Moduł Younga: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
m Wycofano edycje użytkownika 46.171.147.145 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to 178.36.83.32. |
||
Linia 80: | Linia 80: | ||
| align="center"| 1050–1200 |
| align="center"| 1050–1200 |
||
|} |
|} |
||
'''Moduł Younga''' ('''''E''''') – inaczej |
'''Moduł Younga''' ('''''E''''') – inaczej '''moduł odkształcalności liniowej''' albo '''moduł (współczynnik) sprężystości podłużnej''' (w [[układ SI|układzie jednostek SI]]) – wielkość określająca sprężystość materiału. Wyraża ona, charakterystyczną dla danego materiału, zależność [[odkształcenie#Odkształcenie liniowe osiowe|względnego odkształcenia liniowego]] ''ε'' materiału od [[naprężenie|naprężenia]] ''σ'', jakie w nim występuje w zakresie odkształceń sprężystych. |
||
:: <math>E = \frac{\sigma}{\varepsilon}</math> |
:: <math>E = \frac{\sigma}{\varepsilon}</math> |
Wersja z 11:20, 16 gru 2015
Materiał | Moduł Younga (E) GPa |
---|---|
Guma | 0,01–0,10 |
Polietylen (LDPE) | 0,2 |
Polipropylen (PP) | 1,5–2,0 |
Osłonka wirusa | 1–3 |
Poli(tereftalan etylenu) (PET) | 2,0–2,5 |
Polistyren (PS) | 3,0–3,5 |
Nylon | 2–4 |
Drewno dębowe (wzdłuż włókien) |
11 |
Ołów | 16 |
Beton (ściskany) |
>27 |
Magnez (Mg) | 45 |
Cyna | 47 |
Stop glinu (aluminium) (Al) | 69 |
Szkło (SiO2, Na2CO3, CaCO3) |
72 |
Cynk | 84 |
Miedź | 110-135 |
Mosiądz (Cu, Zn) i Brąz (Cu, Sn) |
103–124 |
Tytan (Ti) | 105–120 |
Kompozyt z włókna węglowego |
150 |
Żelazo kute i stal | 190–210 |
Wolfram (W) | 400–410 |
Węglik krzemu (SiC) | 450 |
Węglik tytanu (TiC) | 450–650 |
Nanorurka | >1000[1] |
Diament (C) | 1050–1200 |
Moduł Younga (E) – inaczej moduł odkształcalności liniowej albo moduł (współczynnik) sprężystości podłużnej (w układzie jednostek SI) – wielkość określająca sprężystość materiału. Wyraża ona, charakterystyczną dla danego materiału, zależność względnego odkształcenia liniowego ε materiału od naprężenia σ, jakie w nim występuje w zakresie odkształceń sprężystych.
Jednostką modułu Younga jest paskal, czyli N/m².
Moduł Younga jest hipotetycznym naprężeniem, które wystąpiłoby przy dwukrotnym wydłużeniu próbki materiału, przy założeniu, że jej przekrój nie ulegnie zmianie (założenie to spełnione jest dla hipotetycznego materiału o współczynniku Poissona ).
Wielkość została nazwana na cześć angielskiego fizyka i lekarza Thomasa Younga.
W przypadku materiału izotropowego moduł Younga powiązany jest z innymi stałymi materiałowymi:
gdzie:
- – moduł Kirchhoffa,
- – Liczba Poissona,
- – moduł Helmholtza,
- i – stałe Lamégo.