Hans von Seeckt: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Linia 13: | Linia 13: | ||
|data śmierci = [[27 grudnia]] [[1936]] roku |
|data śmierci = [[27 grudnia]] [[1936]] roku |
||
|miejsce śmierci = [[Berlin]] |
|miejsce śmierci = [[Berlin]] |
||
|lata służby = |
|lata służby = 1885–1926 |
||
|siły zbrojne = |
|siły zbrojne = |
||
|jednostki = |
|jednostki = |
||
Linia 22: | Linia 22: | ||
|commons = Category:Hans von Seeckt |
|commons = Category:Hans von Seeckt |
||
}} |
}} |
||
'''Johannes Friedrich Leopold von Seeckt''' (ur. [[22 kwietnia]] [[1866]] |
'''Johannes Friedrich Leopold von Seeckt''' (ur. [[22 kwietnia]] [[1866]] w [[Szlezwik (miasto)|Szlezwiku]], zm. [[27 grudnia]] [[1936]] w [[Berlin]]ie) – [[Niemcy|niemiecki]] [[oficer (wojsko)|oficer]], [[szef sztabu|szef]] niemieckiego Sztabu Generalnego (oficjalnie: ''Truppenamt'') w latach 1919–1926. |
||
Hans von Seeckt wstąpił do [[Armia Cesarstwa Niemieckiego|armii]] w |
Hans von Seeckt wstąpił do [[Armia Cesarstwa Niemieckiego|armii]] w 1885 roku, a w 1899 został przeniesiony tymczasowo do Sztabu Generalnego. Podczas [[I wojna światowa|I wojny światowej]] von Seeckt służył na różnych stanowiskach wysokiego szczebla. W 1914 r. był szefem sztabu atakującego w kierunku Paryża [[III Korpus Armijny Cesarstwa Niemieckiego|III (Brandenburskiego) Korpusu Piechoty]], składającego się z [[5 Dywizja Cesarstwa Niemieckiego|5]] i 6 Dywizji Piechoty. W późniejszej fazie wojny znalazł się w sztabie na [[Front wschodni (I wojna światowa)|froncie wschodnim]]. Po zakończeniu wojny i rozwiązaniu wojska cesarskiego von Seeckt zaczął organizować nową [[Reichswehra|Reichswehrę]] i sztab generalny (który został przemianowany na ''[[Truppenamt]]'' – ''Biuro Wojsk''). |
||
⚫ | Podczas [[Pucz Kappa-Lüttwitza|Puczu Kappa-Lüttwitza]] z |
||
⚫ | Podczas [[Pucz Kappa-Lüttwitza|Puczu Kappa-Lüttwitza]] z 1920 roku von Seeckt zachował się wyczekująco – odmówił stłumienia buntu lub współpracy z nim. Przywódcom republiki odpowiedział: ''Reichswehra nie strzela do Reichswehry''. Kontynuował budowę apolitycznej zawodowej armii nie bacząc na ograniczenia [[traktat wersalski|traktatu wersalskiego]]. Hans von Seeckt pozostał zwolennikiem pojmowania wojska jako państwa w państwie. Ostatecznie został zwolniony z Reichswery w 1926 roku po wydaniu pozwolenia na uczestnictwo wnuka [[Wilhelm II Hohenzollern|Wilhelma II]] w wojskowych manewrach przy dezaprobacie rządu. |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
== Stosunek do Polski i sojusz z Rosją sowiecką == |
== Stosunek do Polski i sojusz z Rosją sowiecką == |
||
<blockquote> |
|||
„Odrzucam pomoc dla Polski, nawet wobec niebezpieczeństwa, że może zostać pochłonięta. Przeciwnie – liczę na to” |
|||
Hans von Seeckt w czasie Wojny polsko-bolszewickiej<ref>F.Rabenau |
Hans von Seeckt w czasie Wojny polsko-bolszewickiej<ref>F.Rabenau „Seeckt:Aus seinen Leben 1918-1936”, wyd. 1940, cytata za Norman Davies „Biały Orzeł i Czerwona Gwiazda. Wojna polsko-sowiecka 1919-1920”, Wydawnictwo Znak, Warszawa 1997, {{ISBN|83-7006-761-1}}.</ref> |
