Jan Bracławski-Herman: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne redakcyjne Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017 |
drobne techniczne |
||
Linia 39: | Linia 39: | ||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
* {{Cytuj stronę|url=http://www.wbc.poznan.pl/publication/47164|tytuł= |
* {{Cytuj stronę|url=http://www.wbc.poznan.pl/publication/47164|tytuł=Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych|data dostępu=2016-02-15|odn={{odn/id|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr}}}} |
||
* {{Cytuj książkę|tytuł=Lista starszeństwa oficerów zawodowych|miejsce=Warszawa|rok=1922|wydawca=[[Ministerstwo Spraw Wojskowych]]|odn={{odn/id|Lista starszeństwa|1922}}}} |
* {{Cytuj książkę|tytuł=Lista starszeństwa oficerów zawodowych|miejsce=Warszawa|rok=1922|wydawca=[[Ministerstwo Spraw Wojskowych]]|odn={{odn/id|Lista starszeństwa|1922}}}} |
||
* {{Cytuj książkę|tytuł=Rocznik Oficerski 1923|url=http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=119157|wydawca=Ministerstwo Spraw Wojskowych|miejsce=Warszawa|data=1923|odn={{odn/id|Rocznik Oficerski|1923}}}} |
* {{Cytuj książkę|tytuł=Rocznik Oficerski 1923|url=http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=119157|wydawca=Ministerstwo Spraw Wojskowych|miejsce=Warszawa|data=1923|odn={{odn/id|Rocznik Oficerski|1923}}}} |
Wersja z 15:15, 1 kwi 2019
podpułkownik dyplomowany kawalerii | |
Data urodzenia |
24 czerwca 1895 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
22 kwietnia 1966 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
do 1946 |
Siły zbrojne |
Armia Imperium Rosyjskiego |
Jednostki | |
Stanowiska |
zastępca dowódcy pułku |
Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
Odznaczenia | |
Jan Jerzy Bracławski-Herman (ur. 24 czerwca 1895, zm. 22 kwietnia 1966 w Penley) – podpułkownik dyplomowany kawalerii Wojska Polskiego.
Życiorys
Jan Jerzy Bracławski-Herman urodził się 24 czerwca 1895 roku. W listopadzie 1918 roku został przyjęty do Wojska Polskiego. W latach 1919–1920 walczył na wojnie z bolszewikami. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w dowództwie 1 Brygady Jazdy, a jego oddziałem macierzystym był 3 pułk Szwoleżerów Mazowieckich[1]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu rotmistrza ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 322. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 roku – kawalerii). Jego oddziałem macierzystym był nadal 3 pułk Szwoleżerów Mazowieckich[2]. W listopadzie 1922 roku został przydzielony do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza III Kursu Normalnego. Z dniem 1 października 1924 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do Oddziału I Sztabu Generalnego w Warszawie[3]. Będąc słuchaczem kursu w WSWoj., a następnie pełniąc służbę sztabową pozostawał oficerem nadetatowym 3 pułku szwoleżerów[4][5]. W latach 1925–1928 pełnił służbę w Oddziale II Sztabu Generalnego[6][7]. 2 kwietnia 1929 roku został awansowany na majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1929 roku i 10. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[8]. Od 1 grudnia 1929 roku do 31 stycznia 1930 roku pozostawał w dyspozycji szefa Sztabu Głównego[9]. Następnie objął obowiązki na stanowisku pomocnika attaché wojskowego w Moskwie[10][11]. 23 marca 1932 roku, po powrocie do kraju, został przydzielony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr II w Lublinie[12][13]. Następnie został przeniesiony do 3 pułku Ułanów Śląskich w Tarnowskich Górach na stanowisko I zastępcy dowódcy pułku. Na podpułkownika został awansowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1939 roku w korpusie oficerów kawalerii. Latem 1939 roku został wyznaczony na stanowisko szefa Oddziału IV Sztabu Armii „Łódź”. Na tym stanowisku walczył w kampanii wrześniowej 1939 roku. Uczestniczył w obronie Warszawy, jako szef Oddziału IV Sztabu Armii „Warszawa”[14]. Po kapitulacji stolicy dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał między innymi w Oflagu VII A Murnau[15] .
29 kwietnia 1945 roku, po uwolnieniu z niewoli, został przyjęty do Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. W 1946 roku został zwolniony ze służby. Pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii. Zmarł 22 kwietnia 1966 roku w szpitalu w Penley. Został pochowany na cmentarzu we Wrexham[15] .
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Walecznych „za czyny męstwa i odwagi wykazane w bojach toczonych w latach 1918–1921” – dwukrotnie
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Oficer Orderu Korony Rumunii – 23 maja 1929 roku[16]
Przypisy
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 242, 566.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 164, tu jako Bracławski Herman Jan.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 103 z 2 października 1924 roku, s. 568, tu jako Herman Bracławski.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 599, 681, 1502.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 8, 541, 603.
- ↑ Lista oficerów SG 1925 ↓, s. 16.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 331, 345.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 3 kwietnia 1929 roku, s. 106.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 20 lutego 1930 roku, s. 72.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 385.
- ↑ Lista oficerów dyplomowanych 1931 ↓, s. 19.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 235.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 145, 456.
- ↑ Głowacki 1985 ↓, s. 285.
- ↑ a b Łaszczewski 2012 ↓.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 12 grudnia 1929 roku, s. 361.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Lista oficerów Sztabu Generalnego (stan z dnia 31 grudnia 1925 roku). Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1926.
- Lista oficerów dyplomowanych (stan z dnia 15 kwietnia 1931 roku). Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1931. [dostęp 2016-06-11].
- Ludwik Głowacki: Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939. Wyd. 5. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1985. ISBN 83-11-07109-8.
- Tadeusz Łaszczewski: Obrona Warszawy i Modlina – 1939 r. nazwiska A – Ć. www.stankiewicz.e.pl, 2012-06-05.
- Jeńcy Oflagu VII A Murnau
- Obrońcy Warszawy (1939)
- Oficerowie dyplomowani II Rzeczypospolitej
- Oficerowie wywiadu i kontrwywiadu II Rzeczypospolitej
- Podpułkownicy kawalerii II Rzeczypospolitej
- Polacy odznaczeni Orderem Korony Rumunii
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1895
- Zmarli w 1966
- Żołnierze Wojska Polskiego na emigracji w Wielkiej Brytanii po II wojnie światowej