Reinbern

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Reinbern (łac. Reinbernus)
Ilustracja
Data śmierci

1013(?)

Wyznanie

chrześcijaństwo

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

1000

Sakra biskupia

brak danych

Reinbern (zm. 1013(?)[1]) – pierwszy biskup kołobrzeski, sprawujący swój urząd od 1000 roku. Osoba Reinberna znana jest jedynie dzięki informacjom w kronice biskupa merseburskiego Thietmara.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z okręgu Hassegau(inne języki) w Turyngii. Gdy w 1000 roku na zjeździe gnieźnieńskim utworzono diecezję kołobrzeską, został jej pierwszym biskupem. Na Pomorzu prowadził akcję chrystianizacyjną. Zdecydowanie walczył z pogaństwem (m.in. dokonał symbolicznego oczyszczenia Bałtyku ze złych duchów, wrzucając do morza cztery kamienie, wcześniej namaszczone świętymi olejami i skropione wodą święconą).

W 1004 roku jego kapelan przebywał wraz z Bolesławem Chrobrym w Czechach; z tego powodu przypuszcza się[kto?], że i sam Reinbern w tym czasie przebywał u boku polskiego księcia.

Przed 1013 został wysłany na Ruś w charakterze kapelana nieznanej z imienia córki Bolesława Chrobrego, która między 1005 a 1012 rokiem poślubiła Światopełka, syna księcia kijowskiego Włodzimierza. W związku z tą relacją przyjmuje się[kto?], że wkrótce przed tym wydarzeniem doszło do reakcji pogańskiej na Pomorzu, która zlikwidowała polskie władztwo na tym terytorium i zaczątki organizacji kościelnej. Upadek diecezji kołobrzeskiej datuje się na około 1007 rok[1].

Na Rusi biskup wraz ze Światopełkiem i jego żoną został uwięziony po tym, jak młody książę zbuntował się przeciw ojcu. W więzieniu przebywał już do śmierci, której data nie jest znana.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b A. Wędzki, Reinbern, s. 486.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródła[edytuj | edytuj kod]

  • Thietmar, Kronika Thietmara, wyd. i przeł. Marian Jedlicki, Poznań 1953, s. 208, 328, 570, 572.

Opracowania[edytuj | edytuj kod]