Chocz: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Historia: drobne redakcyjne, drobne merytoryczne, źródła/przypisy |
drobne redakcyjne |
||
Linia 46: | Linia 46: | ||
== Ciekawostka == |
== Ciekawostka == |
||
* w kościele kolegiackim w Choczu pochowane jest serce ostatniego [[kardynał]]a [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Rzeczypospolitej Obojga Narodów]], [[Jan Aleksander Lipski|Jana Aleksandra Lipskiego]]. |
* w kościele kolegiackim w Choczu pochowane jest serce ostatniego [[kardynał]]a [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Rzeczypospolitej Obojga Narodów]], [[Jan Aleksander Lipski|Jana Aleksandra Lipskiego]]. |
||
{{Przypisy}} |
|||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
Wersja z 20:32, 26 cze 2013
{{{rodzaj miejscowości}}} | |
Państwo | wielkopolskie |
---|---|
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2006) |
1797 |
Strefa numeracyjna |
(+48) 62 |
Kod pocztowy |
63-313 |
Tablice rejestracyjne |
PPL |
SIMC | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie Polski Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:airport} | |
Strona internetowa |
Chocz – wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie pleszewskim, w gminie Chocz. Położona nad Prosną, na skraju Równiny Rychwalskiej. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.
Historia
W średniowieczu gród książęcy wzmiankowany od 1294 roku pod nazwą Chodecz. W XIV wieku Kazimierz III Wielki nakazał w Choczu wybudowanie niewielkiego zamku służącego mu jako stacja na trasie łączącej jego rezydencje w Kaliszu i Pyzdrach[1]. W tym też czasie osada przygrodowa uzyskała prawa miejskie. Miasto prywatne, własność rodów wielkopolskich: Chodeckich, Ostrorogów, Marszewskich, Mycielskich, Lipskich, Raczyńskich. W okresie reformacji za sprawą rodziny Marszewskich w latach 1555-1620 Chocz stanowił ośrodek życia religijnego braci czeskich. W XVII wieku miasto przeszło na własność rodu Lipskich. Za sprawą biskupa Andrzeja Lipskiego do miasta zostali sprowadzeni reformaci i wprowadzono kontrreformację. W XVIII wieku miasto podupadło. Od 1793 roku znajdowało się w zaborze pruskim, od 1807 roku w Księstwie Warszawskim, od 1815 w Królestwie Polskim. Było miastem przygranicznym. W 1870 nakazem władz carskich Chocz utracił prawa miejskie. W okresie międzywojennym miejscowość rozwinęła się jako lokalny ośrodek usługowy oraz rzemieślniczy. W latach 1939-1945 wieś została włączona do Niemiec.
Zabytki
- barokowa kolegiata Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, wybudowany na przełomie XVII i XVIII wieku
- barokowy pałac infułatów z 1790 roku wzniesiony na miejscu dawnego zamku, obecnie plebania.
- barokowy kościół klasztorny św. Michała Archanioła z XVIII wieku
- klasztor reformatów z XVIII wieku, skasowany w 1957, ponownie użytkowany przez franciszkanów z prowincji katowickiej od 2005 roku; w okresie międzywojennym miejsce pobytu o. Euzebiusza Huchrackiego
- zachowany historyczny układ urbanistyczny miejscowości
- dawna rosyjska strażnica graniczna z XIX wieku
- dwa metalowe słupy graniczne z czasów Królestwa Kongresowego
- dawna plebania kościoła parafialnego św. Wawrzyńca
- wolnostojąca figura św. Wawrzyńca w miejscu zniszczonego w 1822 roku przez pożar kościoła parafialnego
Ciekawostka
- w kościele kolegiackim w Choczu pochowane jest serce ostatniego kardynała Rzeczypospolitej Obojga Narodów, Jana Aleksandra Lipskiego.
- ↑ Tomasz Olszacki, Piotr Lasek "Zanim powstała Rzeczpospolita - zamki Królestwa Polskiego w dobie późnego średniowiecza"