewozowych wobec korzystania z przejść granicznych na granicy Białorusi z Litwą i Łotwą[1].

Odprawa graniczna dokonywana jest w miejscowości Kukuryki na 9 pasach ruchu[5]:

  • Wjazd do RP – 4 pasy ruchu:
    • UE, EOG, CH – 1
    • ALL PASSPORTS – 3
  • Wyjazd z RP – 5 pasów ruchu:
    • EOG, CH – 1
    • ALL PASSPORTS – 4.

Podmioty odpowiedzialne

[edytuj | edytuj kod]
Stan z 6 czerwca 2014[7]

Podmioty odpowiedzialne za dokonywanie kontroli osób, towarów i pojazdów przekraczających granicę:

  • Kontrola graniczna: Placówka Straży Granicznej w Terespolu[a][5]
  • Kontrola celna: Oddział Celny w Koroszczynie (Izba Celna Biała Podlaska, Urząd Celny Biała Podlaska)
  • Graniczny Inspektorat Weterynarii w Koroszczynie
  • Graniczna Stacja Sanitarno–Epidemiologiczna w Koroszczynie
  • Wojewódzki Inspektorat Ochrony Roślin i Nasiennictwa w Lublinie – Oddział Graniczny w Koroszczynie
  • Wojewódzki Inspektorat Jakości Handlowej Artykułów Rolno–Spożywczych w Lublinie – Oddział w Białej Podlaskiej.

Administracja przejścia:

  • Zespół Drogowego Przejścia Granicznego w Kukurykach oraz Punktu Odpraw Weterynaryjnych, Fitosanitarnych, Sanitarnych i Celnych w Kobylanach, podległy Lubelskiemu Zarządowi Obsługi Przejść Granicznych w Chełmie – Wydział Zamiejscowy w Koroszczynie (stan zatrudnienia – 37 osób.

Powierzchnia terenu w zasięgu terytorialnym przejścia: 28,39 ha (ogółem), w tym: terminal – 19,40 ha (część budżetowa), droga celna – 5,75 ha (w obrębie ogrodzenia), zespół obiektów przy granicy państwowej w Kukurykach – 3,24 ha.

Infrastruktura przejścia obejmuje: część budżetową terminala samochodowego w Koroszczynie (wydzieloną z całości kompleksu terminala i włączoną do zasięgu terytorialnego przejścia), drogę celną z Koroszczyna do Kukuryk i zespół obiektów przy granicy państwowej w Kukurykach.

Stanowiska odpraw, miejsca postojowe

[edytuj | edytuj kod]
Stan z 6 czerwca 2014[7]

Potokowa organizacja ruchu–kontrola graniczna i celna osób i pojazdów odbywa się na pasach:

  • Wjazd do RP
    • Samochody ciężarowe – 4
  • Wyjazd z RP
    • Samochody ciężarowe – 5.

Liczba stanowisk w głównej hali odpraw celnych terminala: 26 (po 13 w przywozie i wywozie).

Liczba stanowisk odpraw w innych obiektach i pomieszczeniach terminala - 14.

Liczba miejsc postojowych dla samochodów ciężarowych na płytach terminala: wschodnia – 250, zachodnia – 250.

Liczba stanowisk kontrolerskich w pawilonach odpraw paszportowych przy granicy państwa w Kukurykach: 9 przy 9 pasach odpraw (4 wjazdowe i 5 wyjazdowe).

Obiekty kubaturowe

[edytuj | edytuj kod]
Stan z 6 czerwca 2014[7]

