Wilhelm Kubsz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Kelvin (dyskusja | edycje)
właśc. data
drobne redakcyjne, kat.
Linia 1: Linia 1:
'''Wilhelm Franciszek Kubsz''' (ur. [[29 marca]] [[1911]] w [[Gliwice|Gliwicach]], zm. [[24 lipca]] [[1978]] w [[Jelenia Góra|Jeleniej Górze]]) – [[kapelan]] [[Ludowe Wojsko Polskie|Wojska Polskiego]].
'''Wilhelm Franciszek Kubsz''' (ur. 29 marca 1911 w [[Gliwice|Gliwicach]], zm. 24 lipca 1978 w [[Jelenia Góra|Jeleniej Górze]]) – [[kapelan]] [[Ludowe Wojsko Polskie|Wojska Polskiego]].


== Życiorys ==
== Życiorys ==
Linia 13: Linia 13:


Zmarł w Jeleniej Górze, gdzie został pochowany na cmentarzu komunalnym. 18 lutego 1993 Rada Miejska Jeleniej Góry nadała imię kapelana jednej z ulic okalających były jeleniogórski kościół garnizonowy. Odznaczony m.in. Krzyżami Kawalerskim, Oficerskim i Komandorskim [[Order Odrodzenia Polski|Orderu Odrodzenia Polski]], [[Order Krzyża Grunwaldu|Krzyżem Grunwaldu]] i [[Krzyż Walecznych|Walecznych]]<ref>„[[Życie Warszawy]]”, nr 175 z 26 lipca 1978, s. 11 (nekrolog)</ref>, a także (pośmiertnie) [[Order Virtuti Militari|Krzyżem Virtuti Militari]] IV klasy.
Zmarł w Jeleniej Górze, gdzie został pochowany na cmentarzu komunalnym. 18 lutego 1993 Rada Miejska Jeleniej Góry nadała imię kapelana jednej z ulic okalających były jeleniogórski kościół garnizonowy. Odznaczony m.in. Krzyżami Kawalerskim, Oficerskim i Komandorskim [[Order Odrodzenia Polski|Orderu Odrodzenia Polski]], [[Order Krzyża Grunwaldu|Krzyżem Grunwaldu]] i [[Krzyż Walecznych|Walecznych]]<ref>„[[Życie Warszawy]]”, nr 175 z 26 lipca 1978, s. 11 (nekrolog)</ref>, a także (pośmiertnie) [[Order Virtuti Militari|Krzyżem Virtuti Militari]] IV klasy.

{{Przypisy}}


== Zobacz też ==
== Zobacz też ==
* [[Ulica Księdza Pułkownika Wilhelma Kubsza w Wodzisławiu Śląskim]]
* [[Ulica Księdza Pułkownika Wilhelma Kubsza w Wodzisławiu Śląskim]]

{{Przypisy}}


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
Linia 24: Linia 24:
* Andrzej Topol, ''Wilhelm Kubsz'', Katowice 1983
* Andrzej Topol, ''Wilhelm Kubsz'', Katowice 1983


{{DEFAULTSORT:Kubsz Wilhelm}}
{{SORTUJ:Kubsz Wilhelm}}
[[Kategoria:Członkowie Związku Patriotów Polskich]]
[[Kategoria:Członkowie Związku Patriotów Polskich]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Jelenią Górą]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Jelenią Górą]]
Linia 36: Linia 36:
[[Kategoria:Polscy prezbiterzy oblaccy]]
[[Kategoria:Polscy prezbiterzy oblaccy]]
[[Kategoria:Kapelani polskich sił zbrojnych podczas II wojny światowej]]
[[Kategoria:Kapelani polskich sił zbrojnych podczas II wojny światowej]]
[[Kategoria:Kapelani Wojska Polskiego]]
[[Kategoria:Kapelani ludowego Wojska Polskiego]]
[[Kategoria:Posłowie do Krajowej Rady Narodowej]]
[[Kategoria:Posłowie do Krajowej Rady Narodowej]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1911]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1911]]
[[Kategoria:Zmarli w 1978]]
[[Kategoria:Zmarli w 1978]]
[[Kategoria:Żołnierze ludowego Wojska Polskiego - uczestnicy walk na froncie wschodnim]]
[[Kategoria:Żołnierze ludowego Wojska Polskiego - uczestnicy walk na froncie wschodnim]]
[[Kategoria:Polskie Siły Zbrojne w ZSRR 1943-1944]]

Wersja z 10:08, 13 sie 2016

Wilhelm Franciszek Kubsz (ur. 29 marca 1911 w Gliwicach, zm. 24 lipca 1978 w Jeleniej Górze) – kapelan Wojska Polskiego.

