Przejdź do zawartości

Teodoryk Buczacki Jazłowiecki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
poprawa linków
Konarski (dyskusja | edycje)
11 504 edycje
drobne redakcyjne
Linia 6: Linia 6:
Miał braci: [[Michał Mużyło Buczacki|Michała Mużyło Buczackiego]] (zm. 1470) - [[kasztelan]]a, [[cześnik]]a i [[starosta|starostę]] halickiego, oraz [[Michał Buczacki|Michała]] ''z [[Podhajce|Podhajec]]'' - (zm. [[1 czerwca]] [[1438]] w m. [[Krasne Pole]]) - [[wojewodowie podolscy|wojewodę podolskiego]] (1437), [[kasztelan]]a halickiego (1433–37), [[cześnik]]a halickiego (1434) i [[starosta|starostę]] [[Halicz (miasto)|halickiego]] (1414–36), [[Kamieniec Podolski|kamienieckiego]] i przemyskiego (1433–37), obrońcę [[Podole|Podola]] przed [[Hospodarstwo Mołdawskie|Mołdawianami]] i [[Tatarzy|Tatarami]]. Bracia jego, jak i Teodoryk, byli niezbyt posłuszni rozkazom [[Świdrygiełło|Świdrygiełły]]. Usuwali załogi litewskie z zamków obronnych w Kamieńcu, [[Czerwonogród (obwód tarnopolski)|Czerwonogrodzie]], [[Jazłowiec|Jazłowcu]] i innych miejscowościach i podporządkowywali je władzy króla polskiego. Dzięki temu uzyskali liczne dowody wdzięczności królewskiej, najczęściej w postaci nadania im dóbr ziemskich.
Miał braci: [[Michał Mużyło Buczacki|Michała Mużyło Buczackiego]] (zm. 1470) - [[kasztelan]]a, [[cześnik]]a i [[starosta|starostę]] halickiego, oraz [[Michał Buczacki|Michała]] ''z [[Podhajce|Podhajec]]'' - (zm. [[1 czerwca]] [[1438]] w m. [[Krasne Pole]]) - [[wojewodowie podolscy|wojewodę podolskiego]] (1437), [[kasztelan]]a halickiego (1433–37), [[cześnik]]a halickiego (1434) i [[starosta|starostę]] [[Halicz (miasto)|halickiego]] (1414–36), [[Kamieniec Podolski|kamienieckiego]] i przemyskiego (1433–37), obrońcę [[Podole|Podola]] przed [[Hospodarstwo Mołdawskie|Mołdawianami]] i [[Tatarzy|Tatarami]]. Bracia jego, jak i Teodoryk, byli niezbyt posłuszni rozkazom [[Świdrygiełło|Świdrygiełły]]. Usuwali załogi litewskie z zamków obronnych w Kamieńcu, [[Czerwonogród (obwód tarnopolski)|Czerwonogrodzie]], [[Jazłowiec|Jazłowcu]] i innych miejscowościach i podporządkowywali je władzy króla polskiego. Dzięki temu uzyskali liczne dowody wdzięczności królewskiej, najczęściej w postaci nadania im dóbr ziemskich.


⚫
Po krwawym napadzie Tatarów Teodoryk Buczacki, towarzysz wypraw wojennych brata Michała, poległego w [[1438]] r., zebrał resztę oddziału i odzyskał z nim zamki leżące na Podolu. Otrzymał za to od króla Władysława Jagiellończyka kasztelanię kamieniecką.
Był mężem Katarzyny z [[Nowy Martynów|Martynowa]], z [[Monasterzyska|Monasterzysk]], Jazłowca. Miał trzech synów: Bartosza Buczackiego – starostę kamienieckiego (zm.1457), Michała Buczackiego z Jazłowca (zm. 1511)- starostę kamienieckiego i Jana Monasterskiego oraz córki: Annę Jazłowiecką, Elżbietę Jazłowiecką i Małgorzatę Jazłowiecką
W 1442 roku król polski nadał mu w dożywocie na południu Podola zamek Karaul (Karawul) nad Dniestrem, wraz zamkami Czarnogrodem u ujścia Dniestru i Chadżybejowem (Chadźibejem) nad Morzem Czarnym (w rejonie dzisiejszej Odessy).

⚫
Przed 1448 r. powiększył zamek [[Jazłowiec]] w kierunku zachodnim, a dziedziniec otoczył murami.

⚫
Po krwawym napadzie Tatarów Teodoryk Buczacki, towarzysz wypraw wojennych brata Michała, poległego w [[1438]] r., zebrał resztę oddziału i odzyskał z nim zamki leżące na Podolu. Otrzymał za to od króla Władysława Jagiellończyka kasztelanię kamieniecką.


Wzniósł i uposażył w roku 1444 klasztor dominikanów w [[Czerwonogród (obwód tarnopolski)|Czerwonogrodzie]].
Wzniósł i uposażył w roku 1444 klasztor dominikanów w [[Czerwonogród (obwód tarnopolski)|Czerwonogrodzie]].


Gdy w roku [[1448]] [[Tatarzy]] znowu napadli na Podole, pustosząc cały kraj, Teodoryk z rycerstwem podjął z nimi walkę, wielu zabijając. Odbił również wielu jeńców.
Gdy w roku [[1448]] [[Tatarzy]] znowu napadli na Podole, pustosząc cały kraj, Teodoryk z rycerstwem podjął z nimi walkę, wielu zabijając. Odbił również wielu jeńców.
⚫
Przed 1448 r. powiększył zamek [[Jazłowiec]] w kierunku zachodnim, a dziedziniec otoczył murami.


