Pierwsza bitwa o Kraków: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Wojna infobox}} |
drobne merytoryczne |
||
| Linia 25: | Linia 25: | ||
'''Bitwa pod Krakowem''' – [[bitwa]] na [[Front wschodni (I wojna światowa)|froncie wschodnim]] [[I wojna światowa|I wojny światowej]], stoczona pomiędzy [[Armia Austro-Węgier|wojskami austro-węgierskimi]] a [[Armia Imperium Rosyjskiego|rosyjskimi]] w dniach 16–25 listopada 1914, zakończona taktycznym sukcesem tych pierwszych. |
'''Bitwa pod Krakowem''' – [[bitwa]] na [[Front wschodni (I wojna światowa)|froncie wschodnim]] [[I wojna światowa|I wojny światowej]], stoczona pomiędzy [[Armia Austro-Węgier|wojskami austro-węgierskimi]] a [[Armia Imperium Rosyjskiego|rosyjskimi]] w dniach 16–25 listopada 1914, zakończona taktycznym sukcesem tych pierwszych. |
||
Po przegranej [[bitwa galicyjska|bitwie galicyjskiej]] i zakończonej niepowodzeniem [[Kontrofensywa|kontrofensywie]] w październiku, wojska [[Austro-Węgry|austro-węgierskie]] znalazły się w |
Po przegranej [[bitwa galicyjska|bitwie galicyjskiej]] i zakończonej niepowodzeniem [[Kontrofensywa|kontrofensywie]] w październiku, wojska [[Austro-Węgry|austro-węgierskie]] znalazły się w odwrocie. Pomimo zapewnień, złożonych przed wybuchem wojny, [[Cesarstwo Niemieckie|niemiecki]] sojusznik nie kwapił się do wsparcia wojsk Monarchii – jego obecność na froncie wschodnim sprowadzała się do obsadzenia linii na północ od Łodzi. Dowództwo austro-węgierskie, aby nie dopuścić do powstania luki między oddziałami swoimi a niemieckimi, przerzuciło [[2 Armia (Austro-Węgry)|2 Armię]] na odcinek pomiędzy [[Częstochowa|Częstochową]] a [[Łódź|Łodzią]], osłabiając i tak wątłe siły w rejonie [[Kraków|Krakowa]] i [[Karpaty|Karpat]]. |
||
Dowództwo [[Imperium Rosyjskie|rosyjskie]], którego oddziały parły na zachód po obu stronach [[Wisła|Wisły]], zamierzało wziąć w kleszcze [[Twierdza Kraków|krakowską twierdzę]]. Sztab austro-węgierski wykorzystał szansę, jaką stwarzało rozdzielenie sił rosyjskiego „walca parowego” przez Wisłę, a także ich obawę przed frontalnym [[natarcie]]m na twierdzę. 16 listopada siły austro-węgierskich [[1 Armia (Austro-Węgry)|1]] i [[4 Armia (Austro-Węgry)|4 Armii]], przy wsparciu części załogi i artylerii Twierdzy Kraków rozpoczęły uderzenie na przeciwnika na północ od Krakowa, w wyniku czego impet rosyjskiej ofensywy został zatrzymany, co oznaczało taktyczny sukces wojsk austro-węgierskich. Bitwa pod Krakowem nie przyniosła jednak rozstrzygnięcia strategicznego, a ciężar walk po krótkim czasie przeniósł się na południe od miasta (zob. [[Bitwa pod Limanową]]). |
Dowództwo [[Imperium Rosyjskie|rosyjskie]], którego oddziały parły na zachód po obu stronach [[Wisła|Wisły]], zamierzało wziąć w kleszcze [[Twierdza Kraków|krakowską twierdzę]]. Sztab austro-węgierski wykorzystał szansę, jaką stwarzało rozdzielenie sił rosyjskiego „walca parowego” przez Wisłę, a także ich obawę przed frontalnym [[natarcie]]m na twierdzę. 16 listopada siły austro-węgierskich [[1 Armia (Austro-Węgry)|1]] i [[4 Armia (Austro-Węgry)|4 Armii]], przy wsparciu części załogi i artylerii Twierdzy Kraków rozpoczęły uderzenie na przeciwnika na północ od Krakowa, w wyniku czego impet rosyjskiej ofensywy został zatrzymany, co oznaczało taktyczny sukces wojsk austro-węgierskich. Bitwa pod Krakowem nie przyniosła jednak rozstrzygnięcia strategicznego, a ciężar walk po krótkim czasie przeniósł się na południe od miasta (zob. [[Bitwa pod Limanową]]). |
||
Wersja z 16:13, 25 wrz 2019
| Front wschodni I wojny światowej | |||
| Czas | |||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Terytorium | |||
| Przyczyna |
konieczność odparcia rosyjskiej ofensywy | ||
| Wynik |
taktyczny sukces Austro-Węgier | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Bitwa pod Krakowem – bitwa na froncie wschodnim I wojny światowej, stoczona pomiędzy wojskami austro-węgierskimi a rosyjskimi w dniach 16–25 listopada 1914, zakończona taktycznym sukcesem tych pierwszych.
Po przegranej bitwie galicyjskiej i zakończonej niepowodzeniem kontrofensywie w październiku, wojska austro-węgierskie znalazły się w odwrocie. Pomimo zapewnień, złożonych przed wybuchem wojny, niemiecki sojusznik nie kwapił się do wsparcia wojsk Monarchii – jego obecność na froncie wschodnim sprowadzała się do obsadzenia linii na północ od Łodzi. Dowództwo austro-węgierskie, aby nie dopuścić do powstania luki między oddziałami swoimi a niemieckimi, przerzuciło 2 Armię na odcinek pomiędzy Częstochową a Łodzią, osłabiając i tak wątłe siły w rejonie Krakowa i Karpat.
Dowództwo rosyjskie, którego oddziały parły na zachód po obu stronach Wisły, zamierzało wziąć w kleszcze krakowską twierdzę. Sztab austro-węgierski wykorzystał szansę, jaką stwarzało rozdzielenie sił rosyjskiego „walca parowego” przez Wisłę, a także ich obawę przed frontalnym natarciem na twierdzę. 16 listopada siły austro-węgierskich 1 i 4 Armii, przy wsparciu części załogi i artylerii Twierdzy Kraków rozpoczęły uderzenie na przeciwnika na północ od Krakowa, w wyniku czego impet rosyjskiej ofensywy został zatrzymany, co oznaczało taktyczny sukces wojsk austro-węgierskich. Bitwa pod Krakowem nie przyniosła jednak rozstrzygnięcia strategicznego, a ciężar walk po krótkim czasie przeniósł się na południe od miasta (zob. Bitwa pod Limanową).
Przypisy
Bibliografia
- Jan Dąbrowski: Wielka Wojna 1914–1918. Trzaska, Evert i Michalski / reprint-Wydawnictwo KURPISZ s.c., 1937 / reprint 2000. ISBN 83-87621-72-2.