||
</blockquote> |
|||
Hans von Seeckt był nieprzejednanym wrogiem odrodzonego [[II Rzeczpospolita|państwa polskiego]], w związku z tym pragnął stworzyć przymierze z [[Rosyjska Federacyjna Socjalistyczna Republika Radziecka|bolszewicką Rosją]] przeciwko Rzeczypospolitej. Po otrzymaniu obiecujących wiadomości od ludowego komisarza spraw wojskowych i morskich [[Lew Trocki|Lwa Trockiego]], von Seeckt wysłał [[emisariusz]]y w celu zawarcia tajnego [[sojusz]]u militarnego z Rosjanami, nie informując o tym rządu [[Republika Weimarska|Republiki Weimarskiej]]. W trakcie tej współpracy powstało wiele innowacyjnych projektów uzbrojenia takich jak [[bombowiec nurkujący]] [[Junkers Ju 87|Junkers Ju 87 ''Stuka'']] używany przez [[Luftwaffe]] w trakcie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] |
Hans von Seeckt był nieprzejednanym wrogiem odrodzonego [[II Rzeczpospolita|państwa polskiego]], w związku z tym pragnął stworzyć przymierze z [[Rosyjska Federacyjna Socjalistyczna Republika Radziecka|bolszewicką Rosją]] przeciwko Rzeczypospolitej. Po otrzymaniu obiecujących wiadomości od ludowego komisarza spraw wojskowych i morskich [[Lew Trocki|Lwa Trockiego]], von Seeckt wysłał [[emisariusz]]y w celu zawarcia tajnego [[sojusz]]u militarnego z Rosjanami, nie informując o tym rządu [[Republika Weimarska|Republiki Weimarskiej]]. W trakcie tej współpracy powstało wiele innowacyjnych projektów uzbrojenia takich jak [[bombowiec nurkujący]] [[Junkers Ju 87|Junkers Ju 87 ''Stuka'']] używany przez [[Luftwaffe]] w trakcie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] |
||
Seeckt 11 września 1922 roku w liście do [[Ulrich von Brockdorff-Rantzau|von Brockdorffa-Rantzaua]] napisał |
Seeckt 11 września 1922 roku w liście do [[Ulrich von Brockdorff-Rantzau|von Brockdorffa-Rantzaua]] napisał „Istnienie Polski jest nie do zniesienia, jako sprzeczne z warunkami życia Niemiec. Polska musi zniknąć i zniknie”<ref>Martin Broszat, „200 Jahre deutche Polenpolitik”, Munchen 1963.</ref>. |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
== Przypisy == |
== Przypisy == |
||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
{{Władca |
{{Władca |
||
|poprzednik = [[Wilhelm Groener]] |
|poprzednik = [[Wilhelm Groener]] |
||
|funkcja = [[Niemiecki Sztab Generalny|Szef Niemieckiego Sztabu Generalnego]] |
|funkcja = [[Niemiecki Sztab Generalny|Szef Niemieckiego Sztabu Generalnego]] |
||
|lata = |
|lata = 1919–1926 |
||
|następca = [[Wilhelm Heye]] |
|następca = [[Wilhelm Heye]] |
||
}} |
}} |
Wersja z 19:41, 20 sie 2020
Generał Hans von Seeckt | |
Generaloberst | |
Data i miejsce urodzenia |
22 kwietnia 1866 roku |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
27 grudnia 1936 roku |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1885–1926 |
Główne wojny i bitwy |
Johannes Friedrich Leopold von Seeckt (ur. 22 kwietnia 1866 w Szlezwiku, zm. 27 grudnia 1936 w Berlinie) – niemiecki oficer, szef niemieckiego Sztabu Generalnego (oficjalnie: Truppenamt) w latach 1919–1926.
