Marcin Kazanowski (1563–1636): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
m Bot poprawia linkowanie wewnętrzne oraz inne drobne sprawy
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
kat., drobne merytoryczne
Linia 37: Linia 37:
W [[1608]] mianowany rotmistrzem królewskim. Podczas słynnej zwycięskiej bitwy St. Żółkiewskiego pod [[Bitwa pod Kłuszynem|Kłuszynem]] dowodził swoim pułkiem<ref>{{Cytuj|autor = Leszek Podhorodecki |tytuł = Stanisław Żółkiewski |data = 1988 |isbn = 83-205-4082-8 |miejsce = Warszawa |wydawca = Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza |s = 164-177 |oclc = 830085141 }}</ref>. W czasie wyprawy [[Władysław IV Waza|Władysława IV]] na Moskwę w [[1617]] był mianowany [[regimentarz]]em (doszło wówczas do spięć między ambitnym Kazanowskim a hetmanem wielkim litewskim [[Jan Karol Chodkiewicz|Janem Karolem Chodkiewiczem]], który nawet cisnął w niego przy wojsku [[buzdygan]]em). Wiosną [[1618]] na czele 6000 Polaków zdobył [[Starodub]]. W [[1620]] umacniał polski obóz w [[bitwa pod Cecorą (1620)|bitwie pod Cecorą]], dostał się do niewoli, ale przebrany za zwykłego żołnierza za mały okup odzyskał wolność. W [[1628]] został pułkownikiem królewskim. W [[1629]] brał udział w [[bitwa pod Górznem|Bitwie o Górzno]] przeciwko Szwedom, jako dowodzący oficer hetmana [[Stanisław Koniecpolski|Stanisława Koniecpolskiego]].
W [[1608]] mianowany rotmistrzem królewskim. Podczas słynnej zwycięskiej bitwy St. Żółkiewskiego pod [[Bitwa pod Kłuszynem|Kłuszynem]] dowodził swoim pułkiem<ref>{{Cytuj|autor = Leszek Podhorodecki |tytuł = Stanisław Żółkiewski |data = 1988 |isbn = 83-205-4082-8 |miejsce = Warszawa |wydawca = Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza |s = 164-177 |oclc = 830085141 }}</ref>. W czasie wyprawy [[Władysław IV Waza|Władysława IV]] na Moskwę w [[1617]] był mianowany [[regimentarz]]em (doszło wówczas do spięć między ambitnym Kazanowskim a hetmanem wielkim litewskim [[Jan Karol Chodkiewicz|Janem Karolem Chodkiewiczem]], który nawet cisnął w niego przy wojsku [[buzdygan]]em). Wiosną [[1618]] na czele 6000 Polaków zdobył [[Starodub]]. W [[1620]] umacniał polski obóz w [[bitwa pod Cecorą (1620)|bitwie pod Cecorą]], dostał się do niewoli, ale przebrany za zwykłego żołnierza za mały okup odzyskał wolność. W [[1628]] został pułkownikiem królewskim. W [[1629]] brał udział w [[bitwa pod Górznem|Bitwie o Górzno]] przeciwko Szwedom, jako dowodzący oficer hetmana [[Stanisław Koniecpolski|Stanisława Koniecpolskiego]].