A. Terminal samochodowy w Koroszczynie:

  • Budynek główny z halą odpraw (łącznie 6 665,20 m²)[b] z dwiema zewnętrznymi, zadaszonymi rampami do kontroli towarów i pojazdów (łącznie 2 454,00 m²)[b]
  • Budynek odpraw weterynaryjnych (1 971,60 m²)[b]
  • Budynek kontroli szczegółowej pojazdów z kotłownią (1 174,35 m²)[b]
  • Budynek laboratoryjno–magazynowy (1 073,70 m²)[b]
  • Budynek garażowo–magazynowy (882,70 m²)[b]
  • Budynek warsztatowy (585,60 m²)[b]
  • Budynek rozdzielni NN z agregatem prądotwórczym (100,83 m²)[b]
  • Pawilony kontroli wjazdu i wyjazdu – 11 szt.(łącznie 313,50 m²)[b]
  • Pawilony sanitarne dla podróżnych – 5 szt. (łącznie 389,00 m²)[b]
  • Wiaty nad śluzami: wjazdową i wyjazdową – 2 (łącznie 4 205,80 m²)[b]
  • Wiata zaplecza technicznego – 1 (1 474,60 m²).

B. Zespół obiektów przy granicy państwowej w Kukurykach:

  • Budynek główny–biurowy (345,03 m²)[b]
  • Pawilony kontroli paszportowej przy pasach odpraw – 6 szt. (łącznie 106,53 m²)[b]
  • Pawilon na rogatce przy moście granicznym (18,97 m²)[b]
  • Budynek kontroli obecności istot żywych w profilach zamkniętych (159,90 m²)[b]
  • Budynek dla przewodnia psa służbowego (8,06 m²)[b]
  • Kontener sanitarny – (łącznie 12,47 m²)[b]
  • Wiaty nad pasami odpraw paszportowych – 2 szt. (łącznie 2 141,30 m²)[b]
Stan z 6 czerwca 2014[7]
  • Zasilanie elektroenergetyczne: stacja transformatorowa, agregaty prądotwórcze (4 szt.) + 3 UPS
  • Sieć telefoniczna: miejscowa, automatyczna centrala telefoniczna TP S.A., zapewniająca wewnętrzną i zewnętrzną łączność wszystkim użytkownikom obiektów i pomieszczeń
  • Sieci teletechniczne: CCTV, OCR, OS, SKD, SMM, SSP, SSWiN, WLAN
  • Gospodarka wodno–ściekowa: Zaopatrzenie w wodę z wodociągu komunalnego. Ścieki sanitarne z terminala odprowadzane są do oczyszczalni komunalnej, a z obiektów przy granicy – do zbiorników bezodpływowych (2 szt.). Wody opadowe z terminala odprowadzane są do własnego zbiornika osadnikowego (poj. 3 250 m³), a dalej poprzez separatory do rzeki Czapelki. Odprowadzanie wód opadowych w Kukurykach odbywa się kanalizacją poprzez separator. Ponadto, terminal jest wyposażony w sieć p.poż. z pompownią i zbiornikiem wody o pojemności 600,00 m³, oraz dwa zbiorniki na ścieki chemiczne (po jednym na płycie wschodniej i zachodniej) o łącznej pojemności 322,00  m³.
  • Ogrzewanie i zaopatrzenie w ciepłą wodę: terminal ma własną kotłownię olejową, a zespół obiektów przy granicy państwowej w Kukurykach jest wyposażony w elektryczne ogrzewanie i podgrzewanie wody.

Inne elementy infrastruktury należące do przejścia granicznego

[edytuj | edytuj kod]
Stan z 6 czerwca 2014[7]
  • Droga celna – 5 km (łącząca terminal w Koroszczynie z punktem kontroli paszportowej przy granicy państwowej w Kukurykach), z dwoma mostami (na rzece Czapelce i na starorzeczu Bugu), obustronnie wygrodzona płotem metalowym, oświetlona i stale monitorowana (łącznie 64 kamery)
  • Stacjonarne monitory promieniowania typu bramowego – 5 kompletów
  • RTG stacjonarny do prześwietlania samochodów ciężarowych – 2 szt.
  • Wagi: dynamiczne – 6 szt. przy pawilonach kontroli wjazdu/wyjazdu; statyczne pomostowe – 2 szt. (po jednej na obu płytach)
  • Zapory drogowe (szlabany) ogółem 18, w tym 2 w Kukurykach
  • Kontenerowa stacja transformatorowa z agregatem prądotwórczym (w Kukurykach).

