Ch-29

Ch-29L

Mołnija Ch-29 (kod NATO AS-14 Kedge) – sowiecki pocisk rakietowy klasy powietrze-ziemia.

Ch-29 została skonstruowana w biurze konstrukcyjnym Mołnija kierowanym przez Matusa Bisnowata, zajmującym się głównie konstruowaniem pocisków klasy powietrze-powietrze. Ch-29 powstała w połowie lat 70. jako pocisk przeznaczony do zwalczania celów silnie umocnionych, uzupełnienie lżejszej Ch-25M (obie rakiety mają zbliżony zasięg ok. 10 km). Pocisk jest produkowany w czterech wersjach:

• Ch-29L (ozn. fabryczne izdielije 63) - wersja naprowadzająca się na cel podświetlony promieniem lasera. Podświetlacz może znajdować się na samolocie przenoszącym pocisk, innym samolocie lub na ziemi.
• Ch-29ML (izdielije 63M) - udoskonalona wersja Ch-29L.
• Ch-29T (izdielije 64) - wersja naprowadzająca się na kontrastowy optycznie obiekt wskazany przez pilota.
• Ch-29D - eksportowa wersja z głowicą termowizyjną.

Rakieta Ch-29 jest przenoszona przez samoloty lotnictwa taktycznego. Początkowo zintegrowano ją z samolotami MiG-27, Su-17 i Su-24, później także z Su-25. Rakieta Ch-29 znajduje się na uzbrojeniu Sił Powietrznych RP.

Dane taktyczno-techniczne

	Ch-29L	Ch-29T
Masa	657 kg	680 kg
Masa głowicy bojowej	317 kg	317 kg
Długość	3,875 m	3,875 m
Średnica kadłuba	0,38 m	0,38 m
Rozpiętość	0,78 m	0,78 m
Prędkość	600 m/s	600 m/s
Zasięg	8-10 km	8-10 km

Bibliografia

• Piotr Butowski. Przegląd rosyjskich pocisków kierowanych klasy powietrze-ziemia i powietrze-woda. „Nowa Technika Wojskowa”. 1995. Nr. 3. s. s. 15-19. ISSN 1230-1655.