Przejdź do zawartości

Rok niebezpiecznego życia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rok niebezpiecznego życia
The Year of Living Dangerously
Gatunek

dramat społeczno-polityczny

Rok produkcji

1982

Data premiery

21 stycznia 1983

Kraj produkcji

Australia

Język

angielski
tagalski
filipiński

Czas trwania

115 minut

Reżyseria

Peter Weir

Scenariusz

C.J. Koch
Peter Weir
David Williamson

Muzyka

Maurice Jarre

Zdjęcia

Russell Boyd

Scenografia

Herbert Pinter

Kostiumy

Terry Ryan

Montaż

William M. Anderson

Produkcja

Jim McElroy

Wytwórnia

McElroy & McElroy
Metro-Goldwyn-Mayer

Dystrybucja

Metro-Goldwyn-Mayer

Wiec zwolenników partii komunistycznej (PKI)

Rok niebezpiecznego życia – australijski dramat społeczno-polityczny z 1982 roku zrealizowany przez Petera Weira na podstawie powieści C.J. Kocha.

Tytuł filmu nawiązuje do znanego wyrażenia Sukarno (żyć niebezpiecznie), użytego w programowym przemówieniu do narodu w 1964 roku.

Treść

[edytuj | edytuj kod]

Indonezja w burzliwym roku 1965. Do Dżakarty przybywa nowy korespondent radia australijskiego Guy Hamilton. Na swej pierwszej placówce zagranicznej ma relacjonować wydarzenia z kraju, w którym dojrzewa komunistyczny przewrót inspirowany prochińską polityką prezydenta Sukarno, stale obiecującego rodakom zmianę nędznych warunków bytowych. Niezorientowany w sytuacji politycznej i spotykający się z profesjonalną niechęcią kolegów Hamilton zyskuje jednak cennego współpracownika w osobie miejscowego fotoreportera Billy'ego Kwana – człowieka o oryginalnym wyglądzie, mieszanym pochodzeniu, tajemniczych powiązaniach i idealistycznych poglądach. Wśród pracowników jego biura jest natomiast ukryty komunista Kumar, dzięki któremu do dziennikarza docierają istotne informacje polityczne. W swym zawodowym środowisku Australijczyk przypadkowo poznaje też asystentkę pułkownika Hendersona – brytyjską agentkę Jill Bryant, z którą łączy go najpierw flirt, a potem poważniejsze uczucie.

Wypadki nabierają tempa pod koniec lata, gdy narasta agresywność komunistycznych bojówek i poruszanie się cudzoziemców po kraju staje się niebezpieczne. Muzułmańscy wojskowi zdecydowani są jednak uniemożliwić komunistom zbrojne przejęcie władzy z pomocą maoistowskich Chin i przeszkodzić planom Sukarno grożącym przyszłą polityczną katastrofą krajom Azji południowo-wschodniej. Jill Bryant udaje się na placówkę wietnamską, zawiedziony rządami prezydenta i zdesperowany Kwan dokonuje spektakularnego protestu, Kumar coraz bardziej obawia się o swe życie. W ostatnich dniach września dochodzi do zamachu stanu dokonanego przez armię (która przeprowadzi potem egzekucje setek tysięcy ludzi podejrzewanych o komunizm i doprowadzi do odsunięcia Sukarno od władzy): prezydent chwilowo zostaje odizolowany, Dżakarta – zablokowana. Przed zamknięciem stołecznego lotniska Hamilton usiłuje zdążyć na ostatni samolot, którym Jill odlatuje do Sajgonu…

W głównych rolach

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i nominacje

[edytuj | edytuj kod]

Oscary za rok 1983

  • Najlepsza aktorka drugoplanowaLinda Hunt
    Nagroda przyznana za rolę męską jest jedynym podobnym przypadkiem w historii nagród Akademii Filmowej.

Złote Globy 1983

  • Najlepsza aktorka drugoplanowa – Linda Hunt (nominacja)

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]