Wilhelm Kubsz: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
właśc. data |
drobne redakcyjne, kat. |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Wilhelm Franciszek Kubsz''' (ur. |
'''Wilhelm Franciszek Kubsz''' (ur. 29 marca 1911 w [[Gliwice|Gliwicach]], zm. 24 lipca 1978 w [[Jelenia Góra|Jeleniej Górze]]) – [[kapelan]] [[Ludowe Wojsko Polskie|Wojska Polskiego]]. |
||
== Życiorys == |
== Życiorys == |
||
Linia 13: | Linia 13: | ||
Zmarł w Jeleniej Górze, gdzie został pochowany na cmentarzu komunalnym. 18 lutego 1993 Rada Miejska Jeleniej Góry nadała imię kapelana jednej z ulic okalających były jeleniogórski kościół garnizonowy. Odznaczony m.in. Krzyżami Kawalerskim, Oficerskim i Komandorskim [[Order Odrodzenia Polski|Orderu Odrodzenia Polski]], [[Order Krzyża Grunwaldu|Krzyżem Grunwaldu]] i [[Krzyż Walecznych|Walecznych]]<ref>„[[Życie Warszawy]]”, nr 175 z 26 lipca 1978, s. 11 (nekrolog)</ref>, a także (pośmiertnie) [[Order Virtuti Militari|Krzyżem Virtuti Militari]] IV klasy. |
Zmarł w Jeleniej Górze, gdzie został pochowany na cmentarzu komunalnym. 18 lutego 1993 Rada Miejska Jeleniej Góry nadała imię kapelana jednej z ulic okalających były jeleniogórski kościół garnizonowy. Odznaczony m.in. Krzyżami Kawalerskim, Oficerskim i Komandorskim [[Order Odrodzenia Polski|Orderu Odrodzenia Polski]], [[Order Krzyża Grunwaldu|Krzyżem Grunwaldu]] i [[Krzyż Walecznych|Walecznych]]<ref>„[[Życie Warszawy]]”, nr 175 z 26 lipca 1978, s. 11 (nekrolog)</ref>, a także (pośmiertnie) [[Order Virtuti Militari|Krzyżem Virtuti Militari]] IV klasy. |
||
⚫ | |||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
||
* [[Ulica Księdza Pułkownika Wilhelma Kubsza w Wodzisławiu Śląskim]] |
* [[Ulica Księdza Pułkownika Wilhelma Kubsza w Wodzisławiu Śląskim]] |
||
⚫ | |||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
Linia 24: | Linia 24: | ||
* Andrzej Topol, ''Wilhelm Kubsz'', Katowice 1983 |
* Andrzej Topol, ''Wilhelm Kubsz'', Katowice 1983 |
||
{{ |
{{SORTUJ:Kubsz Wilhelm}} |
||
[[Kategoria:Członkowie Związku Patriotów Polskich]] |
[[Kategoria:Członkowie Związku Patriotów Polskich]] |
||
[[Kategoria:Ludzie związani z Jelenią Górą]] |
[[Kategoria:Ludzie związani z Jelenią Górą]] |
||
Linia 36: | Linia 36: | ||
[[Kategoria:Polscy prezbiterzy oblaccy]] |
[[Kategoria:Polscy prezbiterzy oblaccy]] |
||
[[Kategoria:Kapelani polskich sił zbrojnych podczas II wojny światowej]] |
[[Kategoria:Kapelani polskich sił zbrojnych podczas II wojny światowej]] |
||
[[Kategoria:Kapelani Wojska Polskiego]] |
[[Kategoria:Kapelani ludowego Wojska Polskiego]] |
||
[[Kategoria:Posłowie do Krajowej Rady Narodowej]] |
[[Kategoria:Posłowie do Krajowej Rady Narodowej]] |
||
[[Kategoria:Urodzeni w 1911]] |
[[Kategoria:Urodzeni w 1911]] |
||
[[Kategoria:Zmarli w 1978]] |
[[Kategoria:Zmarli w 1978]] |
||
[[Kategoria:Żołnierze ludowego Wojska Polskiego - uczestnicy walk na froncie wschodnim]] |
[[Kategoria:Żołnierze ludowego Wojska Polskiego - uczestnicy walk na froncie wschodnim]] |
||
[[Kategoria:Polskie Siły Zbrojne w ZSRR 1943-1944]] |
Wersja z 10:08, 13 sie 2016
Wilhelm Franciszek Kubsz (ur. 29 marca 1911 w Gliwicach, zm. 24 lipca 1978 w Jeleniej Górze) – kapelan Wojska Polskiego.
Życiorys
Pochodził z wieloletniej rodziny górnośląskiej. Ojciec pracował jako kolejarz, brał udział w powstaniach śląskich. W 1914 rodzina przeprowadziła się do Wodzisławia Śląskiego, gdzie ukończył szkołę podstawową. Następnie studiował w seminarium duchownym oo. oblatów w Lublińcu, po czym wstąpił do nowicjatu Zgromadzenia Oblatów Misjonarzy Maryi Niepokalanej w Markowicach.