Hans von Seeckt wstąpił do armii w 1885 roku, a w 1899 został przeniesiony tymczasowo do Sztabu Generalnego. Podczas I wojny światowej von Seeckt służył na różnych stanowiskach wysokiego szczebla. W 1914 r. był szefem sztabu atakującego w kierunku Paryża III (Brandenburskiego) Korpusu Piechoty, składającego się z 5 i 6 Dywizji Piechoty. W późniejszej fazie wojny znalazł się w sztabie na froncie wschodnim. Po zakończeniu wojny i rozwiązaniu wojska cesarskiego von Seeckt zaczął organizować nową Reichswehrę i sztab generalny (który został przemianowany na Truppenamt – Biuro Wojsk).
Podczas Puczu Kappa-Lüttwitza z 1920 roku von Seeckt zachował się wyczekująco – odmówił stłumienia buntu lub współpracy z nim. Przywódcom republiki odpowiedział: Reichswehra nie strzela do Reichswehry. Kontynuował budowę apolitycznej zawodowej armii nie bacząc na ograniczenia traktatu wersalskiego. Hans von Seeckt pozostał zwolennikiem pojmowania wojska jako państwa w państwie. Ostatecznie został zwolniony z Reichswery w 1926 roku po wydaniu pozwolenia na uczestnictwo wnuka Wilhelma II w wojskowych manewrach przy dezaprobacie rządu.
W latach 1930–1932 był deputowanym do Reichstagu z ramienia Niemieckiej Partii Ludowej (DVP). Od roku 1934 do 1935 służył jako doradca Czang Kaj-szeka.
Stosunek do Polski i sojusz z Rosją sowiecką
„Odrzucam pomoc dla Polski, nawet wobec niebezpieczeństwa, że może zostać pochłonięta. Przeciwnie – liczę na to” Hans von Seeckt w czasie Wojny polsko-bolszewickiej[1]
Hans von Seeckt był nieprzejednanym wrogiem odrodzonego państwa polskiego, w związku z tym pragnął stworzyć przymierze z bolszewicką Rosją przeciwko Rzeczypospolitej. Po otrzymaniu obiecujących wiadomości od ludowego komisarza spraw wojskowych i morskich Lwa Trockiego, von Seeckt wysłał emisariuszy w celu zawarcia tajnego sojuszu militarnego z Rosjanami, nie informując o tym rządu Republiki Weimarskiej. W trakcie tej współpracy powstało wiele innowacyjnych projektów uzbrojenia takich jak bombowiec nurkujący Junkers Ju 87 Stuka używany przez Luftwaffe w trakcie II wojny światowej
Seeckt 11 września 1922 roku w liście do von Brockdorffa-Rantzaua napisał „Istnienie Polski jest nie do zniesienia, jako sprzeczne z warunkami życia Niemiec. Polska musi zniknąć i zniknie”[2].
Przypisy
- ↑ F.Rabenau „Seeckt:Aus seinen Leben 1918-1936”, wyd. 1940, cytata za Norman Davies „Biały Orzeł i Czerwona Gwiazda. Wojna polsko-sowiecka 1919-1920”, Wydawnictwo Znak, Warszawa 1997, ISBN 83-7006-761-1.
- ↑ Martin Broszat, „200 Jahre deutche Polenpolitik”, Munchen 1963.
Bibliografia
- Jarosław Centek,”Hans von Seeckt Twórca Reichsheer”, Avalon 2006
- ISNI: 0000000081171688
- VIAF: 37709327
- LCCN: n80138423
- GND: 118612603
- NDL: 00526040
- BnF: 124946416
- SUDOC: 034160485
- NLA: 35388023
- NKC: uk2016902096
- NTA: 071206167
- BIBSYS: 90643103
- CiNii: DA04863042
- Open Library: OL148345A
- PLWABN: 9810634767605606
- NUKAT: n2007093852
- J9U: 987007299985205171
- PTBNP: 92914
- CONOR: 298415971
- ΕΒΕ: 243620
- LIH: LNB:COg8;=BX
- WorldCat: lccn-n80138423