Luciano Pavarotti: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Maikking. Autor wycofanej edycji to 83.25.191.144.
Linia 32: Linia 32:
'''Luciano Pavarotti''' (ur. [[12 października]] [[1935]] w [[Modena|Modenie]], zm. [[6 września]] [[2007]] również w Modenie) – [[Włochy|włoski]] [[opera|śpiewak operowy]] ([[tenor|tenor liryczny]]). Jeden z najwybitniejszych śpiewaków XX wieku.
'''Luciano Pavarotti''' (ur. [[12 października]] [[1935]] w [[Modena|Modenie]], zm. [[6 września]] [[2007]] również w Modenie) – [[Włochy|włoski]] [[opera|śpiewak operowy]] ([[tenor|tenor liryczny]]). Jeden z najwybitniejszych śpiewaków XX wieku.


== Rys biograficzny luca pawarotiego
== Rys biograficzny ==
==
Jego ojciec był chórzystą w miejscowej [[opera|operze]]. Pavarotti studiował w [[Reggio Emilia]], gdzie w wyniku wygranego konkursu w 1961 zadebiutował jako Rudolf w ''[[Cyganeria|Cyganerii]]'' [[Giacomo Puccini|Pucciniego]]. Już dwa lata później zadebiutował w [[Covent Garden]], 1965 w [[La Scala|La Scali]], a w 1968 w [[Metropolitan Opera]]. Specjalizował się w [[repertuar]]ze [[bel canto (termin muzyczny)|bel canto]], szczególnie w operach [[Vincenzo Bellini|Belliniego]], [[Gaetano Donizetti|Donizettiego]], [[Gioacchino Rossini|Rossiniego]] i wczesnego [[Giuseppe Verdi|Verdiego]]. Występował na scenach czołowych teatrów operowych świata. Dysponował głosem mocnym, o rozległej skali, sięgającej do c<sup>2</sup>. Do jego repertuaru należały partie tenorowe takie jak w ''[[Napój miłosny|Napoju miłosnym]]'' i ''[[Córka pułku|Córce pułku]]'' Donizettiego; w ''[[Rigoletto|Rigoletcie]]'' i ''[[Aida (opera)|Aidzie]]'' Verdiego; w ''[[Carmen (opera)|Carmen]]'' [[Georges Bizet|Bizeta]], oraz w ''[[Tosca|Tosce]]'' i ''[[Turandot]]'' Pucciniego.
Jego ojciec był chórzystą w miejscowej [[opera|operze]]. Pavarotti studiował w [[Reggio Emilia]], gdzie w wyniku wygranego konkursu w 1961 zadebiutował jako Rudolf w ''[[Cyganeria|Cyganerii]]'' [[Giacomo Puccini|Pucciniego]]. Już dwa lata później zadebiutował w [[Covent Garden]], 1965 w [[La Scala|La Scali]], a w 1968 w [[Metropolitan Opera]]. Specjalizował się w [[repertuar]]ze [[bel canto (termin muzyczny)|bel canto]], szczególnie w operach [[Vincenzo Bellini|Belliniego]], [[Gaetano Donizetti|Donizettiego]], [[Gioacchino Rossini|Rossiniego]] i wczesnego [[Giuseppe Verdi|Verdiego]]. Występował na scenach czołowych teatrów operowych świata. Dysponował głosem mocnym, o rozległej skali, sięgającej do c<sup>2</sup>. Do jego repertuaru należały partie tenorowe takie jak w ''[[Napój miłosny|Napoju miłosnym]]'' i ''[[Córka pułku|Córce pułku]]'' Donizettiego; w ''[[Rigoletto|Rigoletcie]]'' i ''[[Aida (opera)|Aidzie]]'' Verdiego; w ''[[Carmen (opera)|Carmen]]'' [[Georges Bizet|Bizeta]], oraz w ''[[Tosca|Tosce]]'' i ''[[Turandot]]'' Pucciniego.



Wersja z 10:12, 9 wrz 2007

{{{nazwa}}}
Ilustracja
Miejsce urodzenia

Modena

Pochodzenie

Włochy (Reggio Emilia)

Instrumenty

śpiew - (tenor)

Gatunki

opera

Zawód

solista operowy

Aktywność

1961-2006

Współpracownicy
Plácido Domingo, Jose Carreras
Zespoły
Trzech tenorów
podpis
Strona internetowa

Luciano Pavarotti (ur. 12 października 1935 w Modenie, zm. 6 września 2007 również w Modenie) – włoski śpiewak operowy (tenor liryczny). Jeden z najwybitniejszych śpiewaków XX wieku.

