Solinka (rzeka)
| ||
 Solinka w Cisnej | ||
| Kontynent | Europa | |
| Państwo |  Polska
| |
| Województwo |  podkarpackie
| |
| Lokalizacja | Bieszczady Zachodnie | |
| Rzeka | ||
| Długość | 48,1 km | |
| Powierzchnia zlewni | 376,7 km² | |
| Średni przepływ | 8,5 m/s m³/s Terka[1] | |
| Źródło | ||
| Miejsce | Masyw Hyrlatej | |
| Wysokość | ok. 1000 m n.p.m. | |
| Współrzędne | 49°08′39,5″N 22°17′02,7″E/49,144306 22,284083 | |
| Ujście | ||
| Recypient | San (Jezioro Solińskie) | |
| Miejsce | Bukowiec | |
| Wysokość | ok. 410 m n.p.m. | |
| Współrzędne | 49°19′22,9″N 22°25′16,7″E/49,323028 22,421306 | |
Położenie na mapie Bieszczadów Zachodnich   źródło  ujście | ||
Położenie na mapie Polski  źródło ujście | ||
Solinka – rzeka w Bieszczadach Zachodnich, największy po Osławie bieszczadzki dopływ Sanu. Ma 48,1 km długości[2] i jest pod tym względem trzecia w Bieszczadach. Jej źródła znajdują się na południowych stokach Rosochy w masywie Hyrlatej, na wysokości ok. 1000 m n.p.m. Uchodzi do Jeziora Solińskiego we wsi Bukowiec (poziom wody ok. 410 m n.p.m.).
Na początku opływa od zachodu masyw Hyrlatej, przepływając przez miejscowość Solinka. Następnie płynie w kierunku wschodnim, przez Żubracze oraz Majdan, oddzielając Wysoki Dział od pasma granicznego. Dalej, za Cisną, czyli największą miejscowością leżącą nad tą rzeką, jej dolina jest granicą pomiędzy Pasmem Łopiennika i Durnej a należącym do pasma granicznego grzbietem Jasła. W rejonie Dołżycy skręca na północ i wpływa pomiędzy masywy Łopiennika oraz Falowej. Za wsią Buk wpada z prawej strony największy dopływ – Wetlina. Następnie, przez Polanki, Terkę oraz Bukowiec, osiąga Jezioro Solińskie. Jej wody tworzą zachodnią część zbiornika, która w okolicach Polańczyka łączy się z Sanem płynącym we wschodnim odgałęzieniu.
Ponad połowa długości (27 km – 56%) przepływa przez Gminę Cisna[2].
Ważniejsze dopływy[edytuj | edytuj kod]
- prawe:
- Roztoczka
- Dołżyczka
- Wetlina
- lewe:
- Wołkowyjka
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Serwis Pogodowy IMGW
- ↑ a b Krukar 1996 ↓, s. 9-10.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bieszczady i Góry Sanocko-Turczańskie. Mapa turystyczna. Skala 1:75000. Wydanie trzecie. Warszawa: PPWK SA. ISBN 83-7329-436-8.
- Bieszczadzkie rzeki i potoki. [dostęp 7 lipca 2008].
- Wojciech Krukar: Środowisko geograficzne gminy Cisna. W: Stanisław Kryciński: Bieszczady. Słownik historyczno-krajoznawczy. Część 2. Gmina Cisna. Warszawa: Wydawnictwo Stanisław Kryciński, 1996. ISBN 83-85531-07-6.
| ||||||