Z rozkazu królewskiego w roku 1450 został wysłany do [[Hospodarstwo Wołoskie|Wołoch]] z wojskiem, żeby przywrócić na tron młodego [[Aleksander II (hospodar mołdawski)|Aleksandra]]. Odniósł nad [[Dniestr]]em zwycięstwo nad [[Hospodarstwo Wołoskie|Wołochami]], które przypłacił życiem w [[1456]] r., tak jak i Michał Buczacki.
Z rozkazu królewskiego w roku 1450 został wysłany do [[Hospodarstwo Wołoskie|Wołoch]] z wojskiem, żeby przywrócić na tron młodego [[Aleksander II (hospodar mołdawski)|Aleksandra]]. Odniósł nad [[Dniestr]]em zwycięstwo nad [[Hospodarstwo Wołoskie|Wołochami]], które przypłacił życiem w [[1456]] r., tak jak i Michał Buczacki.

== Rodzina ==
Był mężem Katarzyny z [[Nowy Martynów|Martynowa]], z [[Monasterzyska|Monasterzysk]], Jazłowca.
Miał trzech synów:
* Bartosza Buczackiego (zm. 1457) - starostę kamienieckiego,
* Michała Buczackiego z Jazłowca (zm. 1511)- starostę kamienieckiego
* Jana Monasterskiego
oraz córki: Annę Jazłowiecką, Elżbietę Jazłowiecką i Małgorzatę Jazłowiecką


== Źródła ==
== Źródła ==

Wersja z 13:08, 16 lip 2010

Teodoryk Buczacki Jazłowiecki herbu Abdank (zm. 1456) – kasztelan halicki, kasztelan kamieniecki i starosta podolski.

Jego ojcem był Michał Adwaniec z Buczacza, herbu Abdank (zm. 1392) - dostojnik dworu króla Władysława Jagiełły: właściciel Buczacza protoplasta Buczackich. Miał swoją siedzibę w Rukomeszy. W 1393 r. ojciec jego Adwaniec uzyskał zgodę króla na lokację miasta Buczacza na prawie niemieckim (magdeburskim). Była to pierwsza lokacja miejska na ziemi halickiej. Od nazwy miasta ta gałąź rodu Awdańców przybrała nazwę Buczackich.

Jego matką była Małgorzata Kola. Miał braci: Michała Mużyło Buczackiego (zm. 1470) - kasztelana, cześnika i starostę halickiego, oraz Michała z Podhajec - (zm. 1 czerwca 1438 w m. Krasne Pole) - wojewodę podolskiego (1437), kasztelana halickiego (1433–37), cześnika halickiego (1434) i starostę halickiego (1414–36), kamienieckiego i przemyskiego (1433–37), obrońcę Podola przed Mołdawianami i Tatarami. Bracia jego, jak i Teodoryk, byli niezbyt posłuszni rozkazom Świdrygiełły. Usuwali załogi litewskie z zamków obronnych w Kamieńcu, Czerwonogrodzie, Jazłowcu i innych miejscowościach i podporządkowywali je władzy króla polskiego. Dzięki temu uzyskali liczne dowody wdzięczności królewskiej, najczęściej w postaci nadania im dóbr ziemskich.

Po krwawym napadzie Tatarów Teodoryk Buczacki, towarzysz wypraw wojennych brata Michała, poległego w 1438 r., zebrał resztę oddziału i odzyskał z nim zamki leżące na Podolu. Otrzymał za to od króla Władysława Jagiellończyka kasztelanię kamieniecką. W 1442 roku król polski nadał mu w dożywocie na południu Podola zamek Karaul (Karawul) nad Dniestrem, wraz zamkami Czarnogrodem u ujścia Dniestru i Chadżybejowem (Chadźibejem) nad Morzem Czarnym (w rejonie dzisiejszej Odessy).

Wzniósł i uposażył w roku 1444 klasztor dominikanów w Czerwonogrodzie.

Gdy w roku 1448 Tatarzy znowu napadli na Podole, pustosząc cały kraj, Teodoryk z rycerstwem podjął z nimi walkę, wielu zabijając. Odbił również wielu jeńców. Przed 1448 r. powiększył zamek Jazłowiec w kierunku zachodnim, a dziedziniec otoczył murami.

Z rozkazu królewskiego w roku 1450 został wysłany do Wołoch z wojskiem, żeby przywrócić na tron młodego Aleksandra. Odniósł nad Dniestrem zwycięstwo nad Wołochami, które przypłacił życiem w 1456 r., tak jak i Michał Buczacki.

Rodzina

Był mężem Katarzyny z Martynowa, z Monasterzysk, Jazłowca. Miał trzech synów:

  • Bartosza Buczackiego (zm. 1457) - starostę kamienieckiego,
  • Michała Buczackiego z Jazłowca (zm. 1511)- starostę kamienieckiego
  • Jana Monasterskiego

oraz córki: Annę Jazłowiecką, Elżbietę Jazłowiecką i Małgorzatę Jazłowiecką

Źródła

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Teodoryk_Buczacki_Jazłowiecki&oldid=22432120”