Infrastruktura usługowa

[edytuj | edytuj kod]
Stan z 6 czerwca 2014[7]

Obsługa podróżnych:

  • Część budżetowa terminala:
    • Toalety publiczne – 5 szt. (łącznie 25 kabin z natryskami, 40 kabin WC i 30 pisuarów);
  • Zespół obiektów w Kukurykach:
    • Toaleta publiczna (3 kabiny);
    • Część komercyjna terminala (zarządzana przez Polskie Konsorcjum Gospodarcze):
    • Agencje celne
    • Firmy spedycyjne i ubezpieczeniowe
    • Kaplica ekumeniczna
    • Filia banku i kantor wymiany walut
    • Restauracja
    • Sklepy spożywcze i przemysłowe
    • Sanitariaty.

Punkt Odpraw Weterynaryjnych, Fitosanitarnych, Sanitarnych i Celnych w Kobylanach

[edytuj | edytuj kod]
Stan z 6 czerwca 2014[7]
  • Dopuszczalny ruch: towarowy, godziny otwarcia: całodobowo, zakres prowadzonej kontroli: celna, weterynaryjna, fitosanitarna, sanitarna.

Organizacja zarządzania punktem odpraw

[edytuj | edytuj kod]
Stan z 6 czerwca 2014[7]
  • Administracja przejścia:
    • Zespół Drogowego Przejścia Granicznego w Kukurykach oraz Punktu Odpraw Weterynaryjnych, Fitosanitarnych, Sanitarnych i Celnych w Kobylanach, podległy Lubelskiemu Zarządowi Obsługi Przejść Granicznych w Chełmie – Wydział Zamiejscowy w Koroszczynie (stan zatrudnienia – 6 osób).

Podmioty odpowiedzialne za dokonywanie kontroli osób, towarów i pojazdów

[edytuj | edytuj kod]
Stan z 6 czerwca 2014[7]
  • Oddział Celny w Małaszewiczach (Izba Celna Biała Podlaska, Urząd Celny Biała Podlaska)
  • Graniczny Inspektorat Weterynarii w Koroszczynie
  • Graniczna Stacja Sanitarno–Epidemiologiczna w Koroszczynie
  • Wojewódzki Inspektorat Ochrony Roślin i Nasiennictwa w Lublinie – Oddział Graniczny w Koroszczynie.

Infrastruktura punktu odpraw

[edytuj | edytuj kod]
Stan z 6 czerwca 2014[7]
  • Część budżetowa terminala samochodowego w Koroszczynie (wydzielona z całości kompleksu terminala i włączoną do zasięgu terytorialnego przejścia)
  • Droga celna z Koroszczyna do Kukuryk
  • Zespół obiektów przy granicy państwowej w Kukurykach.

Obiekty kubaturowe punktu odpraw

[edytuj | edytuj kod]
Stan z 6 czerwca 2014[7]

Administrator przejścia granicznego nie posiada własnych obiektów w towarowej części przejścia granicznego, a pomieszczenia dla potrzeb poszczególnych służb dzierżawi od spółek kolejowych (PKP S.A. – Oddział Gospodarowania Nieruchomościami w Lublinie) w niżej wymienionych obiektach:

  • Terminal odpraw celnych, weterynaryjnych, fitosanitarnych i sanitarnych towarów w Kobylanach:
    • Służba Celna – 26 pomieszczeń (łącznie 552,09 m²)[b]
    • Graniczna Inspekcja Weterynaryjna – 74 pomieszczeń (łącznie 1 699,88 m²)[b]
    • Graniczna Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa – 16 pomieszczeń (łącznie 330,61 m²)[b]
    • Graniczna Inspekcja Sanitarno–Epidemiologiczna – 1 pomieszczenie (łącznie 16,00 m²)[b]

Media punktu odpraw

[edytuj | edytuj kod]
Stan z 6 czerwca 2014[7]
  • Energię elektryczną, ogrzewanie, zaopatrzenie w wodę i odprowadzanie ścieków zapewniają odpłatnie administratorzy obiektów kolejowych w ramach odrębnych umów, zawartych z administratorem przejścia granicznego.
  • Usługi telekomunikacyjne świadczą operatorzy na podstawie umów zawartych z właściwymi organami poszczególnych służb.

