Okres Walczących Królestw: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
infobox
Linia 1: Linia 1:
{{Dopracować|źródła}}
'''Okres Walczących Królestw''' ({{chińskie|trad=戰國時代|upr=战国时代|hp=Zhànguó Shídài}}) – okres w [[Historia Chin|historii Chin]], końcowy okres [[Dynastia Zhou|dynastii Zhou]], zakończony zjednoczeniem kraju przez [[Qin Shi Huang|Pierwszego Cesarza]]. Trwał od 480 do 221 r. p.n.e. (dynastia Zhou upadła w 256 r. p.n.e.). Nazwa okresu wywodzi się od księgi ''[[Zhanguo Ce]]'' (战国策, dosł. ''Intrygi Walczących Królestw'').
{{Nazwa wschodnioazjatycka infobox
|nazwa = Okres Walczących Królestw
|rodzaj =
|grafika = Royaumes combattants 350 aC-es.svg
|opis grafiki =
|zh:pismo uproszczone = 战国时代
|zh:pismo tradycyjne = 戰國時代
|zh:transkrypcja hanyu pinyin = Zhànguó shídài
|zh:transkrypcja Wade-Giles = Chan-kuo shih-tai
|zh:transkrypcja jyutping =
|zh:transkrypcja poj =
|zh:nazwa skrócona =
|zh:IPA =
|zh:audio =
|commons = Category:Warring States Period
|wikiźródła =
|wikicytaty =
}}
'''Okres Walczących Królestw''' ({{chińskie|trad=戰國時代|upr=战国时代|hp=Zhànguó shídài}}) – okres w [[Historia Chin|historii Chin]], końcowy podokres [[Dynastia Zhou|dynastii Zhou]], zakończony zjednoczeniem kraju przez [[Qin Shi Huang]]a. Trwał od 480 do 221 p.n.e., przy czym dynastia Zhou upadła w 256 p.n.e. Nazwa okresu wywodzi się od księgi ''[[Zhanguo Ce]]'' ({{chińskie|upr=战国策|dosł=Intrygi Walczących Państw}}).


W epoce tej drobne państewka istniejące w [[Okres Wiosen i Jesieni|okresie Wiosen i Jesieni]] uległy konsolidacji. O supremację nad Chinami toczyło walki siedem krajów: [[Państwo Chu|Chu]] (楚), [[Państwo Han|Han]] (韓), [[Państwo Qi|Qi]] (齊), [[Państwo Qin|Qin]] (秦), [[Państwo Wei|Wei]] (魏), [[Państwo Yan|Yan]] (燕) oraz [[Państwo Zhao|Zhao]] (趙). Z tej siódemki [[państwo Qin]] okazało się najlepiej zorganizowane i to ono w [[221 p.n.e.|221 r. p.n.e.]] dokonało dzieła podboju całych Chin, które stały się odtąd cesarstwem.
W epoce tej drobne księstwa istniejące w [[Okres Wiosen i Jesieni|okresie Wiosen i Jesieni]] uległy konsolidacji. O supremację nad Chinami toczyło walki siedem krajów: [[Państwo Chu|Chu]] ({{k|zh|}}), [[Państwo Han|Han]] ({{k|zh|}}), [[Państwo Qi|Qi]] ({{k|zh|}}), [[Państwo Qin|Qin]] ({{k|zh|}}), [[Państwo Wei|Wei]] ({{k|zh|}}), [[Państwo Yan|Yan]] ({{k|zh|}}) oraz [[Państwo Zhao|Zhao]] ({{k|zh|}}). Z tej siódemki [[państwo Qin]] okazało się najsilniejsze i to ono w [[221 p.n.e.]] dokonało podboju całych Chin, które stały się odtąd cesarstwem.
[[Plik:De stridande staterna animering.gif|thumb|left|400px|Przebieg Okresu Walczących Królestw]]


{{Historia Chin}}
{{Historia Chin}}

Wersja z 23:54, 18 lis 2021

Okres Walczących Królestw
Ilustracja
Nazwa chińska
Pismo uproszczone

战国时代

Pismo tradycyjne

戰國時代

Hanyu pinyin

Zhànguó shídài

Wade-Giles

Chan-kuo shih-tai

Okres Walczących Królestw (chiń. upr. 战国时代; chiń. trad. 戰國時代; pinyin Zhànguó shídài) – okres w historii Chin, końcowy podokres dynastii Zhou, zakończony zjednoczeniem kraju przez Qin Shi Huanga. Trwał od 480 do 221 p.n.e., przy czym dynastia Zhou upadła w 256 p.n.e. Nazwa okresu wywodzi się od księgi Zhanguo Ce (chiń. upr. 战国策; dosł. „Intrygi Walczących Państw”).

W epoce tej drobne księstwa istniejące w okresie Wiosen i Jesieni uległy konsolidacji. O supremację nad Chinami toczyło walki siedem krajów: Chu (), Han (), Qi (), Qin (), Wei (), Yan () oraz Zhao (). Z tej siódemki państwo Qin okazało się najsilniejsze i to ono w 221 p.n.e. dokonało podboju całych Chin, które stały się odtąd cesarstwem.