Rys biograficzny

Jego ojciec był chórzystą w miejscowej operze. Pavarotti studiował w Reggio Emilia, gdzie w wyniku wygranego konkursu w 1961 zadebiutował jako Rudolf w Cyganerii Pucciniego. Już dwa lata później zadebiutował w Covent Garden, 1965 w La Scali, a w 1968 w Metropolitan Opera. Specjalizował się w repertuarze bel canto, szczególnie w operach Belliniego, Donizettiego, Rossiniego i wczesnego Verdiego. Występował na scenach czołowych teatrów operowych świata. Dysponował głosem mocnym, o rozległej skali, sięgającej do c2. Do jego repertuaru należały partie tenorowe takie jak w Napoju miłosnym i Córce pułku Donizettiego; w Rigoletcie i Aidzie Verdiego; w Carmen Bizeta, oraz w Tosce i Turandot Pucciniego.

W latach 90., poczynając z koncertem 7 lipca 1990 w Termach Karakalli w Rzymie (w przeddzień meczu finałowego mistrzostw świata w piłce nożnej), zapoczątkował z Plácido Domingo i Jose Carrerasem słynne koncerty "Trzech tenorów", mające miejsce na stadionach i w wielkich parkach miejskich, np. na starym Stadionie Wembley i w Hyde Parku w Londynie, w Madison Square Garden i w Central Parku w Nowym Jorku, pod Wieżą Eiffla w Paryżu, na Camp Nou w Barcelonie – wszędzie gromadząc olbrzymie tłumy słuchaczy.

Wystąpił w Polsce dwukrotnie: po raz pierwszy w latach 60. w operze w Bydgoszczy – jeszcze bez rozgłosu medialnego,[1] oraz w 1995 w Sali Kongresowej w Warszawie.

Zdobył ogromną popularność dzięki transmisjom telewizyjnym. Wielokrotnie współpracował z gwiazdami muzyki rozrywkowej, m.in. z Andrea Bocellim, Bono i The Edge, Jamesem Brownem, Tracy Chapman, Ericem Claptonem, Celine Dion, Brianem Eno, Enrique Iglesiasem, Eltonem Johnem, Annie Lennox, Ricky Martinem, Brianem Mayem, Georgem Michaelem, Dolores O'Riordan, Stingiem, Suzanne Vegą, Caetano Veloso i Zucchero. Nagrał wiele płyt oraz sfilmowanych oper; sprzedał w ciągu swojej kariery ponad 100 milionów płyt.

13 grudnia 2003 Luciano Pavarotti wziął ślub z Nicolettą Mantovani, swoją byłą sekretarką. Uroczystość zaślubin odbyła się w teatrze w Modenie, rodzinnej miejscowości śpiewaka. Pavarotti świętował 68 urodziny, panna młoda była od niego młodsza o 35 lat.

W 2004 zakończył karierę w atmosferze skandalu, odwołując koncerty w zaplanowanej pożegnalnej trasie dookoła świata. 10 lutego 2006 zaśpiewał powszechnie kojarzoną z jego repertuarem arię Nessun dorma z opery Turandot podczas otwarcia Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Turynie.

W lipcu 2006 Luciano Pavarotti przeszedł operację usunięcia raka trzustki. Od tego czasu nie występował publicznie.

W nocy 5 września 2007 jego stan zdrowia uległ nagłemu pogorszeniu. Zmarł otoczony rodziną 6 września 2007 około 5:00 nad ranem w swoim domu w Modenie.

  1. Jacek Marczyński: "Odszedł tenor o boskim głosie", Rzeczpospolita, Kultura, nr 209, 6 września 2007. Link sprawdzony 2007-09-07.

Bibliografia

  • Luciano Pavarotti jako wykonawca w bazie danych nagrań ArkivMusic.com: linki zorganizowane alfabetycznie względem kompozytorów i wytwórni płytowych z wyszczególnieniem liczby płyt (362 pozycji), [1]. Link sprawdzony 2007-09-07. (ang.)

Linki zewnętrzne