Infrastruktura usługowa punktu odpraw

[edytuj | edytuj kod]
Stan z 6 czerwca 2014[7]

Obsługa podróżnych:

  • 5 sanitariatów dla podróżnych w budynku biurowym osobowej części przejścia.

Przejście graniczne polsko-radzieckie

[edytuj | edytuj kod]

W okresie istnienia Związku Radzieckiego 30 lipca 1984[8] roku zaczęło funkcjonować w tym miejscu polsko-radzieckie drogowe przejście graniczne Kukuryki. Czynne było od 1 maja do 30 października całą dobę[9]. Następnie rozszerzono funkcjonowanie na cały rok[10]. Dopuszczony był ruch towarowy[11]. Kontrolę graniczną osób, towarów oraz środków transportu wykonywała Graniczna Placówka Kontrolna Kukuryki (GPK Kukuryki)[12].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
  1. Poprzednio kontrolę graniczną wykonywała: Graniczna Placówka Kontrolna Straży Granicznej w Terespolu.
  2. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v W nawiasach powierzchnia użytkowa.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c IAR, Joanna Zajchowska (oprac.), MSWiA: Zawieszenie ruchu na granicy z Białorusią. Na listę trafia kolejne przejście [online], next.gazeta.pl, 20 lutego 2023 [dostęp 2023-02-20].
  2. Oświadczenie Rządowe z dnia 10 marca 2003 r. w sprawie zatwierdzenia Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białoruś w sprawie przejść granicznych, sporządzonej w Warszawie dnia 24 kwietnia 1992 roku (M.P. z 2003 r. nr 37, poz. 519).
  3. Obwieszczenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 12 listopada 2012 r. w sprawie ogłoszenia przejść granicznych, rodzaju ruchu dozwolonego przez te przejścia oraz czasu ich otwarcia (M.P. z 2012 r. poz. 898).
  4. Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białoruś w sprawie przejść granicznych, sporządzona w Warszawie dnia 24 kwietnia 1992 roku (M.P. z 2003 r. nr 37, poz. 518).
  5. a b c Placówka Straży Granicznej w Terespolu. [w:] Nadbużański Oddział SG [on-line]. nadbużański.strazgraniczna.pl. [dostęp 2021-11-18]. (pol.).
  6. Komunikat MSWiA [online], gov.pl | Serwis Rzeczypospolitej Polskiej, 20 lutego 2023 [dostęp 2023-02-20].
  7. a b c d e f g h i j k l m Drogowe przejście graniczne Kukuryki-Kozłowiczy (z terminalem samochodowym w Koroszczynie). [w:] Biuletyn Informacji Publicznej Lubelski Zarząd Obsługi Przejść Granicznych [on-line]. lzopg.bip.mbnet.pl, 2014-06-06. [dostęp 2021-11-26]. (pol.).
  8. Grzegorz Zaremba. Wschodnia Granica Polski i jej Ochrona przez Wojska Ochrony Pogranicza w latach 1945–1991. „Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych”. VIII–IX, zeszyt 1, 2012–2013, s. 295, 2013. Lublin: Katolicki Uniwersytet Lubelski. [dostęp 2021-12-28]. (pol.). 
  9. Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 29 czerwca 1988 roku zmieniające zarządzenie w sprawie przejść granicznych przeznaczonych dla ruchu granicznego (M.P. z 1988 r. nr 19, poz. 167).
  10. Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 11 czerwca 1991 r. w sprawie ogłoszenia przejść granicznych, rodzaju ruchu dozwolonego przez te przejścia oraz czasu ich otwarcia (M.P. z 1991 r. nr 20, poz. 143).
  11. Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 20 lutego 1979 r. zmieniające zarządzenie w sprawie przejść granicznych przeznaczonych dla ruchu granicznego (M.P. z 1979 r. nr 7, poz. 52).
  12. Nadbużańska Brygada WOP. [w:] Muzeum Polskich Formacji Granicznych im. Władysława Raginisa [on-line]. muzeumsg.strazgraniczna.pl. [dostęp 2021-11-18]. (pol.).