William Turner: Różnice pomiędzy wersjami

William Turner
	; Autoportret z 1798
Imię i nazwisko	Joseph, Mallord William Turner
Data i miejsce urodzenia	23 kwietnia 1775 ; Londyn
Data i miejsce śmierci	19 grudnia 1851 ; Londyn
Narodowość	brytyjska
Dziedzina sztuki	malarstwo
Muzeum artysty	Tate Gallery
	Ważne dzieła
	Statek niewolniczy; Deszcz, para, szybkość;
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 15:46, 2 lut 2018

Joseph Mallord William Turner (ur. 23 kwietnia 1775^[a] w Londynie, zm. 19 grudnia 1851 tamże) – angielski malarz, znany przede wszystkim z romantycznych pejzaży. Uważany za prekursora impresjonizmu.

Jego obrazy charakteryzują się pięknymi barwami; głównie żółcieniami. Malarz świetnie umiał uchwycić światło na swoich pracach.

Jego najbardziej znane dzieła to Zachód słońca, Deszcz, para, szybkość, Upadek Kartaginy oraz Burza śnieżna na morzu.

Życiorys

Urodził się w rodzinie producenta peruk Williama Turnera, w domu nr 21 przy Maiden Lane w Covent Garden (aktualnie dzielnica Londynu). Matką Williama była Mary z domu Marshall. W roku 1785 został wysłany do wuja mieszkającego w Brentford, gdzie w wieku 14 lat rozpoczął naukę na kursach przygotowawczych do wstąpienia do Królewskiej Akademii Sztuki. Pierwszą akwarelę, scenę z Oxfordu, namalował mając 12 lat, w 1787 roku.

Odbył liczne podróże po Anglii i Europie. W 1790 po raz pierwszy wystawił swój obraz na Salonie Królewskiej Akademii Sztuki, a 10 lutego 1802 roku został członkiem tejże Akademii. Prowadził własną galerię, wiele podróżował po Anglii, wyjeżdżał do Francji (Paryż), Holandii, Szwajcarii i Włoch (Wenecja).

Zmarł w swoim domu w Chelsea, umierając miał powiedzieć: Słońce jest Bogiem. Został pochowany w londyńskiej Katedrze Św. Pawła.

William Turner zostawił po sobie blisko trzydzieści tysięcy prac, z których większość to szkice krajobrazu^[1]. Większość z nich (282 płótna olejne, 19 049 szkiców) przekazał w testamencie Galerii Narodowej w Londynie^[2].

Kalendarium

11 grudnia 1789 – został przyjęty do Królewskiej Akademii Sztuki po egzaminie zdanym przed Joshuą Reynoldsem, założycielem i pierwszym przewodniczącym Akademii.
1790 – czternastoletniemu artyście przyznano stypendium, umożliwiające nieodpłatne studia w Royal Academy
1791 – otrzymał pierwsze zlecenie – malowanie scenografii w londyńskim teatrze operowym Panteon przy Oxford Street
1792 – odbył podróż w górzyste rejony Walii
1793 – otrzymał nagrodę Wielkiej Srebrnej Palety Królewskiej Akademii Sztuki w kategorii rysunku pejzażowego
1794 – techniką akwaforty wykonano reprodukcję jednej z jego akwareli, przedstawiającej widok Rochester. Wkrótce ryciny oparte na jego obrazach zaczęły ukazywać się na łamach różnych ilustrowanych magazynów
1796 – Turner zaprezentował swój pierwszy obraz olejny – Rybacy na morzu
1797 – wyjechał do Krainy Jezior
1798 – związał się z Sarah Danby, wdową po muzyku Johnie Danby, matką trojga dzieci. Wyprowadził się od ojca, żeby zamieszkać przy Harley Street
1799 – przeprowadzka do Londynu i założenie samodzielnej pracowni malarskiej
4 listopada 1799 – został wybrany członkiem stowarzyszonym Królewskiej Akademii Sztuk
10 lutego 1802 – Turner został przyjęty w poczet pełnoprawnych członków Królewskiej Akademii Sztuki
15 lipca 1802 – wyruszył w podróż po Europie (odwiedził Francję (Muzeum w Luwrze), Szwajcarię (Alpy)) – wrażenia z tej podroży wywarły decydujący wpływ na jego twórczość
1803 – rozpoczął budowę własnej galerii – uwidocznił się zmysł ekonomiczny malarza
1804 – zmarła jego matka. Turner otworzył galerię przy Harley Street
1806 – artysta rozpoczął pracę nad zbiorem szkiców – Liber studiorum (Księga studiów)
1817-1820 – druga podróż Turnera do Europy, tym razem Turner dotarł do Włoch
1828 – trzecia podróż do Europy – tym razem głównym celem był Rzym
1829 – głęboko przeżył śmierć ojca. Poznał Sophię Booth
1833 – udał się w podróż do Drezna, Berlina, Pragi i Wiednia. Zamieszkał z Sophią
1834 – był świadkiem pożaru londyńskiego parlamentu. Wykonał liczne szkice, na podstawie których namalował później obraz (Pożar Izby Lordów i Izby Gmin)
19 grudnia 1851 – Turner zmarł we własnym domu