Mianowany [[1632]] wojewodą podolskim. Był elektorem [[Władysław IV Waza|Władysława IV Wazy]] z [[województwo podolskie|województwa podolskiego]] w [[1632]] roku<ref>Suffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych, y W. X. Litewskiego, Zgodnie ná Naiásnieyssego Władisława Zygmunta ... roku 1632 ... Woiewodztwo Krákowskie., [b.n.s.]</ref>. W [[1633]] już jako ''hetman polny koronny'' wyruszył na wyprawę smoleńską. Był komisarzem królewskim podpisującym [[pokój w Polanowie]] [[1634]] z Rosją. Odkryta [[Legenda Madonny Bołszowieckiej]] mówi, że podczas jednej z wypraw w obronie Rzeczypospolitej przeciwko Tatarom hetman Kazanowski odkrył ikonę Błogosławionej Dziewicy. Zostało to przez jego wojska odczytane jako cud i podniosło ich morale, prowadząc do zwycięstwa nad Tatarami.
Mianowany [[1632]] wojewodą podolskim. Był elektorem [[Władysław IV Waza|Władysława IV Wazy]] z [[województwo podolskie|województwa podolskiego]] w [[1632]] roku<ref>Suffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych, y W. X. Litewskiego, Zgodnie ná Naiásnieyssego Władisława Zygmunta ... roku 1632 ... Woiewodztwo Krákowskie., [b.n.s.]</ref>. W [[1633]] już jako ''hetman polny koronny'' wyruszył na wyprawę smoleńską. W [[1634]] roku wyznaczony na sejmie komisarzem z [[Senat (I Rzeczpospolita)|Senatu]] do zapłaty wojsku<ref>Volumina Legum, t. III, Petersburg 1859, s. 397.</ref>. Był komisarzem królewskim podpisującym [[pokój w Polanowie]] 1634 z [[Carstwo Rosyjskie|RCarstwem Rosyjskim]]. Odkryta [[Legenda Madonny Bołszowieckiej]] mówi, że podczas jednej z wypraw w obronie Rzeczypospolitej przeciwko Tatarom hetman Kazanowski odkrył ikonę Błogosławionej Dziewicy. Zostało to przez jego wojska odczytane jako cud i podniosło ich morale, prowadząc do zwycięstwa nad Tatarami.


Razem z żoną został pochowany w [[Sanktuarium Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Bołszowcach|kościele Karmelitów]] w [[Bołszowce|Bołszowcach]], który ufundował. Szczątki hetmana Kazanowskiego odnaleźli archeolodzy z [[Wrocław]]ia podczas prowadzenia prac zabezpieczających kościół w 2006 roku<ref>[http://kuriergalicyjski.com/ogloszenia/54-old/ogoszenia/1896-przyjed-do-boszowcw?showall=1 ''Historia sanktuarium w Bołszowcach'' i ''Odnowa'']. „Kurier Galicyjski”, s. 9.</ref>.
Razem z żoną został pochowany w [[Sanktuarium Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Bołszowcach|kościele Karmelitów]] w [[Bołszowce|Bołszowcach]], który ufundował. Szczątki hetmana Kazanowskiego odnaleźli archeolodzy z [[Wrocław]]ia podczas prowadzenia prac zabezpieczających kościół w 2006 roku<ref>[http://kuriergalicyjski.com/ogloszenia/54-old/ogoszenia/1896-przyjed-do-boszowcw?showall=1 ''Historia sanktuarium w Bołszowcach'' i ''Odnowa'']. „Kurier Galicyjski”, s. 9.</ref>.
Linia 64: Linia 64:
[[Kategoria:Elektorzy władców Polski (województwo podolskie)]]
[[Kategoria:Elektorzy władców Polski (województwo podolskie)]]
[[Kategoria:Hetmani polni koronni]]
[[Kategoria:Hetmani polni koronni]]
[[Kategoria:Kazanowscy herbu Grzymała|Marcin Kazanowski]]
[[Kategoria:Wojewodowie podolscy]]
[[Kategoria:Kasztelanowie haliccy]]
[[Kategoria:Kasztelanowie haliccy]]
[[Kategoria:Kazanowscy herbu Grzymała|Marcin Kazanowski]]
[[Kategoria:Komisarze do zapłaty wojsku I Rzeczypospolitej (Senat)]]
[[Kategoria:Starostowie bohusławscy]]
[[Kategoria:Starostowie bohusławscy]]
[[Kategoria:Starostowie niżyńscy]]
[[Kategoria:Starostowie niżyńscy]]
Linia 76: Linia 76:
[[Kategoria:Uczestnicy wojny polsko-rosyjskiej 1632–1634 (strona polska)]]
[[Kategoria:Uczestnicy wojny polsko-rosyjskiej 1632–1634 (strona polska)]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1563]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1563]]
[[Kategoria:Wojewodowie podolscy]]
[[Kategoria:Zmarli w 1636]]
[[Kategoria:Zmarli w 1636]]