Życiorys

Pochodził z wieloletniej rodziny górnośląskiej. Ojciec pracował jako kolejarz, brał udział w powstaniach śląskich. W 1914 rodzina przeprowadziła się do Wodzisławia Śląskiego, gdzie ukończył szkołę podstawową. Następnie studiował w seminarium duchownym oo. oblatów w Lublińcu, po czym wstąpił do nowicjatu Zgromadzenia Oblatów Misjonarzy Maryi Niepokalanej w Markowicach.

Studiował filozofię w Krobi oraz teologię w Obrze, podczas studiów zdobył uprawnienia technika dentystycznego. W czerwcu 1936 przyjął święcenia kapłańskie. Pracował jako ekonom w Seminarium Duchownym w Obrze, był wikarym w Łuninie na Polesiu.

Po 17 września 1939 został wikariuszem przy dziekanie Poczobucie-Odlanickim, sprawował dozór nad parafią Puzicze koło Baranowicz. Po 1941 zagrożony aresztowaniem ze strony Niemców przystąpił do oddziału partyzantów radzieckich płk. Wasiliewa. Po utworzeniu w ZSRR 1 Dywizji Piechoty im. Generała Tadeusza Kościuszki został jej kapelanem, później płk dypl. Zygmunt Berling mianował go majorem. Otrzymał uprawnienia delegata apostolskiego na terytorium ZSRR. Po sformowaniu 1 Korpusu został jego dziekanem. Redagował katolicki dodatek do pisma "Żołnierz Wolności" pod nazwą "Bóg i Ojczyzna". Po przejściu frontu wschodniego pod koniec 1943, w Katyniu 30 stycznia 1944 podczas uroczystości żałobnych upamiętniających ofiary zbrodni katyńskiej, w których uczestniczyli żołnierze 1 Korpusu PSZ w ZSRR, w wygłoszonym kazaniu potwierdził sprawstwo Niemców pomordowania polskich oficerów, tym samym artykułując tzw. „kłamstwo katyńskie”[1].

W 1944 został dziekanem Armii Polskiej w ZSRR. Brał udział w walkach na terytorium Polski, w styczniu 1945 zwolniono go jednak ze służby w wyniku konfliktu z generałem Rolą-Żymierskim.

Przed armią radziecką i polskim wojskiem ukrywał się w Górach Świętokrzyskich, gdzie ponownie wstąpił na ścieżki życia zakonnego, tym razem w klasztorze oo. oblatów w Świętym Krzyżu pod nazwiskiem pokrywkowym Franciszek Kopiec[2]. Przebywał także w Poznaniu, a następnie był misjonarzem ludowym w Gdańsku. W latach 1957–1964 był proboszczem w Laskowicach (gmina Jeżewo) w województwie kujawsko-pomorskim. W 1964 został kapelanem, a następnie proboszczem kościoła garnizonowego św. Elżbiety we Wrocławiu. Od 1969 do 1972 pełnił funkcję proboszcza parafii garnizonowej św. Kazimierza Królewicza w Katowicach. Natomiast w latach 1972–1978 był proboszczem garnizonu i parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Jeleniej Górze.

Zmarł w Jeleniej Górze, gdzie został pochowany na cmentarzu komunalnym. 18 lutego 1993 Rada Miejska Jeleniej Góry nadała imię kapelana jednej z ulic okalających były jeleniogórski kościół garnizonowy. Odznaczony m.in. Krzyżami Kawalerskim, Oficerskim i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Grunwaldu i Walecznych[3], a także (pośmiertnie) Krzyżem Virtuti Militari IV klasy.

Zobacz też

  1. Gustaw Butlow: W lesie katyńskim. Nad mogiłą ofiar zbrodni niemieckiej. W: Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Relacje, wspomnienia, publicystyka. Warszawa: Alfa, 1989, s. 224-225. ISBN 83-7001-296-5.
  2. Jan Wiesław Wysocki. Duszpasterstwo wojskowe w Armii Polskiej w ZSRR i w I Armii Wojska Polskiego. „Saeculum Christianum”. 2013 (20), s. 230. http://bazhum.muzhp.pl.+Muzeum Historii Polski. 
  3. Życie Warszawy”, nr 175 z 26 lipca 1978, s. 11 (nekrolog)

Bibliografia

  • Ze Wschodu z kapelanem: rzecz o księdzu - kapelanie 1 Polskiej Dywizji Piechoty imienia Tadeusza Kościuszki Pułkowniku Wilhelmie Franciszku Kubszu, Nadarzyn 1998
  • Piotr Hojka, Wodzisław Śląski i ziemia wodzisławska w czasie II wojny światowej, Wodzisław Śląski 2011
  • Andrzej Topol, Wilhelm Kubsz, Katowice 1983