Rudolf Wiesner

Rudolf Wiesner

Data i miejsce urodzenia	11 grudnia 1890 Aleksandrowice
Data i miejsce śmierci	14 czerwca 1974 Fritzlar
Senator V kadencji (II RP)
Okres	od 1938 do 1939
Przynależność polityczna	Partia Młodoniemiecka w Polsce

Grupa volksdeutschów z Polski po otrzymaniu z rąk Adolfa Hitlera honorowych odznak. Od lewej: Ludwig Wolff z Łodzi, Otto Ulitz z Katowic, gauleiter Josef Wagner z Wrocławia, burmistrz Rudolf Wiesner z Bielska-Białej, obergruppenfuhrer Werner Lorenz, senator Erwin Hasbach z Ciechocinka, baron Gero von Gersdorff z Wielkopolski, Weiss z Jarocina

Rudolf Ernst Wiesner (ur. 11 grudnia 1890 w Aleksandrowicach na Śląsku Cieszyńskim, zm. 14 czerwca 1974 we Fritzlar w Hesji) – działacz mniejszości niemieckiej na Śląsku Cieszyńskim, senator RP (1935–1939), burmistrz Bielska w latach 1939–1945.

Życiorys

Pochodził z rodziny robotniczej. Ukończył liceum w Bielsku i Wydział Budowlany Politechniki w Grazu.

W 1922 wybrany na radnego Bielska, którą to funkcję sprawował do wybuchu wojny. W 1935 został wiceburmistrzem miasta. W latach 1931–1939 stał na czele Partii Młodoniemieckiej w Polsce (Jungdeutsche Partei in Polen) o jawnie nacjonalistycznym, a później i nazistowskim charakterze.

W 1935 opowiedział się przeciwko bojkotowi wyborów przez mniejszość niemiecką, za co prezydent Ignacy Mościcki mianował go senatorem, którym pozostał do 1939. Zaangażowany w działalność V kolumny hitlerowskiej w Polsce w 1939 został aresztowany przez policję. Zwolniony dzięki immunitetowi, uciekł do Wolnego Miasta Gdańska. Hans Frank powołał go do administracji Generalnego Gubernatorstwa.

W czasie okupacji niemieckiej pełnił funkcję burmistrza połączonych miast Bielska i Białej. W latach 1940–1945 zasiadał w Reichstagu. Po 1945 zamieszkał na terenie RFN.

Bibliografia

• (red. Jacek Majchrowski), Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994