Roman Chlebowski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roman Chlebowski
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

20 grudnia 1936
Zrazim

Doktor habilitowany nauk o Ziemi
Specjalność: petrografia
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski (1961)

Doktorat

1969

Habilitacja

1976

Pracownik naukowy, nauczyciel akademicki
Uczelnia wyższa

Wydział Geologii Uniwersytetu Warszawskiego

Instytut

Instytut Geochemii, Mineralogii i Petrologii Wydziału Geologii UW

Stanowisko

stażysta (1961–1962),
asystent (1962–1963),
starszy asystent (1963–1969),
adiunkt (1969–1978),
docent (1978–1991),
profesor uczelni (od 1991)[1]

Okres zatrudn.

Od 1961[1]

Zastępca dyrektora Instytutu Geochemii, Mineralogii i Petrologii Wydziału Geologii UW (1990–1996), prodziekan Wydziału Geologii UW (1996–1999)

Roman Chlebowski (ur. 20 grudnia 1936 w Zrazimiu[1]) – polski geolog, doktor habilitowany nauk o Ziemi, profesor Wydziału Geologii Uniwersytetu Warszawskiego, specjalista w zakresie petrografii[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1955)[3] i Wydział Geologii Uniwersytetu Warszawskiego (1961)[1]. W 1961 roku rozpoczął pracę na Wydziale Geologii UW[1]. W 1969 roku uzyskał stopień naukowy doktora na podstawie rozprawy Petrografia utworów ordowiku rejonu synkliny bardziańskiej w południowej części Gór Świętokrzyskich (promotor Kazimierz Łydka), a w 1976 roku habilitował się na podstawie pracy Studium petrograficzne skał tufogenicznych starszego paleozoiku Gór Świętokrzyskich[1].

W 1991 roku uzyskał stanowisko profesora nadzwyczajnego UW[1]. W latach 1990–1996 zastępca dyrektora Instytutu Geochemii, Mineralogii i Petrologii Wydziału Geologii UW, w latach 1996–1999 prodziekan Wydziału Geologii UW[1]. Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego[4]. Od 1980 roku działacz NSZZ „Solidarność”[5]; pełnił funkcję radnego i członka prezydium Warszawskiego Sejmiku Samorządowego pierwszej kadencji (1990–1994)[6][7].

Odkrycie jaskini Chelosiowa Jama i inne prace badawcze[edytuj | edytuj kod]

W 1973 roku Roman Chlebowski, w trakcie geologicznych badań terenowych, odkrył w Górach Świętokrzyskich jaskinię Chelosiowa Jama[8]. Jej nazwa, nadana przez pracowników Oddziału Świętokrzyskiego Państwowego Instytutu Geologicznego, pochodzi od jego przydomka „Cheloś”, używanego przez studentów[9][10]. W jednym z miejsc jaskini znajduje się naciek nazywany „Zębami Chelosia”[11]. W 1997 roku jaskinia weszła w skład rezerwatu przyrody Chelosiowa Jama[12]. Na początku XXI wieku w pobliżu powstał hotel „Chelosiowy Dworek”[13].

W 1988 roku Roman Chlebowski brał udział w III. Wyprawie Polarnej Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej na Spitsbergen[14]. W latach 90. XX wieku uczestniczył m.in. w badaniach wraku brytyjskiego statku „General Carleton”, który zatonął w 1785 roku w pobliżu ujścia Piaśnicy niedaleko miejscowości Dębki na wybrzeżu Morza Bałtyckiego, prowadzonych przez Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku[15]. Poświęcił wiele prac badaniom lessów na terenie Polski, Ukrainy i Białorusi[16].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Autor i współautor publikacji naukowych w czasopismach[16] oraz książek:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h Księga pamiątkowa absolwentów Wydziału Geologii: 1952–2002. Warszawa: Uniwersytet Warszawski, 2002, s. 97–98. ISBN 83-917940-0-8.
  2. ↑ Dr hab. Roman Chlebowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2023-01-03].[martwy link]
  3. ↑ Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1955. wne.uw.edu.pl. [dostęp 2023-01-03].
  4. ↑ Who’s who in Science in Europe: A Biographical Guide to Science, Technology, Agriculture, and Medicine. T. 2. London, New York: Cartermill, 1995, s. 286. ISBN 978-1-86067-023-7.
  5. ↑ W obronie reformy sądów. niezalezna.pl, 31 stycznia 2020. [dostęp 2023-01-07].
  6. ↑ Andrzej Tadeusz Kijowski: Opis obyczajów w XV-leciu międzysojuszniczym. T. 2. Warszawa: AnTraKt, 2010, s. 36. ISBN 978-83-923292-7-5.
  7. ↑ Wolna sobota. „Wieści Glinojecka”. 2(26), s. 5, kwiecień–czerwiec 1998. Glinojeck: Zarząd Miasta i Gminy Glinojeck. ISSN 1429-3641. 
  8. ↑ Janusz Kędracki: Cheloś przyjechał na otwarcie wystawy o Chelosiowej Jamie. Pół wieku eksploracji jaskini. wyborcza.pl, 23 czerwca 2022. [dostęp 2023-01-03].
  9. ↑ Paweł Król, Jan Urban, Ryszard Garus: Zabytki górnictwa i hutnictwa staropolskiego okręgu przemysłowego w Dolinie Górnej Bobrzy: przewodnik po obszarze Lokalnej Grupy Działania „Dorzecze Bobrzy”. Kielce: Agencja JP, 2010, s. 35. ISBN 978-83-61852-32-2.
  10. ↑ Świętokrzyski Szlak Literacki: przewodnik turystyczny'. Wyd. 2. Kraków: Amistad, 2007, s. 139. ISBN 978-83-7560-019-3.
  11. ↑ Jakub Juszyński: Rezerwat Chelosiowa Jama – stara kopalnia, ołowiana trumna i tajemnicza jaskinia. tymrazem.pl, 21 kwietnia 2020. [dostęp 2023-01-03].
  12. ↑ Rezerwat przyrody Chelosiowa Jama. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2023-01-04].
  13. ↑ Chelosiowy Dworek. chelosiowydworek.eu. [dostęp 2023-01-07].
  14. ↑ Janina Repelewska-Pękalowa, Stefan Bartoszewski: Dwadzieścia lat Wypraw Polarnych Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej na Spitsbergen. W: Stan i zmiany środowiska przyrodniczego północno-zachodniej części Ziemi Wedela Jarlsberga (Spitsbergen) w warunkach zmian klimatu i antropopresji. XX lat badań polarnych Instytutu Nauk o Ziemi Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej na Spitsbergenie. Józef Superson, Piotr Zagórski (red.). Lublin: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Polskie Towarzystwo Geograficzne, Klub Polarny PTG, 2006, s. 20, 22. ISBN 978-83-923303-1-8.
  15. ↑ The General Carleton Shipwreck, 1785. Gdańsk: Polish Maritime Museum, 2008, s. 7, 257–278. ISBN 978-83-924360-1-0.
  16. ↑ a b Autor: Roman Chlebowski. bibliografia.icm.edu.pl. [dostęp 2023-01-03].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Księga pamiątkowa absolwentów Wydziału Geologii: 1952–2002. Warszawa: Uniwersytet Warszawski, 2002, s. 97–98. ISBN 83-917940-0-8.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Roman_Chlebowski&oldid=69812994”