Ługańsk: Różnice pomiędzy wersjami

Ługańsk
Луганськ
	Ilustracja; Sobór Wniebowstąpienia Pańskiego w Ługańsku
Herb	Flaga
Państwo	Ukraina
Obwód	ługański
Burmistrz	Serhij Krawczenko
Powierzchnia	255,3 km²
Wysokość	105 m n.p.m.
Populacja (2013); • liczba ludności; • gęstość	; 425 848 ; 1 668 os./km²
Nr kierunkowy	+380 642
Kod pocztowy	91000-91479
Tablice rejestracyjne	BB
	Położenie na mapie obwodu ługańskiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Położenie na mapie Ukrainy Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}\|type:city}
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Informacje w Wikipodróżach
	Strona internetowa

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 13:47, 7 lip 2014

Ługańsk (ukr. Луганськ, Łuhanśk; ros. Луга́нск, Ługansk) – miasto we wschodniej części Ukrainy, przy granicy z Rosją. Stolica obwodu ługańskiego. Leży w Donieckim Zagłębiu Węglowym.

Duży ośrodek przemysłu ciężkiego, znany między innymi z największej w Europie fabryki lokomotyw spalinowych (Łuhanśkyj Tepłowozobudiwnyj Zawod) oraz dużej fabryki amunicji.

Historia

14 listopada 1795 r. caryca Katarzyna II wydała ukaz nakazujący budowę pierwszej huty żelaza na południu imperium. Zadanie to zostało powierzone szkockiemu architektowi i mechanikowi Charlesowi Gascoigne. Pierwszy wielki piec uruchomiono 4 października 1800 r. W 1812 roku, podczas wojny z Napoleonem, Zakłady Ługańskie były ważnym ośrodkiem produkcji armat i amunicji. Wokół zakładów metalurgicznych zaczęła rozwijać się osada rzemieślniczo-handlowa. 3 września 1882 r. imperator Aleksander III zatwierdził postanowienie rosyjskiej rady ministrów o utworzeniu miasta Ługańsk na bazie osady wokół zakładów oraz wsi Kamienny Bród. W 1896 r. niemiecki przedsiębiorca Gustaw Hartmann otworzył w Ługańsku fabrykę parowozów.

Po rewolucji październikowej miasto weszło w skład Doniecko-Krzyworoskiej Republiki Radzieckiej, której na krótko zostało stolicą w kwietniu 1918 r. W 1934 roku uruchomiono linię tramwajową. Od 1938 roku miasto zostało stolicą obwodu ługańskiego.

Od 14 lipca 1942 do 14 lutego 1943 Ługańsk znajdował się pod okupacją niemiecką. Po 1945 roku w mieście istniały dwa obozy dla jeńców niemieckich. W latach 1935–1958 i 1970–1991 miasto nazywało się Woroszyłowgrad. Do dzisiaj (2008 rok) w Ługańsku stoi pomnik Klimienta Woroszyłowa.

6 Kwietnia 2014 Ługańsk został faktycznie opanowany przez prorosyjskich separatystów - przeciwników rządu w Kijowie.

W mieście jest kilka szkół wyższych, między innymi Państwowy Uniwersytet Rolniczy, Uniwersytet Pedagogiczny, Uniwersytet Medyczny.

Ludność

Największą liczbę ludności Ługańsk miał w 1995 r. – 535 800 osób. Według spisu powszechnego z roku 2001 Ługańsk liczył 463 tys. osób. Narodowość ukraińską deklarowało 50% mieszkańców, a rosyjską 47%. Dla 84,73% ludności językiem ojczystym był rosyjski, a dla 14,33% ukraiński^[3]. W 2013 roku w Ługańsku mieszkało 425 848 osób.

Podział administracyjny

Ługańsk dzieli się na 4 rejony:

Rejon Artemowski (ukr. Артемівський район) – w jego skład wchodzi miasto Aleksandrowsk (ukr. Олександрівськ) oraz przysiółki Ciepliczne (ukr. Тепличне) i Dzierżynskie (ukr. Дзержинське), a także osiedle Jubilejne (ukr. Ювілейне)
Rejon Żowtniewny (ukr. Жовтневий район) – w jego skład wchodzi miasto Szczastia (ukr. Щастя). Rejon ten jest pod względem obszaru największym rejonem miejskim Ukrainy.
Rejon Kamiennobrodzki (ukr. Кам'янобрідський район)
Rejon Leniński (ukr. Ленінський район)^[4]

Znane osoby związane z miastem

Serhij Bubka (ur. 1963), ukraiński tyczkarz, 35-krotny rekordzista świata, urodzony w Ługańsku,
Władimir Dal (1801-1872), największy rosyjski leksykograf, urodzony w Ługańsku,
Wjaczesław Hłazkow (ur. 1984) ukraiński bokser kategorii ciężkiej, urodzony w Ługańsku,
Kliment Woroszyłow (1881-1969), radziecki działacz polityczny i dowódca wojskowy.

Kluby sportowe

Zoria Ługańsk

Miasta partnerskie

↑ А. Івченко: Міста України. Київ: 1999, s. 64. ISBN 966-7085-56-2.
↑ Тимошенко Г.М. (red.): Статистичний збірник «Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року». Київ: Державна служба статистики України, 2013, s. 72.
↑ Розподіл населення регіонів України за рідною мовою у розрізі адміністративно-територіальних одиниць.
↑ http://gorod.lugansk.ua/index.php?do=static&page=genplan.

Linki zewnętrzne

Wirtualny Łuhańsk
Ługański Portal
Mapa topograficzna 1:100 000
Ługańsk, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 803 .

[1] А. Івченко: Міста України. Київ: 1999, s. 64. ISBN 966-7085-56-2.

[Demografia2013-2] Тимошенко Г.М. (red.): Статистичний збірник «Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року». Київ: Державна служба статистики України, 2013, s. 72.

[3] Розподіл населення регіонів України за рідною мовою у розрізі адміністративно-територіальних одиниць.

[4] ttp://gorod.lugansk.ua/index.php?do=static&page=genplan.

[1]

[2]

[3]

[4]

@@ Linia 25: / Linia 25: @@
  |www                          =
 }}
+[[Plik:Дом советов, Луганск.jpg|thumb|Dom Sowietów]]
 '''Ługańsk''' ([[język ukraiński|ukr.]] Луганськ, ''Łuhanśk''; [[język rosyjski|ros.]] Луга́нск, ''Ługansk'') – [[miasto]] we wschodniej części [[Ukraina|Ukrainy]], przy granicy z [[Rosja|Rosją]]. Stolica [[obwód ługański|obwodu ługańskiego]]. Leży w [[Donieckie Zagłębie Węglowe|Donieckim Zagłębiu Węglowym]].