Rezerwat przyrody Wyspa Sołtyski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wyspa Sołtyski
rezerwat leśny
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Położenie

jezioro Ińsko

Mezoregion

Pojezierze Ińskie

Data utworzenia

12 września 1994

Akt prawny

M.P. z 1994 r. nr 51, poz. 436

Powierzchnia

22,7079 ha[1]

Ochrona

czynna

Położenie na mapie Ińska
Mapa konturowa Ińska, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Wyspa Sołtyski”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Wyspa Sołtyski”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wyspa Sołtyski”
Położenie na mapie powiatu stargardzkiego
Mapa konturowa powiatu stargardzkiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Wyspa Sołtyski”
Położenie na mapie gminy Ińsko
Mapa konturowa gminy Ińsko, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wyspa Sołtyski”
Ziemia53°27′00″N 15°33′00″E/53,450000 15,550000

Rezerwat przyrody „Wyspa Sołtyski”leśny rezerwat przyrody o powierzchni 22,71 ha, utworzony 12 września 1994, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie stargardzkim, w gminie Ińsko[1]. Rezerwat malowniczo położony na wyspie, we wschodniej części jeziora Ińsko, najgłębszego jeziora Pojezierza Ińskiego, na terenie Ińskiego Parku Krajobrazowego oraz dwóch obszarów sieci Natura 2000: obszaru specjalnej ochrony ptakówOstoja Ińska” (PLB320008) oraz specjalnego obszaru ochrony siedliskPojezierze Ińskie” (PLH320067)[2].

Celem ochrony jest zachowanie siedlisk kluczowych dla bioróżnorodności, zwłaszcza starodrzewia i martwego drewna kwaśnej buczyny Luzulo-Fagenion, grądu środkowoeuropejskiego Galio-Carpinetum oraz kwaśnej dąbrowy Quercetum-robori-petraeae[2]. Istotne jest zabezpieczenie populacji rzadkich, chronionych i zagrożonych gatunków grzybów, zwłaszcza soplówki jeżowatej (Hericium erinaceum), soplówki bukowej (Hericium coralloides), ozorka dębowego (Fistulina hepatica), żagwicy listkowatej (Grifola frondosa), szyszkowca łuskowatego (Stobilomyces strobilaceus), roślin, takich jak: kruszczyka szerokolistnego (Epipactis helleborine), bielistki siwej (Leucobryum glaucum), torfowca kończystego (Sphagnum fallax), grzybienia białego (Nymphaea alba), oraz zwierząt, w szczególności: trzciniaka (Acrocephalus arundinaceus), krakwy (Anas strepera), żaby trawnej (Rana arvalis), żaby jeziorkowej (Rana lessonae) i ropuchy szarej (Bufo bufo)[2]. W rezerwacie liczne głazy narzutowe, natomiast wzdłuż linii brzegowej jeziora (już poza wyspą) cenne siedliska przyrodnicze z podwodnymi łąkami ramienic (Charales) oraz ze zbiorowiskami Nympheion, Potamion[2].

Rezerwat udostępniony do zwiedzania. Cały jego obszar podlega ochronie czynnej[1][2].

Nie bez wpływu na rezerwat jest bliskie sąsiedztwo ośrodków wypoczynkowych, pola namiotowego i kąpieliska miejskiego[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Rezerwat przyrody Wyspa Sołtyski. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-01-10].
  2. a b c d e f Rozporządzenie Nr 16/2008 Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia 26 marca 2009 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody „Wyspa Sołtyski”. [w:] Dz. Urz. Województwa Zachodniopomorskiego Nr 39, poz. 799 [on-line]. 2008-04-14. [dostęp 2019-01-10].