Przejdź do zawartości

Skalice

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skalice
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

ząbkowicki

Gmina

Ziębice

Wysokość

205-212 m n.p.m.

Liczba ludności (2011)

123[2]

Strefa numeracyjna

74

Kod pocztowy

57-210[3]

Tablice rejestracyjne

DZA

SIMC

0856913

Położenie na mapie gminy Ziębice
Mapa konturowa gminy Ziębice, u góry znajduje się punkt z opisem „Skalice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Skalice”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Skalice”
Położenie na mapie powiatu ząbkowickiego
Mapa konturowa powiatu ząbkowickiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Skalice”
Ziemia50°39′24″N 17°02′42″E/50,656667 17,045000[1]

Skalicewieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie ząbkowickim, w gminie Ziębice.

Podział administracyjny

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.

Nazwa pochodzi od polskiej nazwy skały[4]. Heinrich Adamy w swoim dziele o nazwach miejscowych na Śląsku wydanym w 1888 roku we Wrocławiu wymienia najwcześniejszą nazwę miejscowości w staropolskiej formie "Skalicz" podając jej znaczenie jako "Felsengund" czyli w tłumaczeniu "Kamienny fundament"[4]. Niemcy fonetycznie zgermanizowali nazwę miejscowości na "Skalitz"[4] w wyniku czego utraciła ona swoje pierwotne znaczenie.

Nazwę miejscowości w zlatynizowanych, staropolskich formach Skalicz[5] oraz Scalizi notuje wraz z sąsiednimi wsiami jak Raczyce, Witostowice oraz Jaworowice spisana po łacinie w latach 1269–1273 Księga henrykowska w następującym fragmencie: "Sed sciendum, quod nunc in ipso territorio Colacsowe consistunt nunc quedam villule, quarum nomina sunt hec: Withostowizi cum suo circuitu, Rascizhci, Scalizci, Iauorowizi"[6][7] Miejscowość została wymieniona w formie Scalicz w 1333 roku w łacińskim dokumencie wydanym we Wrocławiu przez księcia śląskiego Bolka[8].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wieś stanowiła niegdyś część terytorium Kołacza z Witostowic i była własnością rycerską. W 1239 r. część wsi należała do proboszcza henrykowskiego Mikołaja, który darował ją klasztorowi, a w 1259 r. klasztor odkupił resztę wsi i od tego czasu aż do 1810 r. pozostawała własnością cysterską[9].

Szlaki turystyczne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 123061
  2. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1169 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. a b c Heinrich Adamy, Die schlesischen Ortsnamen, ihre Entstehung und Bedeutung. Ein Bild aus der Vorzeit, wyd. 2, Breslau: Verlag von Priebatsch’s Buchhandlung, 1888, s. 58, OCLC 456751858 (niem.).
  5. Gustav Adolf Stenzel 1854 ↓, s. 137.
  6. Henryk Łowmiański 1967 ↓, s. 35.
  7. Księga Henrykowska tom I, par. 36, s.254, 1269–1273.
  8. Colmar Grünhagen 1854 ↓, s. 200.
  9. Jerzy Organiściak, Szlak Cysterski na Ziemi Ząbkowickiej, s. 7 (pol.).
  10. Informacje zawarte na stronie PTTK Strzelin; dostęp: 9.07.2017

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Henryk Łowmiański: Początki Polski. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Naukowe, 1967.
  • Colmar Grünhagen: Codex Diplomaticus Silesiae T.22 Regesten zur schlesischen Geschichte 1327-1333. Breslau: E. Wohlfarth's Buchhandlung, 1903.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]