Niektóre dzieła

Obrazy Turnera

Rybacy na morzu (znany także jako Pejzaż morski z Cholmeley) (1796, olej na płótnie, 91,5x122,4 cm, Tate Gallery, Londyn) – pierwszy publicznie zaprezentowany obraz olejny artysty)
Poranek w górach Coniston Fells, w hrabstwie Cumberland (1798, olej na płótnie)
Piąta plaga egipska (1800, olej na płótnie, 124x183 cm, Indianapolis Museum of Art)
Bohater setki bitew (1800-1847, olej na płótnie, Galeria Tate, Londyn) został gruntownie przemalowany w 1847 r.: Turner, darzący księcia Wellingtona szczerym podziwem, przetworzył swój stary obraz w sposób wizjonerski: scenę zarejestrowaną najpewniej w słynnej hucie stali niedaleko Merthyr na południu Walii, przedstawiającą kobietę siedzącą wśród kół zębatych, uzupełnił o nowy, dominujący element – oglądamy proces odlewania posągu bohaterskiego wodza, wielką lawę rozgrzanego stopu metali.
Holenderskie statki w wichurze (1801, olej na płótnie, 162,5x221 cm, National Gallery w Londynie) – jeden z pierwszych obrazów artysty ukazujący jego mistrzostwo w przedstawianiu żywiołów, dzięki niemu zdobył przychylność Benjamina Westa i Henry’ego Fuseli co otworzyło mu drogę do członkostwa Królewskiej Akademii Sztuki
Śnieżyca: Hannibal ze swoim wojskiem przekracza Alpy 1812 obraz olejny, 146x237 cm, Tate Gallery, Londyn) – najbardziej imponujący obraz Turnera, realizujący romantyczną ideę wzniosłości
Przejście przez strumień (1815, olej na płótnie, 193x165 cm, Tate Gallery, Londyn) – inspirowany przez obrazem Claude’a Lorraina Pejzaż z odpoczynkiem Świętej Rodziny do Egiptu. Czasami płótno jest interpretowane jako alegoria dojrzewania – smukłe drzewa z lewej strony kojarzą się z dorosłością
Dydona wznosi Kartaginę (1815, olej na płótnie, 155,5x230 cm, National Gallery, Londyn)
Zatoka Neapolitańska lub Gniew Wezuwiusza (ok. 1817, akwarela na papierze, 17,6 × 28,4 cm, Tate Gallery, London)
Bitwa pod Trafalgarem (1823-1824, olej na płótnie, 261,5 × 368,5 cm, National Maritime Museum, Greenwich)
Ramstage (1826–1828, ołówek i akwarela na papierze, 16 × 23,2 cm, Tate Gallery, London) z cyklu Porty Anglii
Ulisses drwiący z Polifema (1829, olej na płótnie, 132,7x203,2 cm, National Gallery, Londyn) – obraz, którego wizjonerskie efekty kolorystyczne wiązano ze świetlistymi odcieniami renesansowych fresków, które malarz miał okazję podziwiać w trakcie pobytu w Pizie
Pożar Izby Lordów i Izby Gmin (1834, 92,1 × 123,2 cm, Philadelphia Museum of Art, Filadelfia)
Wenecja – widok z kanału Giudecca (1840, 61x91,5 cm, Muzeum Wiktorii i Alberta, Londyn – obraz namalowany na zamówienie bogatego handlarza tkaninami Johna Sheepshanksa, wystawiony w tym samym roku w Royal Academy, a w 1857 został podarowany przez właściciela muzeum w Londynie. Krytycy ten i inne tzw. weneckie obrazy uznali za rapsodie szalonego pędzla Turnera i czyste kaprysy maniakalnego koloryzmu
Statek niewolniczy (1840, olej na płótnie, 90,8×122,6 cm, Museum of Fine Arts, Boston)
Księżyc w nowiu lub Straciłem łódkę, nie będziesz mieć serca (1840, olej na desce mahoniowej)
Deszcz, para, szybkość (1844, 91x122 cm, National Gallery, Londyn) – jeden z najnowocześniejszych obrazów Turnera wyrażający uczucie podniecenia związane z jazdą pociągiem (malując ten obraz artysta odwołał się do wydarzenia, kiedy to w czasie jednej ze swoich pierwszych podróży pociągiem wychylił się przez okno w czasie burzy, by głębiej przeżyć siłę żywiołu)
Burza śnieżna (Parowiec wychodzący z portu) (1842, olej na płótnie, 91,5x122 cm, Tate Gallery, Londyn)
Ostatnia droga Temeraire’a (1839, olej na płótnie, 91x122 cm, National Gallery, Londyn)

