Palatium na Wawelu: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne merytoryczne, źródła/przypisy |
drobne merytoryczne |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Sala o 24 słupach''' – nieistniejące reprezentacyjne pomieszczenie z połowy XI wieku o wymiarach 28,5 × 19,5 m wchodzące w skład romańskiego [[palatium]] księcia Kazimierza Odnowiciela znajdującego się na [[Wawel|Wzgórzu Wawelskim]]. Relikty wspartej 24 podporami sali zostały odnalezione w latach [[1920]]-[[1921]] r. przez Adolfa Szyszko-Bohusza pod północnym skrzydłem [[Zamek Królewski na Wawelu|Zamku Królewskiego]]. Ponowne badania przeprowadzono w latach 1985-1995 pod kierunkiem Zbigniewa Pianowskiego i Janusza Firleta. Do wschodniej ściany Sali w końcu XII wieku lub w początkach XIII dobudowano budowlę na rzucie trapezu z kwadratową wieżą lub aneksem w ścianie północnej, która mogła pełnić rolę prywatnej kaplicy. Dobudowana romańska kaplica do ''Sali o 24 słupach'' może stanowić przykład bezpośrednich inspiracji rezydencjami w typie ''Pfalzów'' cesarskiego rodu [[Hohenstaufowie|Sztaufów]]<ref>http://suw.biblos.pk.edu.pl/resources/i1/i6/i4/i9/i7/r16497/StalaK_FenomenSali.pdf</ref>. Mury sali zostały zniszczone w znacznym stopniu podczas prac budowlanych prowadzonych w czasach renesansu. |
'''Sala o 24 słupach''' – nieistniejące reprezentacyjne pomieszczenie z połowy XI wieku o wymiarach 28,5 × 19,5 m wchodzące w skład romańskiego [[palatium]] księcia Kazimierza Odnowiciela znajdującego się na [[Wawel|Wzgórzu Wawelskim]]. Relikty wspartej 24 podporami sali zostały odnalezione w latach [[1920]]-[[1921]] r. przez [[Adolf Szyszko-Bohusz|Adolfa Szyszko-Bohusza]] pod północnym skrzydłem [[Zamek Królewski na Wawelu|Zamku Królewskiego]]. Ponowne badania przeprowadzono w latach 1985-1995 pod kierunkiem Zbigniewa Pianowskiego i Janusza Firleta. Do wschodniej ściany Sali w końcu XII wieku lub w początkach XIII dobudowano budowlę na rzucie trapezu z kwadratową wieżą lub aneksem w ścianie północnej, która mogła pełnić rolę prywatnej kaplicy. Dobudowana romańska kaplica do ''Sali o 24 słupach'' może stanowić przykład bezpośrednich inspiracji rezydencjami w typie ''Pfalzów'' cesarskiego rodu [[Hohenstaufowie|Sztaufów]]<ref>http://suw.biblos.pk.edu.pl/resources/i1/i6/i4/i9/i7/r16497/StalaK_FenomenSali.pdf</ref>. Mury sali zostały zniszczone w znacznym stopniu podczas prac budowlanych prowadzonych w czasach renesansu. |
||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
Wersja z 16:06, 29 sty 2014
Sala o 24 słupach – nieistniejące reprezentacyjne pomieszczenie z połowy XI wieku o wymiarach 28,5 × 19,5 m wchodzące w skład romańskiego palatium księcia Kazimierza Odnowiciela znajdującego się na Wzgórzu Wawelskim. Relikty wspartej 24 podporami sali zostały odnalezione w latach 1920-1921 r. przez Adolfa Szyszko-Bohusza pod północnym skrzydłem Zamku Królewskiego. Ponowne badania przeprowadzono w latach 1985-1995 pod kierunkiem Zbigniewa Pianowskiego i Janusza Firleta. Do wschodniej ściany Sali w końcu XII wieku lub w początkach XIII dobudowano budowlę na rzucie trapezu z kwadratową wieżą lub aneksem w ścianie północnej, która mogła pełnić rolę prywatnej kaplicy. Dobudowana romańska kaplica do Sali o 24 słupach może stanowić przykład bezpośrednich inspiracji rezydencjami w typie Pfalzów cesarskiego rodu Sztaufów[1]. Mury sali zostały zniszczone w znacznym stopniu podczas prac budowlanych prowadzonych w czasach renesansu.
Bibliografia
- Kazimierz Kuczman, Wzgórze Wawelskie : Przewodnik; [Państwowe Zbiory Sztuki na Wawelu, Ministerstwo Kultury i Sztuki, Zarząd Muzeów i Ochrony Zabytków], Kraków 1988, wyd. drugie.
- J. Firlet, Z. Pianowski, Przemiany architektury rezydencji monarszej oraz katedry na Wawelu w świetle nowych badań, Kwartalnik Architektury i Urbanistyki, T. XLIV, z. 4, Wrocław 2000
- Klaudia Stala Fenomen „sali o24 słupach”. Reinterpretacja reliktów romańskiego palatium na Wzgórzu Wawelskim", Wiadomości Konserwatorskie 33/2013.