Były rekordzista świata na stadionie z wynikiem 6,14 metrów, ustanowionym 31 lipca 1994 w Sestriere[1]. Był też rekordzistą świata w hali z wynikiem 6,15 m (ustanowionym w Doniecku 21 lutego 1993)[2]. Jest bratem Wasyla, który także uprawiał skok o tyczce, oraz ojcem tenisisty Serhija.
Zaczął skakać o tyczce w wieku dziewięciu lat. W 1978, mając 15 lat, przeniósł się do Doniecka ze swoim trenerem Witalijem Petrowem. Do grona światowych lekkoatletów dołączył w 1983, kiedy wygrał mistrzostwa świata w Helsinkach z wynikiem 5,70 m.
W następnych latach ustanowił nową jakość w skoku o tyczce. Po raz pierwszy pokonał symboliczną granicę sześciu metrów 13 lipca 1985 w Paryżu. Jednocześnie stopniowo poprawiał swój rekord. W 1988 osiągnął 6,06 m w Nicei we Francji. Coraz częściej zaczynało się mówić o tym, że pokona granicę 6,10 m podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich w Seulu w tym samym roku. Na samych igrzyskach skoczył nieco słabiej, ale wynik 5,90 m zapewnił mu złoty medal.
W ciągu czterech lat pomiędzy 1984 a 1988 podwyższył dotychczasowy rekord świata o 21 centymetrów, na co wielu innych tyczkarzy potrzebowało 12 lat. Jako pierwszy lekkoatleta osiągnął 6,10 m w San Sebastián w Hiszpanii w 1991. Nie zaliczył żadnej wysokości na następnych Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie w 1992. Swój ostatni rekord świata ustanowił w 1994. Zakwalifikował się na igrzyska w 1996 w Atlancie, ale kontuzja uniemożliwiła mu start w zawodach. Na igrzyskach w 2000 w Sydney odpadł w eliminacjach. Łącznie w ciągu kariery siedemnastokrotnie poprawiał rekord świata na stadionie oraz osiemnastokrotnie w hali.
