Ruchocice (wieś)
wieś | |
Kościół św. Urszuli | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2007) |
823 |
Strefa numeracyjna |
61 |
Kod pocztowy |
62-073[2] |
Tablice rejestracyjne |
PGO |
SIMC |
0593856 |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu grodziskiego | |
Położenie na mapie gminy Rakoniewice | |
52°10′52″N 16°19′58″E/52,181111 16,332778[1] | |
Strona internetowa |
Ruchocice – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie grodziskim, w gminie Rakoniewice[3].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Miejscowość pierwotnie związana była z Wielkopolską. Ma metrykę średniowieczną i istnieje co najmniej od końca XIV wieku. Po raz pierwszy wymieniana w łacińskim dokumencie z 1398 jako Ruchoczicza, 1406 Ruchoczicze, 1465 Ruchoczycze[4].
Miejscowość była własnością szlachecką należącą do lokalnej szlachty wielkopolskiej. W 1462 miejscowość leżała w powiecie kościańskim w Koronie Królestwa Polskiego. W 1424 stała się siedzibą własnej parafii. W 1510 należała do dekanatu Grodzisk[4].
W 1398 jako świadek w dokumencie sądowym odnotowano Mikołaja Kędzierza z Ruchocic. W 1418 Mościc ze Stęszewa kasztelan poznański przedstawił w sądzie dokument nabycia Oporowa, Ruchocic i części Grąbiewa od braci niedzielnych Jana, Macieja, Pawła, Wojciecha i Bodzęty. Lisek Wyskota z Oporowa zgłosił swoje roszczenia z tytułu praw bliższości do tych dóbr. W latach 1419–1420 Michał sołtys z Ruchocic toczył proces sądowy z Pietraszem Szelewskim o zagarnięcie gwałtem sołectwa oraz związanego z nim przywileju. W 1462 Sędziwój Korzbok Ruchocki sprzedał Szczepanowi Chybskiemu kanonikowi poznańskiemu 5 grzywien czynszu z Ruchocic z zastrzeżeniem prawa odkupu za 60 grzywien. W 1475 zapisał on Mikołajowi Strykowskiemu na czas życia Heleny stolnikowej, swej siostry, 5 grzywien czynszu z Ruchocic, małdrat żyta oraz miarę pszenicy. W 1482 Jan Śmigielski kupił od Sędziwoja Trzebawskiego wsie Ruchocice, Guździno oraz Gola za 2000 złotych węgierskich[4].
W 1510 następuje podział majątku pomiędzy braci Wojciecha, Andrzeja i Stanisława Śmigielskich synów zmarłego Jana. Stanisław otrzymał części Śmigla, Nietąszkowa, Unina, Ruchocic, Goli i Guździna. W 1515 nastąpił ponowny podział majątku po śmierci Stanisława: Andrzej otrzymał połowę Ruchocic oraz opuszczone wsie Guździno i Golę, a Wojciech połowę Śmigla i Nietąszkowa. W 1554 Stanisław Jaskólecki otrzymał od ojca Jakuba należące do niego dobra w tym m.in. we wsi Ruchocice. W 1554 zapisał na tych majętnościach swojej żonie Katarzynie Strykowskiej po 2000 złotych posagu oraz wiana. W 1563 został zabity przez Macieja Rąbińskiego, pozostawiając dzieci: Andrzeja, Piotra, Jakuba, Mikołaja i Annę Jaskóleckich, którzy po osiągnięciu pełnoletności odziedziczyli majątek. W 1591 Mikołaj Jaskólecki zapisał swojej żonie Katarzynie Międzychodzkiej po 2500 złotych posagu i wiana na Ruchocicach i Guździnie. W 1599 Jan z Ostroroga dziedzic Grodziska pozwał Jakuba Gnińskiego z Gnina o to, że zmienił przekopem bieg wody płynącej od dawna ze stawu Jezierzyska należącego do wsi Zdrój w kierunku Grodziska, kierując ją w stronę Ruchocic[4].
Miejscowość odnotowały historyczne rejestry podatkowe. W 1530 miał miejsce pobór podatków od 7 łanów, a od karczmy 3 grosze. W 1563 pobrano opłaty od 13 łanów, karczmy dorocznej. W 1564 we wsi było 19 łanów. W latach 1603–07 w Ruchocicach było 14 łanów osiadłych oraz 6 łanów folwarcznych[4].
Wskutek II rozbioru Polski w 1793 wieś przeszła pod władanie Prus i jak cała Wielkopolska znalazła się w zaborze pruskim. W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815–1848) miejscowość wzmiankowana jako Ruchocice należała do wsi większych w ówczesnym powiecie babimojskim rejencji poznańskiej[5]. Ruchocice należały do rakoniewickiego okręgu policyjnego tego powiatu i stanowiły siedzibę majątku Ruchocice, który należał wówczas do Zastrowa[5]. Według spisu urzędowego z 1837 roku Ruchocice liczyły 308 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 32 dymy (domostwa)[5].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Urodził się tu Józef Marian Wojciechowski – dziennikarz, porucznik rezerwy Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 117629
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1103 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ a b c d e Gąsiorowski 2001 ↓, s. 203–204.
- ↑ a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜stwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 190.
- ↑ BETA Księgi Cmentarne [online], ksiegicmentarne.muzeumkatynskie.pl [dostęp 2018-09-23] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Antoni Gąsiorowski: Słownik historyczno-geograficzny województwa poznańskiego w średniowieczu, cz. IV (R – S), zeszyt 1, hasło „Ruchocice”. Poznań: Wydawnictwo PTPN, 2001, s. 203–204.