Jerzy Lileyko: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
viaf |
m uproszczenie wywołania szablonu {{Kontrola autorytatywna}} |
||
Linia 23: | Linia 23: | ||
* {{ludzie nauki|48621}} |
* {{ludzie nauki|48621}} |
||
* [http://www.replikiregaliowpl.com/ Historia repliki polskich insygniów koronacyjnych] |
* [http://www.replikiregaliowpl.com/ Historia repliki polskich insygniów koronacyjnych] |
||
{{Kontrola autorytatywna |
{{Kontrola autorytatywna}} |
||
{{DEFAULTSORT:Lileyko, Jerzy}} |
{{DEFAULTSORT:Lileyko, Jerzy}} |
||
[[Kategoria:Wykładowcy Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II]] |
[[Kategoria:Wykładowcy Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II]] |
Wersja z 11:59, 17 lut 2014
Jerzy Lileyko (ur. 22 maja 1932 w Brześciu nad Bugiem, zm. 2 grudnia 2009) – historyk sztuki, emerytowany profesor zwyczajny KUL, profesor Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie, długoletni kierownik Katedry Historii Sztuki Nowożytnej Instytutu Historii Sztuki KUL, współtwórca koncepcji urządzenia wnętrz Zamku Królewskiego w Warszawie oraz Muzeum Sejmu Polskiego, badacz dziejów mecenatu polskich królów Sejmu Polskiego i sztuki dawnej Warszawy.
W latach powojennych odbył studia na Uniwersytecie Warszawskim. Pracę naukową rozpoczął pod opieką profesorów Władysława Tomkiewicza i Stanisława Lorenza. W latach 1960-1963 pracował w Muzeum w Łazienkach, w latach 1963-1974 w Muzeum Historycznym m. Warszawy, od 1974 do 1979 roku w Zamku Królewskim w Warszawie. Od roku 1980 pracował w Instytucie Sztuki PAN w Warszawie, gdzie pracował aż do przejścia na emeryturę. Od roku 1988 związany z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim, gdzie w roku 1989 został mianowany kierownikiem Katedry Historii Sztuki Nowożytnej. W 1990 habilitacja w Instytucie Sztuki PAN. W roku 1992 otrzymał stanowisko profesora KUL, w roku 1995[1] tytuł naukowy profesora w Instytucie Sztuki PAN, a w roku 1999 etat profesora zwyczajnego KUL.
Ostatnim osiągnięciem Jerzego Lileyki był udział w rekonstrukcji polskich insygniów koronacyjnych, które Rzeczpospolita odzyskała dzięki ofiarności garstki ludzi z Adamem Orzechowskim na czele.
Jerzy Lileyko zmarł w wyniku choroby 2 grudnia 2009 roku, msza św. pogrzebowa została odprawiona 8 grudnia w kościele pw. św. Marii Magdaleny przy ul. Wólczyńskiej (Wawrzyszew). Ciało prof. Jerzego Lileyko zostało złożone go grobu na Cmentarzu Wawrzyszewskim.
Wybrane publikacje
- Zamek Warszawski 1569 – 1763
- Rezydencja królewska i siedziba władz Rzeczypospolitej (1569-1763), 1984
- Życie codzienne w Warszawie za Wazów, Warszawa 1984
- Regalia polskie, Warszawa 1987
- Sejm Polski. Tradycja-ikonografia-sztuka, 2003
- ↑ {{{osoba}}}, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) . [dostęp 2009-12-08]
Bibliografia
- Biogramy pracowników naukowo-dydaktycznych w: Księga pamiątkowa w 75-lecie Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, pod red. księdza Mariana Ruseckiego, Redakcja Wydawnictwa KUL, Lublin 1994
- dr Irena Rolska-Boruch, Liliana Kycia: Odszedł do Pana śp. prof. Jerzy Lileyko. 2009-12-08. [dostęp 2009-12-08]. (pol.).
Linki zewnętrzne
- {{{osoba}}}, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) .
- Historia repliki polskich insygniów koronacyjnych