Rambler Classic
Rambler Classic – samochód osobowy klasy wyższej produkowany przez amerykański koncern AMC w latach 1961–1966.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Marka Rambler była głównym celem strategii zarządzania AMC pod przywództwem George’a W. Romneya. American Motors zaprojektowało i produkowało jedne z najbardziej oszczędnych, zaprojektowanych i wykonanych samochodów lat 50. i 60. XX wieku[1]. W roku 1961 marka Rambler zajęła 3. miejsce w rankingu sprzedaży na rodzimym rynku[2].
Rambler oferował dwie serie pojazdów oparte na różnych płytach podłogowych. Większe pojazdy opierały się na konstrukcji z 1956 roku, od 1961 nosiły one nazwę Classic, co miało podkreślić różnicę od mniejszego modelu American. Edmund E. Anderson zaprojektował nową serię Ramblerów o rozstawie osi 2743 mm, która „wyglądała na nową i świeżą, a faktycznie była nieco odświeżoną niedrogą konstrukcją”[3].
Pierwsza generacja[edytuj | edytuj kod]
 Rambler Classic I | |
| Producent | |
|---|---|
| Zaprezentowany |
Styczeń 1961 |
| Okres produkcji |
1961–1963 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik | |
| Następca |
Rambler Classic II |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia | |
| Skrzynia biegów |
3-biegowa manualna |
| Napęd | |
| Długość |
4821 mm |
| Szerokość |
1839 mm |
| Wysokość |
1455 mm |
| Rozstaw osi |
2743 mm |
| Masa własna |
1322-1476 kg |
| Liczba miejsc |
5 |
.jpg)
Rambler Classic I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1961 roku.
Oferowano trzy warianty wyposażenia: Deluxe, Super, and oraz Custom. Sugerowana cena detaliczna dla wersji Deluxe sedan wynosiła 2098 dol. amer. (według kursu z 1961) i 339 dol. amer. więcej za kombi[1]. Pojazd dostępny był z silnikami R6 195,5 CID (3,2 l) oraz V8 250 CID (4,1 l). Dostępna była także odmiana silnika R6 3.2 z blokiem silnika wykonanym ze stopu aluminium – określana czasem jako 196 (oferowana w wersjach Deluxe i Super)[4].
Od rocznika 1962 zamiast wersji Super oferowano wariant 400. Zaprzestano montażu silników V8 do modelu Classic. Był to także jedyny rok kiedy pojazd dostępny był jako 2-drzwiowy sedan[5].
Silniki[edytuj | edytuj kod]
- L6 3.2l
- V8 4.1l
Druga generacja[edytuj | edytuj kod]
.jpg) Rambler Classic II | |
| Producent | |
|---|---|
| Zaprezentowany |
Kwiecień 1963 |
| Okres produkcji |
1963–1965 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik |
Rambler Classic I |
| Następca |
Rambler Classic III |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia | |
| Skrzynia biegów |
3-biegowa manualna |
| Napęd | |
| Długość |
4796 mm |
| Szerokość |
1811 mm |
| Wysokość |
1387 mm |
| Rozstaw osi |
2845 mm |
| Masa własna |
1200 kg |
| Liczba miejsc |
5 |
.jpg)
Rambler Classic II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1963 roku.
Druga generacja Ramblera Classic całkowicie zmieniiła stylizację nadwozia. Pojazd zdobył tytuł 1963 Car of the Year magazynu Motor Trend[6]. Oznaczenia wersji modelu zmieniono na: 550, 660 i 770 (zastępując odpowiednio: Deluxe, Custom i 400). Od połowy 1963 samochód dostępny był z silnikiem V8 287 (4,7 l) o mocy maksymalnej 201 KM (148 kW), motor w połączeniu z automatyczną skrzynią biegów Flash-O-Matic gwarantował przyspieszenie od 0 do 100 km/h w nieco ponad 10 s i średnie zużycie paliwa na 100 km w granicach 12-15 l[7].
