Psalm 137

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Psalm 137 w Psałterzu Chłudowa

Psalm 137psalm, który znajduje się w Biblii, w Księdze Psalmów. W Septuagincie psalm ten nosi numer 136.

Zaczyna się od słów[1]:

Nad rzekami Babilonu
siedzieliśmy i płakali,
wspominając Syjon

Psalm wyraża lamentację narodu wybranego w niewoli babilońskiej, opisuje tęsknotę za Jeruzalem. Wśród Izraelitów panowało przekonanie, że godziwy kult można było sprawować jedynie na ziemi Jahwe. Obszar, na których obecnie przebywali na wygnaniu, były uważane za nieczyste. Kończące psalm złorzeczenie, oddające ówczesne zwyczaje wojenne, skierowane jest przeciwko babilońskim najeźdźcom i sprzymierzonym z nimi Edomitom.

Występowanie w muzyce[edytuj | edytuj kod]

Psalm 137 jest często wykorzystywanym motywem w muzyce. Jego fragmenty czy nawiązania do niego znajdują się m.in. w:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Biblia Paulistów

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]