Tkanka chrzęstna: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Poprawiona literówka Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
Chrząstka nie jest ukrwiona i na jej teren nie wnikają naczynia krwionośne dlatego każda chrząstka otoczona jest błoną łącznotkankową (tkanka łączna właściwa) - ochrzęstną, umożliwiającą odżywianie tej tkanki. |
||
Linia 15: | Linia 15: | ||
* {{SSB|autor=Robert Konieczny|hasło=chrzęstna tkanka|strony=56–57}} |
* {{SSB|autor=Robert Konieczny|hasło=chrzęstna tkanka|strony=56–57}} |
||
{{Zastrzeżenia|Medycyna}} |
|||
Chrząstka nie jest ukrwiona i na jej teren nie wnikają naczynia krwionośne dlatego każda chrząstka otoczona jest błoną łącznotkankową (tkanka łączna właściwa) - ochrzęstną, umożliwiającą odżywianie tej tkanki.{{Zastrzeżenia|Medycyna}} |
|||
{{Kontrola autorytatywna}} |
{{Kontrola autorytatywna}} |
||
Wersja z 17:02, 20 lis 2023
Tkanka chrzęstna, chrząstka – tkanka podporowa (łączna szkieletowa) zbudowana z chondrocytów (komórek chrzęstnych) oraz amorficznej substancji międzykomórkowej zawierającej białka fibrylarne (głównie kolagen i elastyna). Z uwagi na słabszą mineralizację (w porównaniu do tkanki kostnej) jest ona delikatna i podatna na odkształcenia. Nie jest ona unerwiona[potrzebny przypis]. Nie zawiera ona także naczyń krwionośnych, a substancje odżywcze przenikają do niej wyłącznie drogą dyfuzji. Tkankę chrzęstną pokrywa błona zwana ochrzęstną.
Chrząstka rośnie stosunkowo szybko, dlatego pełni ona funkcję szkieletu zarodków oraz młodych osobników kręgowców. W trakcie ontogenezy jest ona stopniowo zastępowana przez tkankę kostną. Wyjątek stanowią kręgouste oraz spodouste, u których jest ona wyłącznym składnikiem szkieletu. Po raz pierwszy w toku ewolucji tkanka ta pojawiła się u głowonogów (u których tworzy osłonę zwojów mózgowych oraz szkielet przyssawek).
Wyróżnia się trzy rodzaje tkanki chrzęstnej:
- szklista – u dorosłego człowieka tworzy powierzchnie stawowe, większość chrząstek krtani, chrzęstne pierścienie tchawicy i oskrzeli oraz części chrzęstne żeber i przegroda nosowa; buduje ona także cały szkielet młodych kręgowców oraz większość szkieletu dorosłych ryb chrzęstnoszkieletowych;
- włóknista – tworzy krążki międzykręgowe, spojenie łonowe oraz łąkotki i przyczepy więzadeł i ścięgien do kości;
- sprężysta – tworzy małżowinę uszną oraz nagłośnię.
Bibliografia
- Robert Konieczny , chrzęstna tkanka, [w:] Marzena Popielarska, Robert Konieczny, Grzegorz Góralski, Słownik szkolny. Biologia, Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa, 2008, s. 56–57, ISBN 978-83-7435-692-3 .
Chrząstka nie jest ukrwiona i na jej teren nie wnikają naczynia krwionośne dlatego każda chrząstka otoczona jest błoną łącznotkankową (tkanka łączna właściwa) - ochrzęstną, umożliwiającą odżywianie tej tkanki.