Studiował filozofię w Krobi oraz teologię w Obrze, podczas studiów zdobył uprawnienia technika dentystycznego. W czerwcu 1936 przyjął święcenia kapłańskie. Pracował jako ekonom w Seminarium Duchownym w Obrze, był wikarym w Łuninie na Polesiu.
Po 17 września 1939 został wikariuszem przy dziekanie Poczobucie-Odlanickim, sprawował dozór nad parafią Puzicze koło Baranowicz. Po 1941 zagrożony aresztowaniem ze strony Niemców przystąpił do oddziału partyzantów radzieckich płk. Wasiliewa. Po utworzeniu w ZSRR 1 Dywizji Piechoty im. Generała Tadeusza Kościuszki został jej kapelanem, później płk dypl. Zygmunt Berling mianował go majorem. Otrzymał uprawnienia delegata apostolskiego na terytorium ZSRR. Po sformowaniu 1 Korpusu został jego dziekanem. Redagował katolicki dodatek do pisma "Żołnierz Wolności" pod nazwą "Bóg i Ojczyzna". Po przejściu frontu wschodniego pod koniec 1943, w Katyniu 30 stycznia 1944 podczas uroczystości żałobnych upamiętniających ofiary zbrodni katyńskiej, w których uczestniczyli żołnierze 1 Korpusu PSZ w ZSRR, w wygłoszonym kazaniu potwierdził sprawstwo Niemców pomordowania polskich oficerów, tym samym artykułując tzw. „kłamstwo katyńskie”[1].
W 1944 został dziekanem Armii Polskiej w ZSRR. Brał udział w walkach na terytorium Polski, w styczniu 1945 zwolniono go jednak ze służby w wyniku konfliktu z generałem Rolą-Żymierskim.
Przed armią radziecką i polskim wojskiem ukrywał się w Górach Świętokrzyskich, gdzie ponownie wstąpił na ścieżki życia zakonnego, tym razem w klasztorze oo. oblatów w Świętym Krzyżu pod nazwiskiem pokrywkowym Franciszek Kopiec[2]. Przebywał także w Poznaniu, a następnie był misjonarzem ludowym w Gdańsku. W latach 1957–1964 był proboszczem w Laskowicach (gmina Jeżewo) w województwie kujawsko-pomorskim. W 1964 został kapelanem, a następnie proboszczem kościoła garnizonowego św. Elżbiety we Wrocławiu. Od 1969 do 1972 pełnił funkcję proboszcza parafii garnizonowej św. Kazimierza Królewicza w Katowicach. Natomiast w latach 1972–1978 był proboszczem garnizonu i parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Jeleniej Górze.
Zmarł w Jeleniej Górze, gdzie został pochowany na cmentarzu komunalnym. 18 lutego 1993 Rada Miejska Jeleniej Góry nadała imię kapelana jednej z ulic okalających były jeleniogórski kościół garnizonowy. Odznaczony m.in. Krzyżami Kawalerskim, Oficerskim i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Grunwaldu i Walecznych[3], a także (pośmiertnie) Krzyżem Virtuti Militari IV klasy.
Zobacz też
- ↑ Gustaw Butlow: W lesie katyńskim. Nad mogiłą ofiar zbrodni niemieckiej. W: Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Relacje, wspomnienia, publicystyka. Warszawa: Alfa, 1989, s. 224-225. ISBN 83-7001-296-5.
- ↑ Jan Wiesław Wysocki. Duszpasterstwo wojskowe w Armii Polskiej w ZSRR i w I Armii Wojska Polskiego. „Saeculum Christianum”. 2013 (20), s. 230. http://bazhum.muzhp.pl.+Muzeum Historii Polski.
- ↑ „Życie Warszawy”, nr 175 z 26 lipca 1978, s. 11 (nekrolog)
Bibliografia
- Ze Wschodu z kapelanem: rzecz o księdzu - kapelanie 1 Polskiej Dywizji Piechoty imienia Tadeusza Kościuszki Pułkowniku Wilhelmie Franciszku Kubszu, Nadarzyn 1998
- Piotr Hojka, Wodzisław Śląski i ziemia wodzisławska w czasie II wojny światowej, Wodzisław Śląski 2011
- Andrzej Topol, Wilhelm Kubsz, Katowice 1983
- Członkowie Związku Patriotów Polskich
- Ludzie związani z Jelenią Górą
- Ludzie związani z Wodzisławiem Śląskim
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1944-1989)
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1944-1989)
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1944-1989)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych
- Odznaczeni Krzyżem Złotym Orderu Virtuti Militari (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Orderem Krzyża Grunwaldu
- Polscy prezbiterzy oblaccy
- Kapelani polskich sił zbrojnych podczas II wojny światowej
- Kapelani ludowego Wojska Polskiego
- Posłowie do Krajowej Rady Narodowej
- Urodzeni w 1911
- Zmarli w 1978
- Żołnierze ludowego Wojska Polskiego - uczestnicy walk na froncie wschodnim