W kwietniu 1964 zaprezentowano model Classic Typhoon. Była to usportowiona odmiana wersji Classic 770 z nadwoziem typu hardtop. Pojazd wyposażono w nowoczesny silnik R6 232 (3,8 l) o mocy 147 KM (108 kW). Produkcję ograniczono do 2520 egzemplarzy, cena detaliczna wynosiła 2509 dol. amer. (według kursu z 1964)[7].
Silniki[edytuj | edytuj kod]
- L6 3.2l
- L6 3.8l
- V8 4.7l
Trzecia generacja[edytuj | edytuj kod]
 Rambler Classic III | |
| Producent | |
|---|---|
| Zaprezentowany |
Styczeń 1965 |
| Okres produkcji |
1965–1966 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik |
Rambler Rebel II |
| Następca | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia | |
| Skrzynia biegów |
3-biegowa manualna |
| Napęd | |
| Długość |
4953 mm |
| Szerokość |
1892 mm |
| Wysokość |
1397 mm |
| Rozstaw osi |
2845 mm |
| Masa własna |
1350 kg |
| Liczba miejsc |
5 |
| Dane dodatkowe | |
| Pokrewne | |
Rambler Classic III został zaprezentowany po raz pierwszy w 1965 roku.
Przy okazji prezentacji treciej generacji Ramblera classic, ponownie zmieniono wygląd nadwozia, konstrukcję oparto na zmodernizowanej płycie podłogowej znanej z 2. generacji Classica. W tym samym roku AMC wprowadziło swój pojazd typu "halo" – Marlin, fastback oparty na Classicu trzeciej generacji. W roku 1966 przeprowadzono niewielki facelifting, zaprzestano sprzedaży wersji 660 zostawiając w ofercie tylko 550 i 770. Następcą dla wersji 770-H został w 1966 roku ponownie wprowadzony na rynek model Rebel.
Rynki eksportowe[edytuj | edytuj kod]
Classic montowany był przez Renault w Belgii, sprzedawano go następne przez sieć dilerską w: Algierii, Austrii, Belgii, Francji, Holandii i Luksemburgu[8].
Pozostali producenci którzy montowali model Classic w wersji CKD to: Industrias Kaiser Argentina (IKA), Australian Motor Industries (AMI), Campbell Industries oraz Vehiculos Automotores Mexicanos (VAM).
Silniki[edytuj | edytuj kod]
- L6 3.3l
- L6 3.8l
- L6 4.2l
- V8 4.7l
- V8 5.4l
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b George Mattar. 1961–1962 American Motors Rambler Classic Custom Six. „Hemmings Classic Car”, 1 sierpnia 2005. [dostęp 2010-06-22]. (ang.).
- ↑ Andrew Montgomery: The Illustrated Directory of American Cars. MBI Publishing, 2003, s. 218. ISBN 978-0-7603-1554-5. (ang.).
- ↑ Charles K. Hyde: Storied Independent Automakers: Nash, Hudson, and American Motors. Wayne State University Press, 2009, s. 190. ISBN 978-0-8143-3446-1. (ang.).
- ↑ Jim Whipple. Automobiles of 1961. „Popular Mechanics”. 115 (1), January 1961. [dostęp 2010-12-09]. (ang.).
- ↑ Rambler. „Automobile Quarterly”. 33 (2), November 1994. (ang.).
- ↑ Auto Editors of Consumer Guide: How Rambler Cars Work: 1963, 1964 Rambler Cars. howstuffworks.com, 15 czerwca 2007. [dostęp 2010-06-22]. (ang.).
- ↑ a b Auto Editors of Consumer Guide: 1965–1966 Rambler Classic Hardtops & Convertibles. howstuffworks.com, 24 czerwca 2007. [dostęp 2010-06-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 czerwca 2011)]. (ang.).
- ↑ Tommy Lind: International agreements.... Tommy Lind's History of Renault 1898-1975. [dostęp 2010-06-22]. (ang.).