Uwagi

↑ Data urodzenia Turnera bywa kwestionowana.

Przypisy

↑ Deszcz, para, szybkość 1844 – Zwierciadlo.pl [online], zwierciadlo.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
↑ Monika Małkowska, Malowane ogniem i wodą, „Rzeczpospolita” nr 14.10.2011.

Bibliografia

Praca zbiorowa, 2006, Wielka Kolekcja Sławnych Malarzy, t.12 William Turner , Polskie Media Amer.Com, ISBN 83-7425-498-X.

Literatura dodatkowa

G. Crepaldi, Turner i Constable, Warszawa 2006 (Klasycy Sztuki)
C. Jones, Turner, Warszawa 1997
William Turner, Poznań 2006 (Wielka Kolekcja Sławnych Malarzy, t. 12)
D. Zabunyan, William Turner, Siechnice 1999 (Wielcy Malarze, nr 21)

Linki zewnętrzne

[1] Data urodzenia Turnera bywa kwestionowana.

[2] Deszcz, para, szybkość 1844 – Zwierciadlo.pl [online], zwierciadlo.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).

[3] Monika Małkowska, Malowane ogniem i wodą, „Rzeczpospolita” nr 14.10.2011.

[a]

[1]

[2]

@@ Linia 29: / Linia 29: @@
  |www                   =
 }}
-'''Joseph Mallord William Turner''' (ur. [[23 kwietnia]] [[1775]]<ref group=uwaga>Data urodzenia Turnera bywa kwestionowana.</ref> w Londynie, zm. [[19 grudnia]] [[1851]] tamże) – angielski malarz, znany przede wszystkim z romantycznych pejzaży. Uważany za prekursora [[impresjonizm]]u.
+'''Joseph Mallord William Turner''' (ur. [[23 kwietnia]] [[1775]]<ref group=uwaga>Data urodzenia Turnera bywa kwestionowana.</ref> w Londynie, zm. [[19 grudnia]] [[1851]] tamże) – angielski malarz, znany przede wszystkim z romantycznych pejzaży. Uważany za prekursora [[Impresjonizm w sztuce|impresjonizmu]].
 Jego obrazy charakteryzują się pięknymi barwami; głównie żółcieniami. Malarz świetnie umiał uchwycić światło na swoich pracach.