Wersja z 07:45, 30 kwi 2019

Marcin Kazanowski
Ilustracja
Herb
Grzymała
Rodzina

Kazanowscy herbu Grzymała

Data urodzenia

1563

Data i miejsce śmierci

19 października 1636
Kamieniec

Ojciec

Mikołaj Kazanowski

Matka

Katarzyna Korycińska

Żona

Katarzyna Starzycka

Dzieci

Dominik Aleksander Kazanowski, Adam Kazanowski, Elżbieta Kazanowska

Marcin Kazanowski herbu Grzymała (ur. 1563, zm. 19 października 1636[1] [2] Kamieniec) – hetman polny koronny (1633-1636), od 1633 wojewoda podolski, od 1622 kasztelan halicki. Starosta bohusławski 1622, tłumacki 1627[3], dźwinogrodzki 1628, przedborski w 1634 roku[4], starosta niżyński w 1634 roku[5].

Brał udział w wojnach Rzeczypospolitej z Rosją, Szwecją, Turcją i Mołdawią.

Rodzina

Syn Mikołaja Kazanowskiego (zm. 1539) i Katarzyny Korycińskiej. W 1600 poślubił Katarzynę Starzycką, z którą miał trójkę dzieci: Dominika Aleksandra, wojewodę bracławskiego, Adama, oboźnego koronnego i Elżbietę – żonę Mikołaja Potockiego „Niedźwiedziej Łapy”.

Życiorys

Plan bitwy

W 1608 mianowany rotmistrzem królewskim. Podczas słynnej zwycięskiej bitwy St. Żółkiewskiego pod Kłuszynem dowodził swoim pułkiem[6]. W czasie wyprawy Władysława IV na Moskwę w 1617 był mianowany regimentarzem (doszło wówczas do spięć między ambitnym Kazanowskim a hetmanem wielkim litewskim Janem Karolem Chodkiewiczem, który nawet cisnął w niego przy wojsku buzdyganem). Wiosną 1618 na czele 6000 Polaków zdobył Starodub. W 1620 umacniał polski obóz w bitwie pod Cecorą, dostał się do niewoli, ale przebrany za zwykłego żołnierza za mały okup odzyskał wolność. W 1628 został pułkownikiem królewskim. W 1629 brał udział w Bitwie o Górzno przeciwko Szwedom, jako dowodzący oficer hetmana Stanisława Koniecpolskiego.

Mianowany 1632 wojewodą podolskim. Był elektorem Władysława IV Wazy z województwa podolskiego w 1632 roku[7]. W 1633 już jako hetman polny koronny wyruszył na wyprawę smoleńską. W 1634 roku wyznaczony na sejmie komisarzem z Senatu do zapłaty wojsku[8]. Był komisarzem królewskim podpisującym pokój w Polanowie 1634 z RCarstwem Rosyjskim. Odkryta Legenda Madonny Bołszowieckiej mówi, że podczas jednej z wypraw w obronie Rzeczypospolitej przeciwko Tatarom hetman Kazanowski odkrył ikonę Błogosławionej Dziewicy. Zostało to przez jego wojska odczytane jako cud i podniosło ich morale, prowadząc do zwycięstwa nad Tatarami.

Razem z żoną został pochowany w kościele Karmelitów w Bołszowcach, który ufundował. Szczątki hetmana Kazanowskiego odnaleźli archeolodzy z Wrocławia podczas prowadzenia prac zabezpieczających kościół w 2006 roku[9].

Przypisy

  1. Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 329.
  2. w innym miejscu Chłapowski podaje datę śmierci 29 października 1636 roku
  3. w tym roku uzyskał wraz z N. dożywocie na starostwo tłumackie, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 240.
  4. Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 128.
  5. Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 329.
  6. Leszek Podhorodecki, Stanisław Żółkiewski, Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1988, s. 164-177, ISBN 83-205-4082-8, OCLC 830085141.
  7. Suffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych, y W. X. Litewskiego, Zgodnie ná Naiásnieyssego Władisława Zygmunta ... roku 1632 ... Woiewodztwo Krákowskie., [b.n.s.]
  8. Volumina Legum, t. III, Petersburg 1859, s. 397.
  9. Historia sanktuarium w Bołszowcach i Odnowa. „Kurier Galicyjski”, s. 9.

Zobacz też

Bibliografia

Linki zewnętrzne