Edward Burne-Jones: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Usunięto kategorię "Brytyjscy malarze"; Dodano kategorię "Brytyjscy malarze modernizmu" za pomocą HotCat |
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Drobne redakcyjne - poprawki linków, apostrofów, cudzysłowów... |
||
Linia 3: | Linia 3: | ||
Sir '''Edward Coley Burne-Jones''' (ur. [[28 sierpnia]] [[1833]] w [[Birmingham]], zm. [[17 czerwca]] [[1898]] w [[Londyn]]ie) – angielski malarz, jeden z czołowych przedstawicieli nurtu [[prerafaelici|prerafaelitów]]. |
Sir '''Edward Coley Burne-Jones''' (ur. [[28 sierpnia]] [[1833]] w [[Birmingham]], zm. [[17 czerwca]] [[1898]] w [[Londyn]]ie) – angielski malarz, jeden z czołowych przedstawicieli nurtu [[prerafaelici|prerafaelitów]]. |
||
Początkowo zamierzał pracować w [[handel|handlu]]. Od piętnastego roku życiu uczył się rysunku. Będąc pod wpływem [[mistycyzm]]u zainteresował się [[teologia|teologią]]. Rozpoczął studia artystyczne na Exeter College na [[ |
Początkowo zamierzał pracować w [[handel|handlu]]. Od piętnastego roku życiu uczył się rysunku. Będąc pod wpływem [[mistycyzm]]u zainteresował się [[teologia|teologią]]. Rozpoczął studia artystyczne na Exeter College na [[Oksford]]zie, gdzie poznał swego najlepszego przyjaciela, [[William Morris|Williama Morrisa]], z którym podróżował po [[Francja|Francji]] i poznawał tajniki sztuki [[średniowiecze|średniowiecza]] i [[renesans]]u. |
||
Twórczość Burne'a-Jonesa pozostaje pod wpływem mistyki europejskiego średniowiecza (zwłaszcza włoskiego i francuskiego), legend, epopei, motywów mitycznych i legendarnych (poszukiwanie Graala). Ulubionymi formami artystycznymi są dla Burne'a-Jonesa freski oraz witraże. Jednocześnie artysta stosuje liczne motywy roślinne ([[secesja (sztuka)|secesja]]) i pozostaje, zwłaszcza w swej późnej twórczości, pod wpływem malarstwa [[prymitywizm (malarstwo)|prymitywistów]]. |
Twórczość Burne'a-Jonesa pozostaje pod wpływem mistyki europejskiego średniowiecza (zwłaszcza włoskiego i francuskiego), legend, epopei, motywów mitycznych i legendarnych (poszukiwanie Graala). Ulubionymi formami artystycznymi są dla Burne'a-Jonesa freski oraz witraże. Jednocześnie artysta stosuje liczne motywy roślinne ([[secesja (sztuka)|secesja]]) i pozostaje, zwłaszcza w swej późnej twórczości, pod wpływem malarstwa [[prymitywizm (malarstwo)|prymitywistów]]. |
||
Linia 31: | Linia 31: | ||
{{Kontrola autorytatywna}} |
{{Kontrola autorytatywna}} |
||
{{ |
{{SORTUJ:Burne-Jones, Edward}} |
||
[[Kategoria:Brytyjscy malarze modernizmu]] |
[[Kategoria:Brytyjscy malarze modernizmu]] |
||
[[Kategoria:Urodzeni w 1833]] |
[[Kategoria:Urodzeni w 1833]] |
Wersja z 17:27, 30 maj 2016
Sir Edward Coley Burne-Jones (ur. 28 sierpnia 1833 w Birmingham, zm. 17 czerwca 1898 w Londynie) – angielski malarz, jeden z czołowych przedstawicieli nurtu prerafaelitów.
Początkowo zamierzał pracować w handlu. Od piętnastego roku życiu uczył się rysunku. Będąc pod wpływem mistycyzmu zainteresował się teologią. Rozpoczął studia artystyczne na Exeter College na Oksfordzie, gdzie poznał swego najlepszego przyjaciela, Williama Morrisa, z którym podróżował po Francji i poznawał tajniki sztuki średniowiecza i renesansu.
Twórczość Burne'a-Jonesa pozostaje pod wpływem mistyki europejskiego średniowiecza (zwłaszcza włoskiego i francuskiego), legend, epopei, motywów mitycznych i legendarnych (poszukiwanie Graala). Ulubionymi formami artystycznymi są dla Burne'a-Jonesa freski oraz witraże. Jednocześnie artysta stosuje liczne motywy roślinne (secesja) i pozostaje, zwłaszcza w swej późnej twórczości, pod wpływem malarstwa prymitywistów.
Na krótko przed śmiercią malarza królowa Wiktoria przyznała Burne'owi-Jonesowi tytuł barona.
Edward Burne-Jones jest autorem artystycznego portretu legendarnej szczecińskiej zielarki Sydonii von Borck oraz jej siostry, Clary von Borck.
Wybrane prace
- Sydomia vob Bork, 1860, Tate Britain, Londyn,
- Księżniczka Sarba prowadzona przez smoka, 1866, kolekcja prywatna,
- Astrologia, 1863-1864, kolekcja prywatna,
- Pochwała Wenus, 1868, Laing Art Gallery, Newcastle upon Tyne,
- Maria Zambako, 1870, Neuss Clemens Sels Museum,
- Oczarowanie Merlina, 1870-1874, Lady Lever Art Gallery, Port Sunlight,
- Złote schody, Tate Britain,
- Wieczorny odpoczynek, 1893, Tate Britain,
- Miłość wśród ruin, 1870-1873, Wolverhampton.
Bibliografia
- Gabriele Crepaldi: Rossetti i prerafaelici. Warszawa: Rzeczpospolita, 2006. ISBN 978-83-60688-07-6.
Linki zewnętrzne
- Edward Burne-Jones w Artcyclopedia.com. [dostęp 23.04.2010]. (ang.).
- ISNI: 0000000109054660
- VIAF: 59120251
- ULAN: 500001381
- LCCN: n79120945
- GND: 118517767
- NDL: 00464033
- LIBRIS: zw9cd6qh1kbr57f
- BnF: 12142507q
- SUDOC: 027627853
- NLA: 36538712
- NKC: xx0079021
- DBNL: burn011
- BNE: XX1218049
- NTA: 069112215
- BIBSYS: 90713759
- CiNii: DA01562822
- Open Library: OL4335979A
- PLWABN: 9810556859705606
- NUKAT: n2006131700
- OBIN: 4051
- J9U: 987007297218405171
- PTBNP: 1599050
- CANTIC: a12179632
- LNB: 000332085
- NSK: 000168279
- CONOR: 37147235
- KRNLK: KAC2018P4751
- LIH: LNB:CBho;=Bs
- WorldCat: lccn-n79120945